Ο ΔΣΑ αναφέρει στην αίτησή του στο ΣτΕ ότι αιγιαλός και η παραλία είναι κοινόχρηστα πράγματα εκτός συναλλαγής, όπως προκύπτει από τα άρθρα 966-970 του Αστικού Κώδικα και το ν. 2971/2001 περί αιγιαλού και παραλίας και ανήκουν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται. Συνέπεια του κοινόχρηστου χαρακτήρα τους, είναι η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών προς τις ζώνες αυτές και η ακώλυτη χρήση τους, αλλά και η απαγόρευση της αποκλειστικής χρήσης τους μόνο από περιορισμένο αριθμό πολιτών.
Η προσβαλλόμενη όμως υπουργική απόφαση, σημειώνει ο ΔΣΑ, «περιλαμβάνει διατάξεις οι οποίες είτε δεν βρίσκουν έρεισμα στο ν. 2971/2001 είτε αντιβαίνουν προς τις υποχρεώσεις που αυτός επιβάλλει, ιδίως επειδή δεν διασφαλίζουν τη διατήρηση των παραχωρούμενων χώρων ως κοινοχρήστων, δεν προβλέπουν την προστασία τους ως ευπαθή οικοσυστήματα και αναιρούν τον κύριο προορισμό τους, που είναι το δικαίωμα της ελεύθερης και ακώλυτης πρόσβαση των πολιτών προς αυτές, δικαίωμα το οποίο θέτουν τελικά υπό την αίρεση την ικανοποίησης οικονομικών δικαιωμάτων πρωτίστως».
Ειδικότερα, ο ΔΣΑ αναφέρει ότι εκτός εξουσιοδοτήσεως είναι και η διάταξη της υπουργικής απόφασης, με την οποία οι αρμόδιοι υπουργοί εγκρίνουν, την οποιαδήποτε περαιτέρω μεταβίβαση της απλής χρήσης από τους ΟΤΑ σε οποιονδήποτε τρίτο. Η διαχείριση όμως των εν λόγω κοινοχρήστων πραγμάτων, αναφέρει ο ΔΣΑ, «ανήκει στον πυρήνα της κρατικής εξουσίας, αφού η παραχώρηση αυτή έχει ως άμεση και αναγκαία συνέπεια την ευθεία επέμβαση στο δικαίωμα των τρίτων προς ακώλυτη χρήση του κοινοχρήστου πράγματος».
Στο πλαίσιο αυτό -καταλήγει ο ΔΣΑ- είναι «ανεπίτρεπτη η μεταβίβαση της αρμοδιότητας από τους υπουργούς στους ΟΤΑ για περαιτέρω μεταβίβαση χρήσης σε τρίτους καθώς πλέον δεν θα διενεργείται κανένας έλεγχος από το κράτος, που έχει κατά το Σύνταγμα και τους νόμους την αρμοδιότητα για τη διαχείριση και την προστασία των εν λόγω κοινοχρήστων αγαθών».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr