Το κόστος εργασίας, η Eurostat το υπολογίζει διαιρώντας το συνολικό λογαριασμό για τους εργοδότες στην οικονομία δια των ωρών εργασίας. Συνεπώς, ακόμα και αν δεν μειωθούν οι μισθοί, αν αυξηθούν οι ώρες εργασίας αυτό μειώνεται.
Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το κόστος εργασίας στην Ελλάδα είναι στο μισό της Ευρωζώνης, και λιγότερο από το μισό όλων των χωρών της ΕΕ πριν τη διεύρυνση με τις χώρες της ΚΑ Ευρώπης, με εξαίρεση Βρετανία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Όσον αφορά το μη μισθολογικό κόστος, η συνολική επιβάρυνση των επιχειρήσεων δεν είναι υψηλή, αφού αναλογεί σε 21% των συνολικών αμοιβών, με 26% στην Ισπανία, 33% στη Γαλλία αλλά 22% στη Γερμανία.
Τα στοιχεία της εξέλιξης των αμοιβών στην ελληνική αγορά εργασίας είναι πιο διαφωτιστικά.
Σύμφωνα με τον δείκτη μισθών της ΕΛ.ΣΤΑΤ, οι μισθοί το 1ο εξάμηνο φέτος είναι 2,9% χαμηλότεροι από πέρυσι και έχουν επιστρέψει στα επίπεδα του 2002.
Σύμφωνα με τα στοιχεία τις Τράπεζας της Ελλάδος, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος στον στον ιδιωτικό τομέα το 2015 είναι 20% χαμηλότερο από το 2009. Ο κύριος όγκος της μείωσης καταγράφεται το 2012 που ξεκίνησε το καθοδικό σπιράλ με τη μείωση του κατώτατου μισθού και επεκτείνεται το 2013.
Συνεπώς, η συμβολή της αμοιβής της εργασίας στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας ήταν σημαντική. Ωστόσο, αυτή δεν ήταν χωρίς επιπτώσεις στην οικονομία. Η αφαίρεση 25 δισ. ευρώ από το σύνολο του εισοδήματος από εργασία (-29% από το 2009), στην οποία συνέβαλε βέβαια και η κατακόρυφη άνοδος της ανεργίας που ανατροφοδότησε, ενέτεινε την ύφεση από την οποία προσπαθεί να βγει η Ελλάδα.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr