Όπως σημειώνει ο γερμανικός οίκος, οι μακροπρόθεσμες αξιολογήσεις της Ελλάδας σε «BB+/θετικό outlook» υποστηρίζονται από πολλαπλά πλεονεκτήματα:

 

Πρώτον, από την ισχυρή ευρωπαϊκή θεσμική υποστήριξη με εφαλτήριο την κρίση της πανδημίας του κορονοϊού, με τη μορφή έκτακτων παρεμβάσεων νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτά περιλαμβάνουν προγράμματα αγοράς περιουσιακών στοιχείων της ΕΚΤ και μια χαλάρωση των απαιτήσεων του πλαισίου εξασφαλίσεων, όπως τα waiver που επέτρεψαν, από το 2020, την ένταξη των ελληνικών κρατικών ομολόγων ως collateral για τις νομισματικές πράξεις της ΕΚΤ παράλληλα με την επιλεξιμότητα των ελληνικών χρεογράφων στο πλαίσιο του PEPP.

 

Η υποστήριξη από την ΕΚΤ έχει ενισχυθεί από το 2022 μέσω i) της επιβεβαίωσης ότι, κατά τη φάση επανεπένδυσης των λήξεων του PEPP, ενδεικτικά τουλάχιστον έως το τέλος του 2024, τα ελληνικά κρατικά ομόλογα παραμένουν επιλέξιμα για αγορές πέραν του roll over των εξαγορών. ii) παράταση του waiver σχετικά με την καταλληλότητα των ελληνικών ομολόγων με ασφάλεια στο πλαίσιο της αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας του Ευρωσυστήματοςς έως τουλάχιστον την ολοκλήρωση της φάσης επανεπένδυσης PEPP. και iii) την ανακοίνωση ενός προγράμματος «κατά του κατακερματισμού» για την αποφυγή μιας υπερβολικής διεύρυνσης των spreads στην Ευρωζώνη – υποστηρίζοντας τη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ στην ελληνική οικονομία.

 

Τέτοια μέτρα υπερβαίνουν αυτά που είχαν ανακοινωθεί προηγουμένως για τη στήριξη των ελληνικών αγορών ομολόγων και καταδεικνύουν ένα πιο διαρκές backstop της ΕΚΤ για την Ελλάδα, δυνητικά πέρα από την κρίση της πανδημίας. 

 

Επιπλέον, μια ισχυρή μείωση του δείκτη χρέους της γενικής κυβέρνησης και του ελλείμματος της γενικής κυβέρνησης από το 2020 αντιπροσωπεύει μια πιστωτική ισχύ, υποστηριζόμενη από την οικονομική ανάκαμψη, τον αυξημένο πληθωρισμό παράλληλα με την εξυγίανση του πρωτογενούς δημοσιονομικού ελλείμματος.

 

Η δημοσιονομική δυναμική ενισχύεται περαιτέρω από τις προηγούμενες σημαντικές βελτιώσεις στη δομή του δημόσιου χρέους.  Τέλος, οι πολιτικές διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων έχουν περιορίσει σημαντικά τους δείκτες των υψηλών μη εξυπηρετούμενων δανείων (NPL) και έχουν ενισχύσει τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος, ενώ έχουν δρομολογηθεί πολιτικές που κινητοποιούν τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, μετριάζουν τα σημεία συμφόρησης που συνδέονται με αδυναμίες στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα και ιστορικά χαμηλά ιδιωτικά επένδυση.

 

Η Scope προβλέπει ανάπτυξη 1,3% για το 2023 πριν από 2,0% το 2024, μετά από 8,4% το 2021 και εκτιμώμενο 4,9% το 2022.

 

Τα ρίσκα

 

Ωστόσο, ο γερμανικός οίκος εντοπίζει  κινδύνους  οπως :  Πρώτον, το υψηλό δημόσιο χρέος, που αντιπροσωπεύει μια συνεχή ευπάθεια καθώς οι αγορές επανεκτιμούν τον κίνδυνο που σχετίζεται με τους υπερχρεωμένους κρατικούς δανειολήπτες της ζώνης του ευρώ εν μέσω αυξημένου πληθωρισμού και αυξήσεων των επιτοκίων της κεντρικής τράπεζας.

 

Επιπλέον, η σταδιακή αποδυνάμωση μιας ισχυρής δομής χρέους, με υψηλότερο κόστος αναχρηματοδότησης, σταδιακή μετάβαση από το δημόσιο στην ιδιωτική ιδιοκτησία του χρέους και μικρότερους μέσους όρους διάρκειας του νέου χρέους, αντανακλά μια πιστωτική πρόκληση. 

 

Δεύτερον, οι αδυναμίες του τραπεζικού τομέα που σχετίζονται με τους μειωμένους δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας, την ενίσχυση των διασυνδέσεων κρατικών τραπεζών και τα αυξημένα NPLs σε σύγκριση με τους μέσους όρους της ζώνης του ευρώ αντικατοπτρίζουν πιστωτική αδυναμία. Τέλος, οι διαρθρωτικές οικονομικές αδυναμίες με τη μορφή μέτριου μεσοπρόθεσμου αναπτυξιακού δυναμικού, υψηλή ανεργία.