Αντίθετα, εμείς στηρίζουμε ένα σχέδιο που θα οδηγεί στην εμβάθυνση της ενοποίησης, με επίκεντρο την κοινωνία και τον πολίτη. Που να τοποθετεί τον άνθρωπο στην καρδιά της δράσης της, όπως αναφέρεται στο Προοίμιο του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης τόνισε ο εκπρόσωπος της ΓΣΕΕ ο Γραμματέας Νεολαίας της Συνομοσπονδίας Γιάννης Πούπκος.

 

«Η Λευκή Βίβλος της Επιτροπής, με τα 5 ενδεικτικά σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης είναι μια πρόκληση και ένα σοβαρό πεδίο προβληματισμού για όλους. Όχι μόνο γι’ αυτά που περιέχει αλλά κυρίως γι’ αυτά που κατά τη γνώμη μας αποσιωπά και παραλείπει. 

 

Εμείς θέλουμε μια συζήτηση ουσιαστική και σε βάθος. Χωρίς να ωραιοποιούνται καταστάσεις και χωρίς να παραλείπονται κρίσιμες διαστάσεις. Μια συζήτηση το αποτέλεσμα της οποίας πραγματικά να δεσμεύσει τα όργανα της Ε.Ε, δίνοντας όραμα και προοπτική στους πολίτες της Ευρώπης» τόνισε ο κ. Πούπκος.

 

«Για μας, τα συνδικάτα και τη ΓΣΕΕ, οι αναγκαίες επιλογές δεν νοούνται χωρίς την κοινωνική Ευρώπη, που δυστυχώς απουσιάζει από όλα τα σενάρια της Λευκής Βίβλου» ανέφερε και συμπλήρωσε:

 

«Εμείς υποστηρίζουμε ότι ως ελάχιστη βάση απαιτούνται:

 

•        Ολοκλήρωση της δέσμης πολιτικών για την οικονομική ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή. Με σαφή  ενίσχυση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου που σήμερα υποσκάπτεται και υποχωρεί.

 

•             Έμφαση στους κοινωνικούς και όχι μόνο στους οικονομικούς δείκτες και στη δημοσιονομική και νομισματική σταθερότητα, με σαφή πρόβλεψη για εξαίρεση των κοινωνικών δαπανών από τους δημοσιονομικούς στόχους.

 

•             Θεσμική ολοκλήρωση της πολιτικής ένωσης με ενίσχυση της δημοκρατικής νομιμοποίησης καθώς και των εξουσιών του Ευρωκοινοβουλίου.

 

Έτσι θα αντιμετωπιστεί το έλλειμμα ενημέρωσης και δημοκρατίας που παρατηρείται σήμερα. Με μεγαλύτερη και ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, των εργαζομένων και της κοινωνίας των πολιτών στα ευρωπαϊκά δρώμενα. Με λογοδοσία και διαφάνεια σε όλα τα όργανα της ΕΕ.

 

•             Αναθεώρηση της βασικής αποστολής της ΕΚΤ, η οποία πρέπει να διευρυνθεί, ενσωματώνοντας τον στόχο της πλήρους και ποιοτικής απασχόλησης. Το ενιαίο νόμισμα να στηριχθεί σε μια βιώσιμη οικονομική αλλά και κοινωνική πολιτική, που να προάγει συγκλίσεις και όχι αποκλίσεις. 

 

 

•             Η ευρωπαϊκή εσωτερική ζήτηση να ενισχυθεί για να επιτευχθεί δίκαιη ανάπτυξη, χωρίς ανισότητες και αποκλεισμούς. Στις χώρες της ΕΕ τα τελευταία χρόνια οι μισθοί έχουν σημαντικά και αποδεδειγμένα υστερήσει σε σχέση με την παραγωγικότητα, ενώ το κόστος ζωής έχει αυξηθεί. Χρειάζεται γενική βελτίωση των αμοιβών των ευρωπαίων εργαζομένων (ήδη τα ευρωπαϊκά συνδικάτα έχουν ξεκινήσει την καμπάνια general pay rise for European workers), με ενίσχυση της συλλογικής διαπραγμάτευσης όπου αυτή λειτουργεί, με την άμεση αποκατάστασή της, σε όλα τα επίπεδα, όπου αυτή έχει αποδιαρθρωθεί, όπως συμβαίνει λ.χ. στην Ελλάδα.

 

•             Να βελτιωθούν, όπου απαιτείται, οι ελάχιστοι - κατώτατοι μισθοί  και να διασφαλιστεί ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, που αποτελούν την καρδιά του κοινωνικού κεκτημένου και να ενισχυθεί ο κοινωνικός διαλόγος.

 

 

•             Να ενεργοποιηθεί πανευρωπαϊκά το Human Rights Impact Assessment. Αν λ.χ. στη χώρα μας είχαν μετρηθεί και ληφθεί υπόψη οι κοινωνικές επιπτώσεις των μνημονίων, πολλά  θα είχαν ήδη αναθεωρηθεί.

 

•             Να στηριχθεί αποφασιστικά η πλήρης, ασφαλής και ποιοτική απασχόληση και όχι οι «ευέλικτες» μορφές εργασίας, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η εσωτερική υποτίμηση, που οδηγούν σε φτωχοποίηση μεγάλο μέρος των εργαζομένων και της κοινωνίας.

 

•             Να υπάρξει αποφασιστική ανάσχεση της αδήλωτης εργασίας, αλλά και των αθέμιτων διακρίσεων στην αγορά εργασίας π.χ. στις αμοιβές (στη χώρα μας επιβλήθηκε υποκατώτατος μισθός για τους νέους, διαφορετικός από τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων και χαμηλότερος κατά 10% του εθνικού κατώτατου).

 

 

•             Να διασφαλιστεί ένα επαρκές πλαίσιο προστασίας των ανέργων (κυρίως των νέων και των μακροχρόνια ανέργων που αποτελούν την πλειοψηφία), των συνταξιούχων, των φτωχών και κοινωνικά αποκλεισμένων ώστε να έχουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

 

•             Να ενισχυθεί και να θεσπιστεί με καθολικά δεσμευτικό όμως χαρακτήρα ο «Ευρωπαϊκός Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων» που ήδη έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Να μην αποτελέσει απλώς ένα αντίμετρο στις επιπτώσεις της λιτότητας, αλλά αναπόσπαστο μέρος της συνολικής στρατηγικής για το σχεδιασμό του μέλλοντος της Ευρώπης.

 

•             Η «κοινωνική οικονομία», όπως περιγράφεται από τον Jacques Delors, πρέπει να ξαναβρεί τη θέση της  στον πυρήνα των βασικών θέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

•             Να ενισχυθούν και να ολοκληρωθούν οι πολιτικές για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας και εμπιστοσύνης.

 

•             Να υπάρξει ολοκληρωμένη και αλληλέγγυα πολιτική για τη μετανάστευση και  την πολιτική ασύλου, στο πλαίσιο της δίκαιης κατανομής βαρών και ουσιαστική, κοινή προστασία των εξωτερικών συνόρων.»

 

«Αποκλείουμε κάθε σενάριο που θα οδηγεί την ΕΕ να απέχει ή να πράττει λιγότερα σε τομείς που αφορούν στις πολιτικές απασχόλησης ή της κοινωνικής πολιτικής, στη δημόσια υγεία και στην περιφερειακή ανάπτυξη. Το ίδιο ισχύει για πολιτικές που εισάγουν εκπτώσεις στα πρότυπα προστασίας της ασφαλείας στην εργασία, της υγείας, των καταναλωτών και του περιβάλλοντος» κατέληξε ο κ. Πούπκος.

 

Γιώργος Αλεξάκης