Ο Νουριέλ Ρουμπινί, αναφερόμενος στην ευρωπαϊκή κρίση χρέους, τονίζει σε άρθρο του στο Project Syndicate, πως οι γενικότερες επιπτώσεις κατακερματισμού της ευρωζώνης, θα είναι τεράστιες, πολλώ δε μάλλον εάν η διάσπασή της καθυστερήσει μελετημένα.

Ακόμα και η Γερμανία πλέον, λέει ο Ρουμπινί, έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες χρηματοδότησης των προβληματικών οικονομιών στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), αντί να συνεχίσει να βασίζεται σε χρηματοπιστωτικά ιδρύματα όπως το EFSF και το ESM.

Τώρα, η ΕΚΤ χρηματοδοτεί Ιταλία και Ισπανία και, αν όλα πάνε καλά, οι δύο χώρες θα είναι αξιόχρεες, και πάλι παραγωγικές και τα χρέη τους βιώσιμα. Σε μία τέτοια περίπτωση, η Γερμανία θα έχει δικαιωθεί για την επιλογή της να «παλέψει» την κρίση, με στόχο να κερδίσει χρόνο για να βγει η ευρωζώνη από αυτήν.

Αν πάλι αποδειχθεί λάθος, τότε, υπογραμμίζει ο οικονομολόγος, το να περιμένει –ολόκληρη η Ευρώπη, με «οδηγό» τη Γερμανία- ξοδεύοντας τρισεκατομμύρια ευρώ προσπαθώντας να σώσει τις οικονομίες σε κρίση, θα γυρίσει μπούμερανγκ. Έτσι,  αντί για καλύτερα αποτελέσματα, το τέλος της ενιαίας νομισματικής ένωσης θα είναι ολέθριο.

Παρόλα αυτά, καταλήγει ο Ρουμπινί, αν και ο κίνδυνος ελλοχεύει, τα πολιτικά της ευρωζώνης δεν επιτρέπουν εξέταση του ενδεχομένου διάσπασής της άμεσα. Γερμανία και ΕΚΤ επιμένουν σε ευρείας κλίμακας ρευστότητα ώστε να κερδηθεί χρόνος  για ανάκαμψη της ανάπτυξης και έλεγχο των χρεών. Αυτή είναι η στρατηγική την οποία ασπάζονται τα περισσότερα μέλη της ευρωζώνης, επομένως μόνον ο χρόνος θα δείξει εάν η επιλογή τους ήταν σωστή ή όχι.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr