Το ενδιαφέρον είναι ότι στην περίπτωση που μία ειρηνοδικειακή περιφέρεια έχει καταργηθεί, (λόγω έλλειψης υποθέσεων μετά την πρόσφατη συγχώνευση των ειρηνοδικείων το έτος 2012),  σύμφωνα με πληροφορίες από τη δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου, ο συμβολαιογράφος αυτής της μη υπάρχουσας πλέον περιφέρειας δεν διασφαλίζει  το δικαίωμα να μεταφερθεί στην κοντινή μεγαλύτερη περιφέρεια αλλά να παραμένει υποχρεωτικά στην καταργημένη….

 

 Οι  κυρώσεις, μάλιστα, που προβλέπονται σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο για τον συμβολαιογράφο που υπογράφει τις πράξεις του, εκτός της τοπικής του αρμοδιότητας είναι αυστηρότερες και βαρύτερες σε σχέση με κάθε προηγούμενο νόμο …

Αντιδράσεις

 

Στον νόμο αυτό αντιδρούν και δικαιολογημένα οι συμβολαιογράφοι της περιφέρειας, ειδικά δε αυτοί που είναι διορισμένοι σε μικρούς οικισμούς και ειρηνοδικειακές περιφέρειες, καθώς πλήττονται άμεσα. Η πρόσφατη συγκέντρωση (ελέω παντός είδους «Καλλικράτη) όλων  των διοικητικών υπηρεσιών στις πόλεις (Δ.Ο.Υ), αλλά και των συνδεόμενων επαγγελματικών δραστηριοτήτων (μηχανικών , δικηγόρων , μεσιτικών, λογιστικών ), που βρίσκονταν ανέκαθεν στις πόλεις - οι οποίες απολαμβάνουν  την μερίδα του λέοντος των υποθέσεων και δή των μεγάλων αντικειμενικών αξιών – καταδικάζει στον οικονομικό αφανισμό τους συμβολαιογράφου των μικρών περιοχών, χωρίε να τους δίνει την ευκαιρία να ανταγωνιστούν επί «ίσοις όροις». Αξίζει να σημειωθεί ότι στις αγροτικές περιοχές οι χαμηλές αντικειμενικές αξίες, η ανυπαρξία αγοράς, αλλά και η μορφή των ιδιοκτησιών (μικρές κατατμήσεις, κληρονομιές, εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίες) αφήνουν στον κατά τόπο συμβολαιογράφο νόμιμη αμοιβή 10 ευρώ, καθώς οι συνήθεις αγοραπωλησίες κυμαίνονται στα  1000 ή 2.000 ευρώ αξία (π.χ ελαιόφυτα αγροτεμάχια)

 

Το εύλογο ερώτημα που δημιουργείται σε μία χώρα σύγχρονη η οποία θέλει να λέει ότι κινείται στο πνεύμα της ελεύθερης διακίνησης, των ίσων ευκαιριών, της ανοικτής παροχής υπηρεσιών και εξυπηρέτησης του πολίτη  είναι ποια ακριβώς συμφέροντα εξυπηρετεί  η θέσπιση τόσο ασφυκτικά στενών περιορισμών στην δραστηριότητα των ως άνω επαγγελματιών .

 

Τα μόνα συμφέροντα που μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι εξυπηρετούνται είναι αυτά των συμβολαιογράφων των μεγάλων πόλεων που έχουν συνηθίσει να απολαμβάνουν την μερίδα του λέοντος των συμβολαίων –όσων πλέον γίνονται σε μια νεκρή αγορά-, έχουν προνομιακές προσβάσεις στην εξουσία, αλλά και συνδικαλιστική και ισχύ. Άλλωστε αυτοί κατέχουν τις θέσεις στα διοικητικά συμβούλια των συλλόγων, κινούν εξ’ ολοκλήρου τα νήματα, καθιστώντας ανέφικτο ουσιαστικά για τον συμβολαιογράφο της περιφέρειας να μετακινηθεί στην πόλη ή να προτιμηθεί από τον πελάτη του λόγω της απόστασης από τις διοικητικές και άλλες υπηρεσίες, όπως αναδεικνύεται από τα όσα καταγράφουν ση δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου πολλοί επαγγελματίες του κλάδου

 

Εύλογα αναρωτιούνται πολλοί γιατί να μην μπορεί ο κάθε συμβολαιογράφος να συμβολαιογραφεί όπου θέλει εκείνος και ο πελάτης του, μέσα στα εύλογα όρια τουλάχιστον του Πρωτοδικείου το οποίο καταλαμβάνει μεγαλύτερες  περιφέρειες (συνήθως είναι ένα ανά νομό) κάνοντας τα πράγματα πιο δίκαια αλλά εύκολα τόσο για τους ίδιους τους συμβολαιογράφους όσο και για τους συναλασσομένους;

 

Μάλιστα σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών κύκλων οι πιο πάνω ρυθμίσεις του νέου κώδικα φαίνεται να αντίκεινται στην αρχή της ισότητας στο δικαίωμα της εργασίας. Επίσης, η ρύθμιση για την υποχρεωτική παραμονή των περιφερειακών συμβολαιογράφων στα καταργημένα ειρηνοδικεία αντιβαίνει  στην  αρχή   της χρηστής διοίκησης διότι δεν μπορεί το κράτος να θεωρεί από την μία μια περιοχή «χαμένη υπόθεση» και να καταργεί το ειρηνοδικείο της και από την άλλη να αναγκάζει τον συμβολαιογράφο να παραμένει εκεί ..

Προφανώς, όπως τονίζουν πολλοί συμβολαιογράφοι, το κράτος όπως και σε άλλα επαγγέλματα υποθάλπει καθεστώς όπου υπάρχουν επαγγελματίες Α’ και Β’ διαλογής , πρώτης και δεύτερης ταχύτητας, υπό την πίεση συνδικαλιστικών οργάνων που αποφασίζουν σύμφωνα με  ίδιον όφελος…

 

 

Η Βουλή ακούει, άραγε, εις πείσμα όσων θεωρούν ότι η τρόικα και η task force κάνουν κουμάντο...