«Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία και Κύπρος έδειξαν ότι η προσέγγισή μας λειτουργεί», σημείωσε ο Κάους Ρέγκλινγκ που επίσης επισήμανε πως «Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία είναι στις κορυφαίες πέντε θέσεις της λίστας των χωρών με τις περισσότερες δομικές μεταρρυθμίσεις, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα». 

«Τα θετικά αποτελέσματα αυτών των οδυνηρών προσαρμογών είναι ορατά. Αυτές οι χώρες έχουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και η ανεργία πέφτει». 

Ο κύριος Ρέγκλινγκ παρατήρησε πως η Ελλάδα είχε σημειώσει μεγάλη πρόοδο το 2014, όταν «η οικονομία της είχε επιστρέψει στην ανάπτυξη και ήταν έτοιμη να βγει στις αγορές», όπως χαρακτηριστικά είπε. 

Από τον Αύγουστο του 2015, συνέχισε ο κύριος Ρέγκλιγκ, σημειώνεται «καλή πρόοδος» στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος και ήδη έχουμε εκταμιεύσει 32 δισ. ευρώ. «Τα μέτρα περεταίρω ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους που αρχίσαμε πρόσφατα να εφαρμόζουμε είναι επίσης ένα σημάδι της οικονομικής αλληλεγγύης μέσα στην ευρωζώνη», πρόσθεσε. 

Άλλωστε, ήδη, οι ευνοϊκές συνθήκες χρηματοδότησης προσφέρουν στον ελληνικό προϋπολογισμό μια ελάφρυνση της τάξεως των 8 δισ. ετησίως, ή 4,5% του ΑΕΠ. Τα νέα μέτρα θα μειώσουν και το επίπεδο του χρέους κατά την περίοδο έως το 2060, ενώ θα βοηθήσουν την Ελλάδα να επιστρέψει στη βιωσιμότητα του χρέους.

Σύμφωνα με τον Regling, η δημιουργία των δύο μηχανισμών της Ευρωζώνης, του EFSF και του ESM, το 2010 και το 2012 αντίστοιχα, συχνά αντιμετωπίζονται ως μέρος του προβλήματος των χωρών.  Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα προβλήματα αρχίζουν κατά τα έτη που προηγήθηκαν της κρίσης, με τη μορφή άστοχων οικονομικών πολιτικών και μη βιώσιμων εξελίξεων. 

Τη στιγμή που επεμβαίνουν το ΔΝΤ και ο ESM, οι χώρες είναι κοντά στο να χάσουν την πρόσβασή τους στην αγορά, και πρέπει να προσαρμοστούν.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε όλοι είναι ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες αιτίες της κρίσης περίπου μια δεκαετία μετά τη δημιουργία του ευρώ; 
Όταν ένα κράτος είναι μέλος μιας νομισματικής ένωσης πρέπει να αποδεχτεί κάποιους περιορισμούς. 

Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι επαρκής η τήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας που απαιτείται στη νομισματική ένωση.  Πολλές χώρες προχώρησαν σε πολύ γρήγορες αυξήσεις μισθών, υψηλότερες από την αύξηση της παραγωγικότητας.  Άλλωστε, η μόνιμη μείωση των επιτοκίων έδωσε μια τεράστια ώθηση σε αρκετές οικονομίες, η οποία όμως δεν αντισταθμίστηκαν από επαρκείς δημοσιονομικούς περιορισμούς. 

Οι φθηνές πιστώσεις προκάλεσε σε πολλές περιπτώσεις φούσκες στις αγορές ακινήτων, οι οποίες με τη σειρά τους προκάλεσαν ζημιές στους ισολογισμούς των τραπεζών.  Στο παρελθόν, τέτοιες εξελίξεις αντιμετωπίζονταν με υποτιμήσεις των εθνικών νομισμάτων. Αλλά αυτή η πολιτική δεν είναι δυνατή σε μια νομισματική ένωση.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr