«Η φορολογία στη χώρα μας είναι υπερβολική και οι Έλληνες φορολογούνται πολύ πάνω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, είτε βλέποντας την άμεση φορολογία στα φυσικά πρόσωπα, στα νομικά πρόσωπα, είτε βλέποντας την έμμεση φορολογία» είπε.

Χαρακτήρισε τη φορολογία άδικη, καθώς «τα φορολογικά μας έσοδα βασίζονται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στην έμμεση φορολογία, κάτι το οποίο είναι ενάντια στην παράδοση όλων των ευρωπαϊκών χωρών». 

Αναφέρθηκε και στην εξέλιξη του λόγου της έμμεσης φορολογίας προς την άμεση φορολογία, προκειμένου να δείξει ότι «η φορολογία στη χώρα μας είναι άδικη, πλήττει τους φτωχότερους, πλήττει τους πιο αδύναμους κοινωνικά». 

«Αλλά και να μην αρκεστούμε σε αυτά και να κοιτάξουμε τη φοροδοτική ικανότητα των συμπολιτών μας και να κοιτάξουμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, οι οποίες αυξάνονται με πάνω από 1 δισεκατομμύριο κάθε μήνα, τότε πραγματικά καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι έχουμε φτάσει στα όριά μας, ότι η φορολογία είναι υπερβολική, ότι ουσιαστικά δεν είναι μία απλή φορολογία αλλά μία αφαίμαξη της οικονομίας, μία αφαίμαξη του πραγματικού τομέα» ειπε ο κ. Λιαργκόβας.

Σύμφωνα με τον ίδιο, λόγω της υψηλής φορολογίας «υπάρχει μία σαφής επιδείνωση της επιχειρηματικότητας στη χώρα μας».

Πρόβλημα κατά τον κ. Λιαργκόβα είναι και το ότι δεν έχει υπάρξει ακόμα μία μακροχρόνια λύση για το χρέος, χαρακτηρίζοντας την «αναγκαία για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί θα βελτιώσει την ατμόσφαιρα γύρω από τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και δεύτερον γιατί απλά το χρέος δεν είναι βιώσιμο έτσι όπως είναι σήμερα».

Ο κ. Λιαργκόβας έθεσε και πέντε προπαιτούμενα για να «γυρίσουμε σελίδα»:

1. να συνεχιστεί η δημοσιονομική σταθερότητα με άλλο μείγμα, καθώς «το υπάρχον μείγμα, δηλαδή η υπερβολική βαρύτητα στους φόρους δημιουργεί συνθήκες ύφεσης στην οικονομία, δημιουργεί μια παγίδα λιτότητας, όπου τελικά είναι σαν να τρέχουμε να φτάσουμε την ουρά μας». Ζήτησε περιστολή της κακοδιαχείρισης στο Δημόσιο, όπου υπάρχουν ακόμα περιθώρια, να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και να υπάρξει σταδιακή μείωση των φόρων,
2. η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων,
3. η γενναία ρύθμιση του χρέους μακροπρόθεσμα αλλά με ταυτόχρονη συζήτηση για το απαιτούμενο ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων. Όπως είπε «πρέπει να επιμείνουμε και εμείς για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων κάτω από το 3,5%. Εμείς όσο ψάξαμε να βρούμε χώρες που έχουν πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα τόσο υψηλά αποτύχαμε, δεν μπορούσαμε να βρούμε. Ήταν ελάχιστες οι χώρες και αν βρήκαμε κάποιες χώρες αυτές ήταν η Νορβηγία που ήταν πλουτοπαραγωγικές χώρες, ήταν άλλου τύπου οικονομίες. Άρα, το να θέτουμε τόσο υψηλούς στόχους είναι σαν να καταδικάζουμε την οικονομία μας σε μια συνεχή λιτότητα, σε μια αφαίμαξη και σε χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης»,
4. η χαρτογράφηση ενός εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου,
5. να υπάρξει πολιτική συναίνεση «για να υπάρξουν οργανωμένες και πανεθνικές προσπάθειες για να μας κρατήσουν μακριά από την κρίση». 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr