Mπορεί οι υποβαθμίσεις των χωρών της ευρωζώνης στις οποίες προχώρησε η S&P, να ήταν απόλυτα αποτιμημένες από τις αγορές εδώ και καιρό, όπως και φάνηκε από την αντίδρασή τους, ωστόσο η UBS υπογραμμίζει πως υπάρχει ένα σημείο που αφορά την Γαλλία, το οποίο είναι εξαιρετικά κρίσιμο για την εξέλιξη της κρίσης.

Όπως σημειώνει σε νέο note του ο οίκος, αν και η κίνηση της S&P δεν εξέπληξε κανέναν, το χάσμα που δημιοουργείται πλέον – πολιτικά – μεταξύ της αξιολόγησης και των προοπτικών της Γαλλίας και αυτών τις Γερμανίας, υπογραμμίζει την πολύ σκληρή οικονομική πραγματικότητα πλέον και αυξάνει την αγοραστική δύναμη της Γερμανίας στα ευρωπαϊκά meetings. Επίσης, η προοπτική για στενότερες σχέσεις με τη Βρετανία ( που διατηρεί το ΑΑΑ της) αυξάνεται, καθώς ο αριθμός πλέον των κρατών με αξιολόγηση ΑΑΑ εντός ευρωζώνης, είναι σχεδόν ίσος με αυτών που είναι εκτός του ευρώ.

Η απώλεια του στάτους των τριών «Α» για την Γαλλία, είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό για το μέλλον της κρίσης. Δεν υπάρχει καμία απολύτως ανησυχία για default της Γαλλίας ή για την πιστοληπτική της θέση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι αγορές θα πρέπει να αγνοήσουν αυτήν την εξέλιξη γύρω από τη Γαλλία, επισημαίνει η UBS.

Η Γαλλία δεν έχασε μόνο το ένα από τα τρία Α της. Η Γαλλία έχασε τα τρία Α της, σε μία στιγμή που η Γερμανία τα διατηρεί. Επίσης, η Γαλλία έχει πλέον αρνητικές προοπτικές, ενώ η Γερμανία σταθερές. Το χάσμα μεταξύ των δύο χωρών έχει ξαφνικά αυξηθεί και αυτό σημαίνει πάρα πολλά σε πολιτικούς όρους. Υπάρχει πλέον μία de jure αλλά και μία de facto ανισότητα μεταξύ των δύο κρατών. Η ικανότητα της Γαλλίας να λειτουργεί ως εξισορροποιητικός παράγοντας για τη Γερμανία, σε ότι αφορά τις πολιτικές αποφάσεις, έχει μειωθεί σημαντικά. Και μετά και την υποβάθμιση του EFSF, είναι ξεκάθαρο πως οι κινήσεις της S&P έχουν ενισχύσει τον ρόλο της Γερμανίας ( και σε μικρότερο βαθμό, της Ολλανδίας), σε ότι αφορά την λήψη αποφάσεων εντός ευρωζώνης. Οποιαδήποτε οικονομική απόφαση η οποία απαιτεί να δαπανηθούν χρήματα, θα πρέπει να έχει την ολοκληρωτική συμβολή της Γερμανίας, εάν διατηρηθεί η υψηλή της αξιολόγηση. Η διαπραγματευτική δύναμη της Γερμανίας στα ευρωπαϊκά συμβούλια, έχει αυξηθεί σημαντικά.

Οι συνέπειες αυτού, δεν είναι ξεκάθαρες, όπως τονίζει η UBS. Μπορεί να υπάρξει αντίδραση από αρκετές χώρες του ευρώ, στην ιδέα μίας πιο κυρίαρχης Γερμανίας. Και αυτό δεν ήταν καθόλου το όραμα της Ευρώπης που οδήγησε στην δημιουργία της ΕΕ.

Η Γαλλία μπορεί να επιλέξει να έχει πιο στενές σχέσεις με τη Γερμανία, ποντάροντας στην ανωτερότητά της.Ωστόσο, οι σφιχτότερες γαλλο-γερμανικές σχέσεις , θα αποξενώσουν ακόμη περισσότερο τις χώρες της περιφέρειας από την υπόλοιπη ευρωζώνη και θα οδηγήσουν σε πιο οξεία σκλήρυνση πολιτικής στην ΕΕ.

Μία εναλλακτική είναι αντί να δουν να συνεχίζουν να οδηγούνται οι αποφάσεις από τη Γαλλία και τη Γερμανία, οι χώρες τις ευρωζώνης να κοιταξουν να δημιουργήσουν μία πιο ευρεία συμμαχία για να αμυνθούν των συμφερόντων τους.

Στην ακραία περίπτώση, η ζώνη του ευρώ θα επιδιώξει να τερματίσει την απομόνωσή της από τη Βρετανία, και να ζητήσει τη βοήθειά της ως πιθανό εμπόδιο στις γερμανικές πρωτοβουλίες πολιτικής. Μία ευρύτερη συμμαχία, συμπεριλαμβανομένων των χωρών εκτός της ευρωζώνης, μπορεί να εκληφθεί ως πιο φιλική από την αγορά: η χώρες εκτός ευρώ έχουν την τάση να είναι περισσότερο διατεθειμένες να ευνοήσουν τις αγορές. Όπως τονίζει η UBS, ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν τώρα σχεδόν τόσες χώρες με ΑΑΑ εκτός των 17 του ευρώ, όσες και εντός.