Από το Λονδίνο που ήταν η ενδιάμεση στάση του πρωθυπουργού στο ταξίδι του για τη Νέα Υόρκη προκειμένου να συμμετάσχει στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ, ματαίωσε το ταξίδι του. Ο λόγος ήταν το τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών κ. Ε. Βενιζέλο ο οποίος του μετέφερε το βαρύ κλίμα που υπήρχε εναντίον της χώρας μας στο Eurogroup και το EcoFin.

Ο κ. Βενιζέλος, σύμφωνα με πληροφορίες, ανέφερε στον πρωθυπουργό την δυσθυμία και τις αμφιβολίες των Γερμανών στην πολιτική που ακολουθείται. Σημειω΄τέον, ότι μέσα στην Γερμανία υπάρχει μεγάλη διαφωνία ως προς την στήριξη της Ελλάδας, ενώ εντός των ημερών έρχεται στη γερμανική Βουλή η ψηφοφορία για την κατακύρωση της συνθήκης της 21ης Ιουνίου. Ήδη, οι φιλελεύθεροι που στηρίζουν την Γερμανίδα Καγκελάριο κυρία Ανγκέλα Μέρκελ, έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους σε οποιαδήποτε βοήθεια προς την Ελλάδα.

Ο πρωθυπουργός αφού εκτίμησε την κατάσταση, αναφέρουν πληροφορίες, αποφάσισε να μην δώσει το παρών στην στην ετήσια γενική συνέλευση του ΟΗΕ, στο πλαίσιο της οποίας είχε προγραμματιστεί συνάντηση και με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

«Κάποιοι νομίζουν ότι κάνουν τώρα αντίσταση και υπονομεύουν την αποδοτικότητα του μέτρου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εταίροι μας να αναγκαστούν να μετρήσουν σε χαμηλότερα επίπεδα την αποδοτικότητα του μέτρου αυτού και άρα, εάν αυτό συμβεί, να πρέπει να πάρουμε άλλα μέτρα» είπε ο κ. Βενιζέλος. 

Ο υπουργός ανέφερε μεταξύ άλλων ότι στην τηλεδιάσκεψη της Δευτέρας θα συζητηθούν με τους επικεφαλής της τρόικας, και αν καταστεί δυνατό θα συμφωνηθούν «τα μέτρα», το δημοσιονομικό πλαίσιο και oι στόχοι για το 2011 και το 2012 ενόψει της κατάρτισης του προσχέδιου του προϋπολογισμού.

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών του Eurogroup/Ecofin στο Βρότσλαβ της Πολωνίας ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε: «Το βασικό συμπέρασμα αυτής της τριήμερης συνόδου του Eurogroup και του Ecofin, με τη συμμετοχή σχεδόν όλων των διεθνών οικονομικών θεσμών και του αμερικανού Υπουργού Οικονομικών, είναι πως ζούμε μέσα σε ένα ιδιαίτερα ρευστό και νευρικό περιβάλλον και διεθνές και ευρωπαϊκό. Αυτή η ρευστότητα και η νευρικότητα, επιβάλλει σε μας να πάρουμε τώρα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να προστατέψουμε τον εαυτό μας, την πατρίδα μας».

«Η εκταμίευση της έκτης δόσης και ο ακριβής χρόνος εκταμίευσης, είναι ένα σημαντικό πρόβλημα αλλά όλοι γνωρίζουν πως εξελίσσεται το αποθεματικό μας, πώς εξελίσσονται τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας, όλοι γνωρίζουν πότε πρέπει να γίνει η εκταμίευση της έκτης δόσης» σημείωσε απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου.

«Το σημαντικότερο», τόνισε σε δραματικούς τόνους ο κ. Βενιζέλος, «είναι να μη βρεθούμε μέσα σε μία περιδίνηση, όχι επειδή εμείς δεν εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας - τις υποχρεώσεις θα τις εκπληρώσουμε- αλλά γιατί το σύστημα οικονομικής διακυβέρνησης δεν λειτουργεί, γιατί υπάρχουν αμφιθυμίες, αρρυθμίες, καθυστερήσεις».

Πρόσθεσε ότι «μπορεί όλα αυτά να είναι επικίνδυνα και βλαπτικά για την Ευρωζώνη και για τους εταίρους μας,
αλλά για μας μπορεί να είναι καταστροφικά».

Αναφερόμενος στη ΝΔ ο κ. Βενιζέλος είπε: «Ακούω τώρα το ενδεχόμενο να πει η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι η ίδια, ως κυβέρνηση, θα καταργήσει το ειδικό τέλος στα ακίνητα. Εάν δεν μπορούμε να πούμε κάθε μέτρο το οποίο καταργείται με τι υποκαθίσταται, εάν δεν είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μία συλλογική μάχη, τότε κάνουμε πολύ μεγάλη ζημία».

Αναλυτικά οι δηλώσεις του κ. Βενιζέλου:

«Το βασικό συμπέρασμα αυτής της τριήμερης συνόδου του Eurogroup και του Ecofin, με τη συμμετοχή σχεδόν όλων των διεθνών οικονομικών θεσμών και του Αμερικανού Υπουργού Οικονομικών, είναι πως ζούμε μέσα σε ένα ιδιαίτερα ρευστό και νευρικό περιβάλλον και διεθνές και ευρωπαϊκό. Αυτή η ρευστότητα και η νευρικότητα, επιβάλλει σε μας να πάρουμε τώρα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να προστατέψουμε τον εαυτό μας, την πατρίδα μας.

Το ζήτημα δεν είναι μόνο να μειώσουμε το έλλειμμα και να φτάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα, ούτε μόνο να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτά. Αυτά από μόνα τους είναι θεμελιώδη και σημαντικά, αλλά το ζητούμενο είναι ακόμη σημαντικότερο. Είναι να μη βρεθούμε μέσα σε μία περιδίνηση, όχι επειδή εμείς δεν εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις μας – τις υποχρεώσεις θα τις εκπληρώσουμε- αλλά γιατί το σύστημα οικονομικής διακυβέρνησης δεν λειτουργεί, γιατί υπάρχουν αμφιθυμίες, αρρυθμίες, καθυστερήσεις. Και μπορεί όλα αυτά να είναι επικίνδυνα και βλαπτικά για την Ευρωζώνη και για τους εταίρους μας, αλλά για μας μπορεί να είναι καταστροφικά.

Πρέπει να έχουμε λοιπόν συνείδηση του περιβάλλοντος, του συσχετισμού και των προτεραιοτήτων. Το να βγούμε, όσο γίνεται ταχύτερα, σε πρωτογενή πλεονάσματα, το να ανατρέψουμε τα αρνητικά στερεότυπα που προσβάλλουν την Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά που, δυστυχώς, κυριαρχούν στη διεθνή συζήτηση, είναι για μας επείγον και ζωτικό.

Χρειαζόμαστε όμως για αυτά ένα αρραγές εσωτερικό, εθνικό μέτωπο. Και δυστυχώς, αυτό το αρραγές εσωτερικό, εθνικό μέτωπο δεν υπάρχει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δύσκολη απόφαση για το ειδικό τέλος στα ακίνητα που θα εισπράττεται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Η επιβολή του τέλους αυτού είναι αναγκαία για να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας, για να φτάσουμε στο επίπεδο ελλείμματος που απαιτείται, για να προστατεύσουμε τη χώρα, τα εισοδήματα, τις περιουσίες, τα επιτεύγματα.

Κάποιοι νομίζουν ότι κάνουν τώρα αντίσταση και υπονομεύουν την αποδοτικότητα του μέτρου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εταίροι μας να αναγκαστούν να μετρήσουν σε χαμηλότερα επίπεδα την αποδοτικότητα του μέτρου αυτού και άρα, έαν αυτό συμβεί, να πρέπει να πάρουμε άλλα μέτρα. Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος που δημιουργούμε οι ίδιοι, επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι κάνουν αντίσταση στην πολιτική της κυβέρνησης, η οποία είναι αναγκαία και επιβεβλημένη, για λόγους εθνικού συμφέροντος.

Εάν δεν μπορέσουμε να συνεννοηθούμε σε αυτά τα απλά πράγματα, τότε δεν θα μπορέσουμε να βγούμε από αυτή τη διαρκή περιδίνηση. Αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση, αυτό είναι μεταφορά της αγωνίας των Ελλήνων, μεταφορά της αγωνίας των παιδιών μας για το μέλλον, σε ευρωπαϊκό και σε διεθνές επίπεδο. Γιατί εάν δεν γίνει αντιληπτό από τους εταίρους μας ότι είναι δύσκολο να έχεις ύφεση για τρία και τέσσερα συνεχόμενα χρόνια, ότι είναι δύσκολο να βγεις σε πρωτογενή πλεονάσματα με 5,5% ύφεση, τότε δεν θα έχουμε διαμορφώσει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο να μπορούμε και εμείς να ακουστούμε και να μπορούμε να αναλάβουμε και να εκπληρώσουμε υποχρεώσεις.

Έχοντας λοιπόν την εικόνα αυτών των συζητήσεων, την εικόνα του πραγματικού συσχετισμού των δυνάμεων, μεταφέρω, με απόλυτη ειλικρίνεια και ακρίβεια αυτές όλες τις πληροφορίες στον ελληνικό λαό, ακριβώς για να ζητήσω όλοι μαζί να στρατευτούμε για να υπηρετήσουμε ένα σκοπό ο οποίος είναι εθνικός.

Δημοσιογράφος: Έχετε να μας δώσετε μία πιο σαφή εικόνα σχετικά με την εκταμίευση της έκτης δόσης; Έχει ξεκινήσει μία συζήτηση για το αν θα προλάβουμε, εάν θα έχουμε στάση πληρωμών, κλπ

Eυ.Βενιζέλος: Η εκταμίευση της έκτης δόσης και ο ακριβής χρόνος εκταμίευσης, είναι ένα σημαντικό πρόβλημα αλλά όλοι γνωρίζουν πως εξελίσσεται το αποθεματικό μας, πώς εξελίσσονται τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας, όλοι γνωρίζουν πότε πρέπει να γίνει η εκταμίευση της 6ης δόσης. Μακάρι να ήταν το πρόβλημά μας αυτό. Το πρόβλημα μας είναι να πάρουμε την 6η δόση και κάθε επόμενη δόση με τους καλύτερους δυνατούς όρους, γιατί δεν μπορεί συνεχώς να έχουμε επανάληψη του ίδιου σεναρίου. Στην 5η, την 6η, την 7η και την 8η δόση.

Άρα πρέπει να αρχίσει η ολοκληρωμένη εφαρμογή του νέου προγράμματος. Να φτάσουμε σε μία πλήρη εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου. Αυτό έχει σημασία. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να ψηφίσουν 16 εθνικά κοινοβούλια το νέο θεσμικό πλαίσιο του EFSF, πρέπει να ολοκληρωθεί η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, το περιβόητο PSI, πρέπει εμείς να είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας, πρέπει να γίνει σαφές ότι βγαίνουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα το 2012. Άρα η 6η δόση είναι ένα ζήτημα το οποίο θα επιλυθεί, αρκεί εμείς να κάνουμε στοιχειώδη και βασικά πράγματα.

Αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε είναι να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του Ιουλίου, που τώρα πρέπει όλοι να καταλάβουν πόσο σημαντικές είναι, γιατί τώρα όλοι ζητούν την πλήρη και άμεση εφαρμογή των αποφάσεων αυτών. Να πούμε την αλήθεια με το όνομά της. Το ζήτημα είναι ακριβώς η αμφιθυμία που έχουν ορισμένα κράτη μέλη σε σχέση με τις αποφάσεις του Ιουλίου. Η αμφιθυμία για το εάν επαρκούν οι αποφάσεις, για το εάν πρέπει να εφαρμοστούν οι αποφάσεις.

Για μας όμως είναι ζωτικό οι αποφάσεις αυτές να εφαρμοστούν, γιατί οι αποφάσεις μπορεί να αφορούν ειδικά την Ευρωζώνη, κυρίως όμως αφορούν την Ελλάδα και τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους. Άρα έτσι πρέπει να δει κανείς και το πλαίσιο των συζητήσεων μας με την τρόικα. Δεν είναι μόνο τι κάνει η Ελλάδα. Αυτό είναι θεμελιώδες. Η Ελλάδα δεν πρέπει να εμφανίζει υστερήσεις. Πρέπει να είναι συνεπής σε όλα. Είναι και πως σκέπτονται οι εταίροι μας και το ποια στρατηγική έχουν. Οι κρίσιμοι και θεσμικοί εταίροι μας. Και όλα αυτά πρέπει να τα συνυπολογίζουμε σε μία εθνική στρατηγική.

Δημοσιογράφος: Έχει ξεκινήσει για συζήτηση, για το ότι «έφυγε η τρόικα», «τα σπάσαμε με την τρόικα», διακόπηκαν οι συνομιλίες. Τώρα επανέρχεται η τρόικα, Τι περιμένετε από την τηλεδιάσκεψη;

Eυ.Βενιζέλος: Κατ΄αρχάς η τρόικα δεν διέκοψε ποτέ τις συζητήσεις με την ελληνική κυβέρνηση. Απλώς έφυγαν από την Αθήνα οι τρεις επικεφαλής αλλά κλιμάκιο που βλέπει όλα τα τεχνικά δεδομένα, ιδίως τα δημοσιονομικά, βρίσκεται πάντα στην Αθήνα. Και η τηλεδιάσκεψη της Δευτέρας αυτό το νόημα έχει, να διευκολυνθούμε χωρίς μετακίνηση , να συζητήσουμε και, ει δυνατόν, να συμφωνήσουμε στα μέτρα, το δημοσιονομικό πλαίσιο και τους στόχους, για το 2011 και το 2012 εν όψει της κατάρτισης του προσχέδιου του προϋπολογισμού. Άλλωστε, εκτός από την τρόικα, εγώ προσωπικά και φυσικά στο δικό του επίπεδο ο Πρωθυπουργός, είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με τους θεσμούς που εκπροσωπεί η τρόικα, και με την Επιτροπή, τον Ολι Ρεν, με την κ. Λαγκάρντ και τον κ. Λίπτον, που είναι αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής. Και φυσικά με την ΕΚΤ, με τον ίδιο τον Ζ. Κ. Τρισέ.

Σημασία όμως έχει εμείς, ως έθνος, να δεσμευτούμε. Γιατί η έλλειψη πολιτικής συναίνεσης, δηλώσεις που υπονομεύουν μέτρα, ακόμα και οι δηλώσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι προτείνει ριζικές φοροαπαλλαγές την ώρα που πρέπει να πετύχουμε τους στόχους μας σε σχέση με το έλλειμμα για το 2011 και το 2012, δεν βοηθούν. Βλάπτουν. Δεν πείθουν ότι έχουμε συλλογική δέσμευση και συνέχεια ως κράτος.

Ακούω τώρα το ενδεχόμενο να πει η Αξιωματική Αντιπολίτευση ότι η ίδια, ως κυβέρνηση, θα καταργήσει το ειδικό τέλος στα ακίνητα. Εάν δεν μπορούμε να πούμε κάθε μέτρο το οποίο καταργείται με τι υποκαθίσταται, εάν δεν είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μία συλλογική μάχη, τότε κάνουμε πολύ μεγάλη ζημία.

Κάνει ζημιά η Αντιπολίτευση όταν τα λέει αυτά μία φορά. Εάν τα έλεγε αυτά η Κυβέρνηση θα έκανε ζημιά χίλιες φορές. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για συμβατικές κομματικές αντιδικίες, ούτε για συμβατικές προσωπικές στρατηγικές. Πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί αυτήν την προσπάθεια, τώρα, με μεγάλη συνέπεια και μεγάλη πειθαρχία, γιατί ο χρόνος είναι πυκνός. Τώρα είναι η στιγμή που κρίνονται οι θυσίες των προηγούμενων 20 μηνών και οι προοπτικές των επομένων 20 ετών για τη χώρα.

Δημοσιογράφος: Κύριε Υπουργέ, πιστεύετε ότι το τέλος των ακινήτων, το οποίο είναι ένα αναγκαίο μέτρο, θα αποδειχθεί και ικανό ή θα χρειαστεί και η υιοθέτηση πρόσθετων μέτρων για τις επόμενες δόσεις;

Ευ. Βενιζέλος: Εάν τα έσοδα από το εδικό τέλος στα ακίνητα υπολογιστούν στο συνολό τους, εάν η απόδοση του μέτρου θεωρηθεί ότι είναι μια απόδοση στο ακέραιο, στο 100%, όπως αυτή έχει υπολογιστεί από το Υπουργείο Οικονομικών και τη ΔΕΗ, τότε μπορούμε να έχουμε κατακτήσει τον στόχο μας, φυσικά με τις περικοπές στις δαπάνες, οι οποίες είναι απολύτως αναγκαίες και συμφωνημένες στο πρόγραμμά μας.

Αν αρχίσει η υπονόμευση, η δήθεν αντίσταση, η αμφισβήτηση, τότε θα δώσουμε το έρεισμα σε αυτούς οι οποίοι είναι δύσπιστοι απέναντί μας να κάνουν έναν υπονομευτικό, με τη σειρά τους, και αρνητικό υπολογισμό των αποδόσεων αυτού του μέτρου. Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος από τον οποίο η χώρα πρέπει να φύγει.

Πιστεύει κανείς ότι η Κυβέρνηση θέλει να αναλαμβάνει τέτοιο κόστος; Ότι χαίρεται κανείς όταν επιβάλει ένα ακόμη βάρος, έναν φόρο ή ένα τέλος; Πιστεύει κανείς ότι αν μπορούσαμε να απαλλάξουμε τον Έλληνα πολίτη, την επιχείρηση και το νοικοκυριό από τέτοια βάρη και να ελαφρύνουμε το φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα, δεν θα το κάναμε; Το θέμα είναι ότι για να μπορέσουμε να συζητήσουμε για όλα αυτά, για να μπορέσουμε να τα κάνουμε όλα αυτά, πρέπει να φύγουμε από αυτή τη φάση της πίεσης, της ρευστότητας και του κινδύνου.