Όπως σημειώνει η JPMorganτο καλύτερο που μπορούν να περιμένουν και να ελπίζουν οι επενδυτές είναι μια «εκ νέου συγκράτηση» της κρίσης χρέους της ευρωζώνης και η αφαίρεση, προς το παρόν, την ταμπέλας του «πιθανού συστημικού κινδύνου». Ομως, τα προβλήματα επιμένουν και παραμένουν άλυτα. Η Ισπανία έχει δηλώσει ότι δεν θα πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους του 2012. Η ανάπτυξη σε παγκόσμιο επίπεδο επιβραδύνεται. Τα ευρωπαϊκά οικονομικά στοιχεία είναι φτωχά εδώ και καιρό αλλά και οι αναδυόμενες αγορές και οι ΗΠΑ έχουν δημοσιεύσει στοιχεία για την ανάπτυξη πολύ κάτω από τις προσδοκίες της αγοράς .

 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερις λόγοι γιατί οι επενδυτές δεν θα πρέπει να εμπιστευτούν το ράλι που πυροδότησε η Σύνοδος της περασμένης εβδομάδας:

 

1. Η Ευρώπη δεν έχει «διορθωθεί» ακόμη

Ενώ οι κινήσεις για την ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών και για την αγορά κρατικών ομολόγων της ζώνης του ευρώ για να μεωθεί το κόστος δανεισμού, είναι μια σημαντική βοήθεια, οι συνθήκες των αποφάσεων αυτών είναι τόσο ασαφής ώστε να αφήνει πολλούς να αναρωτιούνται αν υπάρχει κάτι που πραγματικά έχει προχωρήσει από τις προηγούμενες προσπάθειες διάσωσης του ευρώ.

Ο μακροχρόνιος αντίκτυπος των μέτρων και των αποφάσεων που πάρθηκαν στη Σύνοδο, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από αν οι αγορές πιστέψουν ότι κάτι έχει αλλάξει σημαντικά, όπως σημειώνει ο Jonathan Loynes, επικεφαλής οικονομολόγος της Capital Economics, και προσθέτει πως κατά τη γνώμη του δύσκολα να υπάρξει φως στην άκρη του τούνελ στο επόμενο διάστημα, αφού οι αποδόσεις θέλουν πάρα πολύ χρόνο για να εφαρμοστούν και να αποδόσουν.

Ο Mohamed El-Erian, διευθύνων σύμβουλος της Pimco δηλώνει ακόμη πιο άμεσα τον σκεπτικισμό του γύρω από τις αποφάσεις των ευρωπαίων ηγετών, προειδοποιώντας τους επενδυτές να μην «συγκινηθουν» και πάρα πολύ για μια συμφωνία στην οποία «ο οδικός χάρτης για δημοσιονομική, πολιτική και τραπεζική ένωση, στερείται και λεπτομέρειες και δεσμευση. Όπως είπε σε συνεντευξή του στο CNBC, είναι ένα σημαντικό βήμα, αλλά υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τελικα΄να αποδειχθεί ότι για μία ακόμη φορά δεν είναι αρκετό, και οι πιθανότητες οι επενδυτές να οδηγηθούν για μία ακόμη φορά μαζικά προς την έξοδο παρά προς την είσοδο των αγορών, είναι μεγάλες.

 

2. Η αμερικάνικη οικονομία επιβραδύνεται

Η υποτονική αύξηση του 1,9% του ΑΕΠ στο πρώτο τρίμηνο του έτους είναι μόνο ένα από τα πολλά προβλήματα. Εάν προσθέσουμε και τη μείωση της καταναλωτικής εμπιστοσύνης, την επιβράδυνση της ανάπτυξης των θέσεων εργασίας και των δαπανών, είναι σαφές ότι ακόμη και αν η Ευρώπη σταθεροποιηθεί υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Όπως σημειώνει ο οικονομολόγος της JPMorgan , Robelt Mellman, μπορεί η Ευρώπη να φοβίζει, αλλά και η Αμερική έχει τα δικά της άλυτα προβλήματα. Η πορεία των τιμών των μετοχών και της αγοράς σπιτιών, από το 2010, δείχνει ότι τα πράγματα στις ΗΠΑ δεν έχουν βελτιωθεί ιδιαίτερα.

Ανάλογη είναι και η άποψη του Joseph LaVorgna, του γνωστού bullish οικονομολόγου της Deutsche Bank, αφού προχώρησε στην μείωση των εκτιμήσεων για το αμερικάνικο ΑΕΠ, ως αποτέλεσμα, όπως εξηγεί, της επιδείνωσης των ευρωπαϊκών οικονομικών και χρηματοοικονομικών συνθηκών που η οποία θα βαρύνει σημαντικά την εταιρική Αμερική.

Η Bank of America Merrill Lynch τοποθετεί την ανάπτυξη στις ΗΠΑ στο 1% του ΑΕΠ φέτος, αν και όπως σημειώνει, πιστεύει ότι οι αγορές μπορεί να καταλήξουν, με δυσκολία, να κλείσουν το έτος σε θετικό έδαφος, επειδή το πολύ αρνητικό κλίμα συνήθως αποδεικνύεται θετικός δείκτης για την πορεία των μετοχών στη συνέχεια.

 

 

3. Οι αναδυόμενες αγορές δεν… αναδύονται και τόσο

Κίνα, Ινδία, Ρωσία – το γκρουπ εκείνων των αναπτυσσόμενων χωρών που κάποτε αναμενόταν ότι θα ωθήσει την παγκόσμια ζήτηση – ξεθωριάζουν και βαραίνουν τις ελπίδες ότι τα προβλήματα σε Ευρώπη και ΗΠΑ μπορούν να ξεπεραστούν.

Όπως σημειώνει

ο οικονομολόγος της CitigroupWillem Buiter, οι προοπτικές της παγκόσμιας ανάπτυξης επιδεινώνονται, αντανακλώντας την Ευρωπαϊκή κρίση και την επιβράδυνση στις αναδυόμενες αγορές. Πριν μερικές ημέρες, η Citi μείωσε τις προβλέψεις για την παγκόσμια ανάπτυξη, τόσο για το 2012 όσο και για το 2013, οι οποίες είναι αρκετά κάτω από τις προβλέψεις του ΔΝΤ και για τις δύο χρονιές.

Όπως τονίζει ο Buiter, η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να επιβραδυνθεί στο 2,6% φέτος και το 2,7% το 2013, και σημαντικη επιβράδυνση θα σημειωθεί επίσης στην Κίνα, την Ινδία, την Ινδονησία, την Κορέα, την Ουγγαρία, τη Νότια Αφρική και τη Βραζιλία.

Η οικονομική

επιβράδυνση στις ανδυόμενες αγορές είναι αρκετά ευρεία, όπως σηειώνει ο οικονομολόγος, λόγω ενός μίγματος στοιχείων, όπως η νομισματική σύσφιξη του παρελθόντος, τα πιο αδύναμα οικονομικά στοιχεία, οι δυσμενείς δευτερογενείς επιδράσεις από την κρίση της ευρωζώνης, και ο αργός ρυθμός των πολιτικών μέτρων τόνωσης.

 

4. Μία λέξη: Χρέος

Στον πυρήνα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης ήταν και είναι το χρέος, το οποίο αποτελεί πρόβλημα, όχι μόνο των χωρών της ευρωζώνης αλλά παγκοσμίως, μέχρι τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Οι ισολογισμοί των κρατών διεθνώς, οι οποίοι βαραίνουν την ανάπτυξη όλο κια περισσότερο, εξαλείφουν και τις προσπάθειες των κεντρικών τραπεζιτών να αναζωογοννήσουν την οικονομία, τονώνοντας τις χρηματιστηριακές αγορές και το τραπεζικό σύστημα. Αλλά με τον παγκόσμιο πλούτου, τα εισοδήματα και τα έσοδα να συρρικνώνονται την στιγμή που το δημόσιο χρέος αυξάνεται, οι προσπάθειες των χαρασσόντων πολιτική δυσκολεύουν συνεχώς, όλο και περισσότεορο.