Το πιο σοβαρό όμως είναι ότι κάποιοι θεωρούν τους δημοσιογράφους ως ένα εύκολο target group και προσπαθούν να τους πείσουν για την αλήθεια ή το αλάθητο των ιδεών και των απόψεων τους. Στη χειρότερη περίπτωση, θεωρούν όλους τους πολιτικούς, κοινοβουλευτικούς ή οικονομικούς συντάκτες φυγόπονους ή περιορισμένης νοημοσύνης, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τα όσα διαδραματίζονται και λέγονται την ώρα που κάνουν το ρεπορτάζ τους και ως εκ τούτου χρειάζονται εντατικό φροντιστήριο.

Λες και οι δημοσιογράφοι δεν ξέρουν ελληνικά και δεν κατανοούν τα όσα μπορεί να λένε ή να ανακοινώνουν επισήμως, με λογότυπο, σφραγίδα, όνομα κι υπογραφή, τα πολιτικά κόμματα, οι εκπρόσωποί τους, τα στελέχη τους και όποιος άλλος έχει κάποιο κομματικό θεσμικό ρόλο.

Τα πολιτικά  προεκλογικού τύπου,  Νon papers με τη μορφή που έχουν λάβει τελευταία, είναι μία κακή και προσβλητική πρακτική για τους ίδιους τους δημοσιογράφους. Κυρίως όταν δεν περιέχουν τίποτα που δεν είναι γνωστό, τίποτα που να μην επιδέχεται κριτικής και τίποτα που να μην επιδέχεται διασταύρωσης.

Ο κάθε δημοσιογράφος μπορεί και μόνος του να κάνει καλά τη δουλειά του, να χειριστεί τα πραγματικά περιστατικά, μεταδίδοντας τα, ή σχολιάζοντάς τα ελεύθερα, με ή χωρίς τον υποκειμενικό παράγοντα ο οποίος de facto είναι αυτονόητος και σεβαστός.

Ας μάθουν οι συγκεκριμένοι επικοινωνιακοί σύμβουλοι ότι ο Τύπος, έστω και άτυπα, παρά τις όποιες αδυναμίες του  και τις αυτο-εξευτελιστικές ενδεχομένως παθογένειές του, ήταν, είναι και θα παραμείνει Τέταρτη Εξουσία, όσο υπάρχει Δημοκρατία. Δεν χρειάζεται χάρτινα δεκανίκια για να αξιολογήσει δημοσκοπήσεις, πολιτικές προτάσεις, αντιπαραθέσεις, πολιτικά προγράμματα, πολιτικές επιδόσεις, ή την πολιτική συνέπεια των πολιτικών ταγών αυτής της χώρας και, το κυριότερο, τις σχέσεις, τους δεσμούς και  τα συγκοινωνούντα δοχεία που πυορροούν, τραυματίζουν  και απαξιώνουν τις άλλες τρείς εξουσίες.

Όποιοι λοιπόν, προτείνουν σε κάποια πολιτική ηγεσία, που ψάχνει να διασωθεί αξιοπρεπώς αυτή τη μέθοδο των προεκλογικών, μάλλον κακό της κάνουν παρά καλό, με την πομπώδη επιχειρηματολογία και την ανερμάτιστη συνθηματολογία που εξαπολύουν ομαδόν.

Γιατί εκνευρίζουν τους αποδέκτες,  οι οποίοι μπορούν να αντιληφθούν άριστα τι είναι προσποιητό, ψεύτικο και επιλεκτικά παραπλανητικό. Όπως επίσης και τι είναι εκ του πονηρού, τι θρασύ, τι ανοησία, όπως για παράδειγμα η ατυχέστατη πρόσφατη προσπάθεια να συγκρίθουν ποιοτικά τα επιτόκια του δημόσιου δανεισμού όταν νόμισμα της χώρας ήταν η δραχμή, με τα σημερινά επιτόκια σε νόμισμα ευρώ.

Αλλο παράδειγμα, η προσπάθεια τους να μας πείσουν για το ποιος εκθέτει τη χώρα στο εξωτερικό; Λες και δεν υπάρχουν εδώ ξένοι ανταποκριτές. Λες και οι ξένοι επενδυτικοί οίκοι δεν παρακολουθούν στενά το τι γίνεται; Λες και οι Ακόλουθοι Τύπου των ξένων Πρεσβειών δεν λαμβάνουν κάθε μέρα στο γραφείο τους την καθημερινή συνοπτική παρουσίαση των ελληνικών δημοσιευμάτων και αρθρογραφίας. Λες και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ανακοινώνει σε όλες τις επίσημες γλώσσες της κοινότητας τις παραπομπές της χώρας για τις συστηματικές υπεκφυγές μας, λες και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν δημοσιοποιεί τις καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της χώρας μας.

Για να μη θυμηθούμε πως ήταν το ίδιο Γραφείο Πολιτικού Σχεδιασμού που ξεκίνησε τη βιομηχανία των αλλεπάλληλων καταγγελτικών ερωτήσεων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Ολυμπιακή, τάχα για να καταγγείλουν τους καθεστωτικούς όπως αποκαλούσαν την προηγούμενη Κυβέρνηση, η οποία αν μη τι άλλο, παρέδωσε μία χώρα με ρυθμό ανάπτυξης 4%, ένα δημόσιο χρέος 147 δισ. ευρώ, ενώ σήμερα ελλείματα, χρέη, και κακοδιαχείριση έχουν εκτροχιάσει τη χώρα.

Οι νέοι λοιπόν αυτόκλητοι κομματο -κυβερνητικοί επικοινωνιακοί φωστήρες και σωτήρες , ας μας αφήσουν ήσυχους και ας στρωθούν να φτιάξουν κανά σοβαρό και βιώσιμο πολιτικό πρόγραμμα της προκοπής, αν βέβαια έχουν την ικανότητα-, γιατί από προπαγάνδα είναι επιεικώς παιδαριώδεις.

Τάκης Λαϊνάς

[email protected]

&n

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr