Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
![Reporter.gr on Google News](/images/google%20news/reporter%20news%20300x100.png)
Όπως επισημαίνει σε άρθρο του στην εφημερίδα «Πελοπόννησος», ο Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αναδεικνύεται στην παρούσα φάση μία δέσμη προτεραιοτήτων, που περιλαμβάνει:
Για την επίτευξη όλων αυτών χρειάζεται αναβάθμιση του κυβερνητικού έργου, αλλά και, καθοριστικά, συμμετοχή της κοινωνίας και των φορέων της στην αναπτυξιακή διαδικασία και τη θεσμική ανασυγκρότηση.
Παρατίθεται ολόκληρο άρθρο που έχει ως εξής:
Η συμφωνία του τελευταίου Eurogroup αποτελεί ένα παράθυρο ευκαιρίας. Δημιουργεί συνθήκες σταθερότητας, αναδεικνύει δυνατότητες προς αξιοποίηση, αποσαφηνίζει προοπτικές και επιτρέπει με μεγαλύτερη ορατότητα να σχεδιάσουμε το μέλλον.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε έπειτα από επίμονη και επίπονη διαπραγμάτευση, αν και απέχει εν μέρει από τους αρχικούς στόχους της κυβέρνησης, καθώς όπως κάθε συμφωνία αποτελεί προϊόν εκατέρωθεν συμβιβασμών, εν τούτοις σηματοδοτεί τον «οδικό χάρτη» λήξης του Προγράμματος τον Αύγουστο του 2018. Αξιοποιώντας με σχέδιο και συστηματικό τρόπο τις δυνατότητες που αναδεικνύονται, μπορούμε να επιτύχουμε τη βιώσιμη πρόσβαση στις αγορές και τον τερματισμό της ειδικής επιτροπείας στην οποία έχει υποχρεωθεί η χώρα από το 2010.
Για πρώτη φορά -και σε αντίθεση με το 2012- υφίστανται σαφώς προσδιορισμένες δεσμεύσεις και όχι αόριστες υποσχέσεις σε ό,τι αφορά το χρέος. Η οριοθέτηση του επιπέδου εξυπηρέτησης του χρέους σε ετήσια βάση (έως 15% του ΑΕΠ), σε συνδυασμό με τον προσδιορισμό του ύψους των πρωτογενών πλεονασμάτων (κοντά στο 2% μακροπρόθεσμα), καθώς και την υιοθέτηση της ρήτρας ανάπτυξης, θωρακίζουν τη χώρα έναντι μελλοντικών κινδύνων.
Ακόμα, πετύχαμε δύο σημαντικές εγγυήσεις για τη μελλοντική πορεία:
Ο θετικός χαρακτήρας της συμφωνίας επιβεβαιώνεται από την αντίδραση των αγορών. Τα ελληνικά επιτόκια αποκλιμακώνονται ραγδαία, το Χρηματιστήριο δείχνει σημάδια δυναμικής, ελληνικές επιχειρήσεις επιτυγχάνουν ομολογιακό δανεισμό με χαμηλά επιτόκια και η έκδοση εντόκων γραμματίων του Ελληνικού Δημοσίου συγκεντρώνει το ζωηρό ενδιαφέρον ξένων επενδυτών. Σε αυτό το κλίμα, ήδη ξεκίνησαν οι πρώτες αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας.
Αυτές οι εξελίξεις έρχονται σε συνέχεια των ευνοϊκών δεδομένων από την πραγματική οικονομία, η οποία φανερώνει σαφή σημάδια ανάκαμψης. Τα θεμελιώδη μεγέθη της οικονομίας λοιπόν βελτιώνονται, δημοσιονομικά οι στόχοι υπερκαλύπτονται και ο ρυθμός μεγέθυνσης του πρώτου τριμήνου του 2017 ήταν θετικός.
Νέο Υπόδειγμα Δίκαιης και Βιώσιμης Ανάπτυξης
Εάν η σταθερή πρόσβαση στις αγορές δανεισμού μας επιτρέψει να ανακτήσουμε βαθμούς αυτονομίας στη λήψη αποφάσεων εκτός Μνημονίων, η μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό υπόδειγμα είναι εκείνη που θα αποτελέσει τη βάση για δραστική και οριστική υπέρβαση της κρίσης.
Η κρίση που βιώνουμε δεν ήταν απλά μια κρίση δημοσιονομική ή και δημόσιου χρέους, αλλά μια κρίση συνολική και βαθιά, κρίση παραγωγικού προτύπου και τρόπου οργάνωσης της οικονομίας, των θεσμών και της κοινωνίας. Σήμερα λοιπόν, χρειαζόμαστε να σχεδιάσουμε ένα νέο υπόδειγμα Βιώσιμης και Δίκαιης Ανάπτυξης.
Το παλαιό μοντέλο στηρίχθηκε στις εισαγωγές, την εσωτερική κατανάλωση, τον υπέρμετρο δανεισμό, τη φοροδιαφυγή, τις πελατειακές σχέσεις και τις προνομιακές διαμεσολαβήσεις. Γύρω από αυτό αναπτύχθηκε ένα πλέγμα αλληλεξαρτώμενων συμφερόντων -πολιτικών, οικονομικών, τραπεζικών και Μέσων ενημέρωσης. Αυτοί ήταν και οι παράγοντες που οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Η επιστροφή σε αυτό το μοντέλο ούτε δυνατή είναι, αλλά, κυρίως, ούτε επιθυμητή. Για να αποφύγουμε την παγίδα εγκλωβισμού σε ένα σπιράλ σαν κι εκείνο που προκάλεσε την κρίση, χρειάζεται να σχεδιάσουμε ένα παραγωγικό υπόδειγμα που θα βασίζεται στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας, που θα είναι ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές, ενσωματώνοντας τη γνώση και την καινοτομία.
Στη μετάβαση προς το νέο υπόδειγμα πρέπει να προσελκύσουμε άμεσες ξένες επενδύσεις μακροχρόνιου ορίζοντα, αλλά και να επιτύχουμε ισχυρή τόνωση της εγχώριας επενδυτικής δραστηριότητας με όρους διαφάνειας και με κίνητρα που θα λαμβάνουν υπόψη την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα. Στόχος είναι η δραστική μείωση της ανεργίας με τη δημιουργία νέων, ποιοτικών και διατηρήσιμων θέσεων εργασίας που θα ενισχύουν τη συμμετοχή των μισθών στο εθνικό εισόδημα.
Στην κατεύθυνση αυτή κινούνται:
Όχι στον εφησυχασμό - Ανάπτυξη με τη συμμετοχή της κοινωνίας
Από τώρα λοιπόν θα πρέπει να προετοιμάσουμε την είσοδο στη μεταμνημονιακή περίοδο. Κι αυτή είναι μια προετοιμασία απαραίτητη όχι για την κυβέρνηση, αλλά για τη χώρα. Απαιτεί γι’ αυτό τη μεγαλύτερη δυνατή συστράτευση όλων όσοι επιθυμούν να μην επιστρέψουμε στο παρελθόν και στους όρους αναπαραγωγής της χρεοκοπίας.
Αναδεικνύονται έτσι μία δέσμη προτεραιοτήτων:
Για την επίτευξη όλων αυτών χρειάζεται αναβάθμιση του κυβερνητικού έργου, αλλά και, καθοριστικά, συμμετοχή της κοινωνίας και των φορέων της στην αναπτυξιακή διαδικασία και τη θεσμική ανασυγκρότηση.
Η μετάβαση στη νέα φάση μπορεί και πρέπει να στηριχθεί σε τρεις πυλώνες:
Σε αυτή τη διαδικασία, η σημασία της περιφέρειας είναι καθοριστική. Πλούτος κάθε τόπου είναι η ιδιαίτερη ταυτότητά του. Στη βάση αυτή, η στήριξη των τοπικών κοινωνιών σήμερα πρέπει να συντελεστεί μέσα από την ανάπτυξη μια νέας κουλτούρας συνεργασίας ανάμεσα στους φορείς του Δημοσίου, του ιδιωτικού και του κοινωνικού τομέα. Στη σύμπραξη και στη συνεργασία θα εδραιωθεί η νέα φάση για τη χώρα και όχι στον ανταγωνισμό και τους αποκλεισμούς.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Δυτική Ελλάδα, με κέντρο την Πάτρα, έπειτα από πολυετή «μαρασμό» που ακολούθησε την αποβιομηχάνιση, καλείται να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο, μπροστά στην πρόκληση της μετάβασης στην ανάπτυξη. Ήδη, η ολοκλήρωση μεγάλων έργων υποδομής που για χρόνια παρέμεναν σε εκκρεμότητα συμβάλει σε αυτό τον σκοπό, χρειάζεται όμως να γίνουν πολλά ακόμη. Σε αυτήν την προσπάθεια θα είμαστε όλοι συμμέτοχοι.
Τα 13 Περιφερειακά Αναπτυξιακά Συνέδρια που θα διοργανωθούν σε όλη την Ελλάδα το προσεχές διάστημα, θα δώσουν τη δυνατότητα, μέσα από ανοικτή, συλλογική διαβούλευση, να ακουστεί η φωνή της περιφέρειας και να αποτυπωθούν οι ανάγκες της στο σχεδιασμό της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής. Οι Περιφέρειες μπορούν -και οφείλουμε όλοι να εργαστούμε γι’ αυτό- να μετασχηματιστούν σε καταλύτες της ανάπτυξης για τη χώρα.