Παρά τις υπουργικές ανατροπές με την δημιουργία προϊόντος ημέρας -γάλα ημέρας- και την κατάργηση του προϊόντος 5 ημερών με την παράλληλη επιμήκυνση της χρονικής του διάρκειας σε 7 ημέρες και άνω, οι τιμές του προϊόντος παραμένουν πεισματικά σταθερές σε υψηλά επίπεδα, ενώ κατά περιόδους "τσιμπάνε" μονοψήφιες αυξήσεις.

  

Έτσι, σήμερα οι τιμές στο φρέσκο γάλα κυμαίνονται από 0,90 λεπτά έως 2,20 ευρώ, ενώ στα προϊόντα υψηλής παστερίωσης (15-45 ημερών) ξεκινούν από 0,60 λεπτά και φτάνουν το 1,10 ευρώ.

 

Το εύλογο ερώτημα που δημιουργείται στους καταναλωτές είναι τι άλλο πρέπει να γίνει ώστε οι τιμές του γάλακτος να προσαρμοστούν στα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά επίπεδα, τη στιγμή μάλιστα που οι τιμές της πρώτης ύλης, τουλάχιστον στην εσωτερική αγορά, βρίσκονται σε καθοδική τροχιά.

 

Παράγοντες από την πλευρά του λιανεμπορίου, αλλά και της βιομηχανίας, συμφωνούν ότι δύο είναι οι λόγοι που αποδυναμώνουν την όποια προσπάθεια ανάσχεσης της τιμής, εννοώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι η πολυπόθητη μείωση δεν θα έρθει. Μάλιστα, όπως επισημαίνουν, τους λόγους αυτούς γνωρίζει και η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης.

 

 

Ποιοι είναι λοιπόν αυτοί οι λόγοι:

 

1) Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με τις επιστροφές γάλακτος που έχει λήξει. Οι οποίες επιστροφές σε μία βιομηχανία αντιπροσωπεύουν το 5% έως και το 15% του συνολικού κόστους παραγωγής. Καλά! Και γιατί δεν μειώνουν τις ποσότητες που παραδίδουν οι βιομηχανίες στα σούπερ μάρκετ; θα μπορούσε κάποιος να ρωτήσει. Η απάντηση που πήραμε είναι η εξής: Η ευρεία χρήση του προϊόντος -σε μαγειρική, ζαχαροπλαστική, ακόμη και στη χρήση του στον καφέ- ελαχιστοποιεί την όποια δυνατότητα προσδιορισμού των ποσοτήτων που πρέπει να παραδοθούν στις λιανεμπορικές αλυσίδες. Και σε μία τέτοια ανταγωνιστική αγορά, όπως είναι αυτή του γάλακτος, όλες οι βιομηχανίες θέλουν τα επώνυμα προϊόντα τους στο ράφι. Ιδίως αυτή την περίοδο που τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας αυξάνουν τη δυναμική τους γεωμετρικά!

 

2) Ο δεύτερος λόγος που εμποδίζει την αποκλιμάκωση των τιμών αφορά το το υψηλό κόστος διανομής. Πηγές αναφέρουν ότι αυτό το κόστος για ορισμένες εταιρίες, και κυρίως αυτές που διατηρούν μονάδες στην Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα, φθάνει στο 15-20%. Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε αποκαλύψει και περιπτώσεις βιομηχανιών που στην προσπάθεια τους να ελαττώσουν το κόστος διανομής, περιόρισαν τα σημεία πώλησης. Τακτική που ακολούθησε τελευταίως και μεγάλη γαλακτοβιομηχανία που εδρεύει στην Κεντρική Ελλάδα, η οποία μείωσε τα σημεία πώλησης των προϊόντων της στην Πελοπόννησο διατηρώντας μόνο εκείνα τα καταστήματα που γράφουν κέρδος.       

 

Δ. Καραγιαννοπούλου