Το άρθρο του διεθνούς οικονομικού περιοδικού, επικεντρώνει το ενδιαφέρον σε δύο δείκτες:
1. Τη μερισματική απόδοση που ανέρχεται σε 4,1% για τις ευρωπαϊκές μετοχές έναντι μόνο 2,2% για τις μετοχές των Αμερικανικών αγορών.
2. Το δείκτη P/E που ανέρχεται στο 11 για τις ευρωπαϊκές μετοχές όταν οι αμερικανικές μετοχές διαπραγματεύονται στο 18,1, με premium τρεις φορές μεγαλύτερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Με αφορμή αυτό το άρθρο Έλληνες αναλυτές διερωτώνται αν η Ευρώπη βαδίσει προς φεντεραλιστικές λύσεις, με δημοσιονομική ενοποίηση, τραπεζική ένωση και μια ΕΚΤ που θα μοιάζει περισσότερο με την Fed, τότε οι ευρωπαϊκές μετοχές αποτελούν επενδυτική ευκαιρία. Με βάση αυτό ο επενδυτικός σύμβουλος κ. Δ. Τζάνας υποστηρίζει πως, ίσως είναι και ακριβές, καθώς το σενάριο διάλυσης της ευρωζώνης θα επιφέρει σοβαρή ευρωπαϊκή (αλλά και παγκόσμια) ύφεση…
Οσο για την Ελλάδα, ο συγγραφέας χαρακτηρίζει γενναίο όποιον σκέπτεται να «βουτήξει» στο Χ.Α. παρά την υποχώρηση του Γ.Δ. κατά 90% από την ιστορική ψηλή επίδοσή του (υπονοεί τις 5.000 μονάδες περίπου), αφού θεωρεί ιδιαίτερα μεγάλο τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ. Τους αμέσως επόμενους μήνες θα έχουμε τις απαντήσεις, κατά πόσον δηλαδή οι τιμολογήσεις των αγορών μπορούν να εξακολουθούν να γίνονται με τα παραδοσιακά εργαλεία ή βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητα ύδατα, όποτε οι αναταράξεις θα συνεχισθούν αρκετά μέχρις ότου διαμορφωθούν νέα δεδομένα στις αγορές…
HΠA
Πλήρως επιβεβαιώνεται το «R» όταν έγραφε πως οι ΗΠΑ για να σώσουν τράπεζες μετά την οικονομική κρίση του 2007, την οποία σήμερα πληρώνει όλη η Ευρώπη, τύπωσαν έναν ορυμαγδό τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Η Ευρώπη για να σώσει... κράτη έχει διαθέσει περί τις 750 δισ. ευρώ, τα οποία με μόχλευση μπορούν να φτάσουν στο 1 - 1,5 τρισ. ευρώ. Στα μέσα Μαίου ένα άρθρο ενός αμερικανού καθηγητή συγκλόνισε τη γηραιά Ήπειρο, του L. Randall Wray, ο οποίος αποκάλυψε πως το ιλιγγιώδες κόστος που έχει καταβάλει η Fed στις ΗΠΑ για να σώσει το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα ανέρχεται σε πάνω από 29 τρισ δολ.! Και σ' αυτό δεν περιλαμβάνονται οι δημοσιονομικού χαρακτήρα παρεμβάσεις.
Έλληνες χρηματιστές αντιλαμβάνονται, πως η αντίστοιχη σωτηρία του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος (των χωρών του νότου και όχι μόνο…), δεν μπορεί να υποληφθεί παρεμβάσεων ύψους κάποιων ολίγων τουλάχιστον τρις ευρώ. Ωστόσο, με δεδομένη την κουλτούρα του ECB και τον τρόπο με τον οποίο έχει δομηθεί η ευρωζώνη (ούτε ενεργός νομισματική πολιτική, ούτε εκτεταμένες αγορές ομολόγων, ούτε ενιαία δημοσιονομική πολιτική, μόνο ένας μηχανισμός EFSF και ESM με ανεπαρκή διαθέσιμα) που εξακολουθεί να επικεντρώνει στη θεραπευτική αγωγή της πολιτικής λιτότητας, ελάχιστα κανείς μπορεί να αισιοδοξεί για το μέλλον της. Εκτός αν σύντομα όλα αλλάξουν…
Στ.Κ.Χαρίτος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr