Το πρώτο βήμα είναι να προετοιμαστούν για το παιχνίδι αλληλοκατηγοριών που θα ακολουθήσει αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να χρεοκοπήσει.

Το δεύτερο βήμα είναι να αναρωτηθούν τι θα γίνει από εκεί και έπειτα. Έξοδος από το ευρώ και πιθανότατα από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Ένα υπό κατάρρευση κράτος που θα μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος; Ένα βαλκανικό προπύργιο για την Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν;

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν είχε μια άσχημη ιστορία να παρουσιάσει μετά την εκλογική του νίκη τον Ιανουάριο. Η Ελλάδα χρειαζόταν ελάφρυνση χρέους και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε στους ψηφοφόρους ότι θα διαλύσει τις πελατειακές σχέσεις που δηλητηριάζουν την πολιτική και την οικονομία της χώρας.

Στις συνομιλίες με τους άλλους ηγέτες ο κ. Τσίπρας ακολούθησε την γραμμή ενός φονταμενταλιστή. Θέλει μια ελάφρυνση χρέους που θα είναι αρκετή για να απελευθερώσει την Ελλάδα από όλες τις υποχρεώσεις του τρέχοντος προγράμματος με τους πιστωτές. Και θέλει να βγει από το πρόγραμμα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ απαρνιέται τις αρχές της ελεύθερης αγοράς.

Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν, ότι διαισθάνεται κανείς μια έντονη ενόχληση από την πλευρά της γερμανικής κυβέρνησης.

Από την καγκελαρία ως τα υπουργεία εξωτερικών και οικονομικών, το μήνυμα είναι ότι η μοίρα της Ελλάδας βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης της.

Άνθρωποι που είναι κοντά στην καγκελάριο λένε πως είναι απολύτως έτοιμη να δει την Αθήνα να βγαίνει από το ευρώ.

Ασφαλώς και υπάρχουν διαφορές με το υπουργείο Οικονομικών, όπου το αφεντικό Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επιμένει πως το πρώτο καθήκον της Γερμανίας είναι να διασφαλίσει το μακροπρόθεσμο μέλλον της ευρωζώνης μέσω της εφαρμογής των κανονισμών. Η κα. Μέρκελ έχει μια ευρύτερη, πολιτική αντίληψη.
Από την άλλη μεριά, παρακολουθεί προσεκτικά το ενδεχόμενο να γίνει ανταρσία μέσα στο κόμμα της αν απομακρυνθεί πολύ από την γραμμή του υπουργού Οικονομικών της.

Ωστόσο, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται αποφασισμένος να προχωρήσει προς το χείλος του γκρεμού, και οι εταίροι νιώθουν βέβαιοι ότι η Ευρωζώνη θα αντέξει το σοκ της πτώσης του, η κα. Μέρκελ είναι αυτή που διαισθάνεται καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο ηγέτη τον έναν καλό λόγο για τον οποίο δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί η Ελλάδα.

Η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα δημιουργούσε περισσότερη ανησυχία για τις πιο ταραγμένες περιοχές της Ευρώπης. Ο κ. Πούτιν, που προωθεί την αστάθεια και την ανατροπή στα Βαλκάνια, θα αδράξει την ευκαιρία.

Η στάση της Ευρώπης απέναντι στον ρεβανσισμό της Ρωσίας θα αποδυναμωθεί. Θα είναι ακόμα δυσκολότερο να συγκρατηθεί η μετανάστευση από την Μεσόγειο. Οι προσπάθειες συμφιλίωσης στην Κύπρο θα πάγωναν. Και όλα αυτά, ανεξάρτητα από τον αντίκτυπο στην εμπιστοσύνη των αγορών για το μακροπρόθεσμο μέλλον της Ευρωζώνης.

Η κα. Μέρκελ βλέπει τον εαυτό της ως τον φρουρό της ευρωπαϊκής ενότητας, ιδίως μετά την υποχώρηση της γαλλικής κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ από τον κοινό ηγετικό της ρόλο, που κάποτε έφερνε στο μυαλό την μεταφορά της γαλλογερμανικής ατμομηχανής. Η έξοδος της Ελλάδας θα ήταν μια ιστορική αποτυχία. Μια παραδοχή του πόσο εύθραυστο είναι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και ένα σημάδι στον κόσμο ότι η διαδικασία της ενοποίησης θα αντιστρεφόταν.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν σημαίνουν πολλά στους ευρωσκεπτικιστές Αγγλοσάξονες. Αλλά η νέα, ενωμένη Γερμανία ιδρύθηκε στην πεποίθηση πως το μέλλον της είναι ριζωμένο στην ενοποίηση της Ευρώπης. Αυτή είναι η μεγάλη κληρονομιά του Χέλμουτ Κολ.

Όποιο όμως και αν είναι το αποτέλεσμα, Grexit ή άλλη μια "διάσωση", η Γερμανίδα καγκελάριος μπορεί να είναι ο μεγάλος χαμένος.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr