Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης αναμένεται να αποφασίσουν τους όρους του προγράμματος μείωσης του ελληνικού δημοσίου χρέους (PSI) που θα αποδεχτούν στο πλαίσιο του δεύτερου πακέτου διάσωσης της Ελλάδας μετά την δήλωση του IIF ότι η προσφορά του ήταν η καλύτερη δυνατή. Τα χρονικά περιθώρια πάντως στενεύουν επικίνδυνα καθώς οι συνομιλίες για το PSI θα πρέπει να ολοκληρωθούν εντός των επομένων ημερών, ώστε στις 30 Ιανουαρίου η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ να δώσει το «πράσινο φως».
Παρότι ως στόχος είχε τεθεί η συμφωνία να έχει οριστικοποιηθεί μέχρι την Παρασκευή προκειμένου να τεθεί επί τάπητος στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (Eurogroup) στις Βρυξέλλες, το deal με τους όρους που φέρονταν να έχουν συμφωνηθεί συνάντησε τη διαφωνία της Γερμανίας, ενώ στην ίδια γραμμή κινείται και το ΔΝΤ: Η μεν Γερμανία, υποστηρίζει ότι λόγω της υποβάθμισης του EFSF έχει αυξηθεί το κόστος άντλησης κεφαλαίων από τον μηχανισμό, ενώ και το ΔΝΤ θεωρεί πως το ελληνικό χρέος με το πραγματικό κούρεμα κοντά στο 68% δεν καθίσταται βιώσιμο
Συγκεκριμένα, το μέσο κουπόνι που προτείνουν ΔΝΤ και Γερμανία είναι κοντά στο 3,5%, δηλαδή αρχίζει ελαφρά κάτω από το 3%. Η ζημία σε όρους καθαρής παρούσας αξίας είναι υψηλότερη από 68%, ποσοστό που δείχνει μέχρι σήμερα να είναι η «κόκκινη γραμμή» των ιδιωτών ομολογιούχων. Οι ιδιώτες δηλαδή φέρονται να μη συζητούν ούτε μεγαλύτερο ονομαστικό κούρεμα, ούτε μεσοσταθμικό επιτόκιο κάτω από 4-4,25%, όπως ετέθη στην προκαταρκτική συμφωνία που φάνηκε να επιτυγχάνεται την Παρασκευή, θεωρώντας πως οποιαδήποτε περαιτέρω παραχώρηση ναρκοθετεί περαιτέρω την ούτως ή άλλως ακανθώδη συμμετοχή των ιδιωτών στο PSI.
Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι η σύνδεση του επιτοκίου των νέων ομολόγων ή της χρονικής διάρκειας τους μετά το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Δηλαδή, αν η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας είναι υψηλή τα επόμενα χρόνια, τότε να αυξηθεί το επιτόκιο ή να εξοφληθούν ταχύτερα τα ομόλογα.
Επίσης, αλλαγή υπάρχει και στο θέμα των μετρητών που θα δοθούν στους ομολογιούχους στο πλαίσιο τoυ PSI+ (στο πλαίσιο της συμφωνίας θα έπαιρναν το 35% σε νέα ομόλογα και το 15% σε ρευστό), καθώς φαίνεται ότι προτιμάται η εναλλακτική λύση των βραχυπρόθεσμων (διάρκειας έως 2 ετών) ομολόγων του EFSF που θα έχουν την ίδια αξία σε όρους NPV με το 15% που θα δινόταν σε μετρητά.
Τι είπαν Μέρκελ -Λαγκαρντ
Το Ταμείο άλλωστε ζητάει αύξηση και του ποσού που θα διατεθεί για τη διάσωση της Ελλάδας κατά 40-50 δις. επιπλέον, ώστε η Ελλάδα να μη βρεθεί σύντομα στο σημείο να χρειάζεται και νέο «κούρεμα» ή βοήθεια: Άλλωστε υπολογίζεται ότι από την πρώτη βοήθεια μόλις το 1/3 διατέθηκε για την ενίσχυση της Ελλάδας, με τα υπόλοιπα να πηγαίνουν σε τοκοχρεολύσια. Η ενίσχυση της βοήθειας προς την Ελλάδα αποτέλεσε άλλωστε κεντρικό θέμα της χθεσινής συνάντησης της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ με την καγκελάριο Μέρκελ.
Παράλληλα, Μέρκελ και Λαγκάρντ έθεσαν στο τραπέζι, σε περίπτωση που σημειωθούν περαιτέρω καθυστερήσεις στις διαπραγματεύσεις για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση, την εκταμίευση προς την Ελλάδα ενός δανείου ύψους 15 δις. ευρώ, ώστε οριακά να αποπληρώσει το ομόλογο της 20ης Μαρτίου και να αποφύγει τη χρεοκοπία.
Η συμμετοχή της ΕΚΤ – Στο τραπέζι του Eurogroup ESM και το νέο Δημοσιονικό Σύμφωνο
Κρίσιμο θέμα παραμένει η συμμετοχή της ΕΚΤ στο PSI+. Η ΕΚΤ έχει στο χαρτοφυλάκιο της ελληνικά ομόλογα -ονομαστικής- αξίας 45-50 δισ. ευρώ περίπου, τα οποία απέκτησε με έκπτωση 20-30%.
Η ΕΚΤ θα μπορούσε να παραχωρήσει αυτά τα ομόλογα στον EFSF στην τιμή κτήσης τους, ώστε να μην εγγράψει ζημίες, και η Ελλάδα να κερδίσει ένα ποσό της τάξεως των 10-15 δισ. ευρώ.
Οι υπουργοί Οικονομικών θα συζητήσουν επίσης στις Βρυξέλλες τα θέματα του μόνιμου μηχανισμού διάσωσης ESM που προβλέπεται να συσταθεί τον Ιούλιο, και τη νέα συνθήκη για την ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, η οποία αναμένεται να τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2013, και θα προβλέπει μεταξύ άλλων, χρηματική καμπάνα στις χώρες που αρνούνται να ενσωματούσουν συνταγματικά τον "χρυσό κανόνα" για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.