Όπως μετέδιδε νωρίτερα το "R", "ρολάρει" για άγνωστο μέχρι στιγμής χρονικό διάστημα, με πιθανή νέα καταληκτική ημερομηνία τις 23 Σεπτεμβρίου η μη δεσμευτική εκδήλωση ενδιαφέροντος του ιδιωτικού τομέα στο rollover.

H επίσημη προσφορά της Ελλάδας προς τους πιστωτές της του ιδιωτικού τομέα, ανεμένετο, βάσει ανακοίνωσης του υπ. Οικ την Τρίτη, να λάβει χώρα εντός του Οκτωβρίου με την κυβέρνηση να διευκρινίζει πως "έχει κάθε λόγο να πιστεύει πως η συναλλαγή θα είναι επιτυχής."

Παράταση λοιπόν παίρνει η επίλυση του ζητήματος που αποτελεί τον πυλώνα και κεντρική απαίτηση των Γερμανών για το δεύτερο προγράμμα διάσωσης της Ελλάδας.

Το γεγονός δεν προξενεί εντύπωση, όταν στον "αέρα" βρίσκεται ακόμα και η έκτη δόση του πρώτου δανείου, με τον γερμανό υπ. Οικ κ. Σόιμπλε να χτυπά το "καμπανάκι" πως τυχόν νέα εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα θα σηματοδοτήσει εξελίξεις και για το νέο πρόγραμμα διάσωσης.

Ικανοποίηση για το rollover

Το Ελληνικό Δημόσιο αναμένει από τα υπουργεία Οικονομικών ανά την υφήλιο τις λίστες με όσους ιδιώτες (τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, ασφαλιστικά ταμεία και αμοιβαία κεφάλαια) έχουν εκδηλώσει το μη δεσμευτικό τους ενδιαφέρον για συμμετοχή στο rollover.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ, κ. Π. Χριστοδούλου η ανακοίνωση του μεγέθους της ανταπόκρισης των εμπλεκόμενων φορέων δε πρόκεται να πραγματοποιηθεί πριν από τοον Οκτώβριο. Όπως τόνισε ο ίδιος, "ειμαστε ικανοποιημένοι με τη πρόοδο των συναντήσεων για την επικείμενη ανταλλαγή ομολόγων", αποφεύγοντας να δώσει στοιχεία για το ποσοστό συμμετοχής.

Την ανησυχία έσπειρε πάντως χθες η τοποθέτηση του επικεφαλής οικονομολόγου του ΟΟΣΑ που, ούτε λίγο ούτε πολύ, έκανε λόγο για αποτυχία του rollover.

 

ΟΟΣΑ: Προς "φιάσκο" το rollover

 

Ο κ. Παντοάν είπε ότι το σχέδιο συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα (PSI) στο δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας δεν λειτουργεί και θα πρέπει να εξεταστούν και άλλοι μηχανισμοί.

«Από τη μια πλευρά δεν είναι ελκυστικό για τον ιδιωτικό τομέα και από την άλλη ανακαλύπτουμε ότι είναι πολύ ακριβό για την Ελλάδα από την αρχή», σημείωσε.

«Όταν είναι τόσο ακριβό, γίνεται λιγότερο αξιόπιστο», προσέθεσε.

Οι συνομιλίες με τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες έχουν διαρκέσει περισσότερο απ' ό,τι αρχικά αναμενόταν και το ποσοστό συμμετοχής κυμαίνεται στο 75% των ελληνικών ομολόγων που λήγουν ώς το 2020, έναντι του στόχου για 90%.

«Βλέπουμε ότι δεν λειτουργεί, οπότε ίσως θα μπορούσαν να εξεταστούν και άλλοι μηχανισμοί για την Ελλάδα», ανέφερε.

 

Οι ελληνικές τράπεζες

 

Από τις ελληνικές τράπεζες, η Marfin Popular ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι θα συμμετέχει στο πρόγραμμα με ομόλογα ονομαστικής αξίας 2,7 δισ. ευρώ. Οι ζημίες των τεσσάρων μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών είναι 3,34 δισ. ευρώ περίπου, μετά από φόρους, ενώ συνολικά η επίπτωση από την απομείωση του χαρτοφυλακίου ομολόγου ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ.

Προς το παρόν είναι άγνωστο αν θα συμμετέχουν τελικά η Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, οι οποίες θα ανακοινώσουν αποτελέσματα εξαμήνου μέχρι τις 15/9.

 

Τα λάθη και οι καθυστερήσεις

 

Σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την παρακώλυση της διαδικασίας φέρει το αλαλούμ των εγγυήσεων, το οποίο ξεκίνησε μεν από την «γκάφα» της συμφωνίας με τους Φινλανδούς για χρηματική εγγύηση, αλλά συνεχίζεται επί μακρόν με τους Ευρωπαίους να παίζουν με τον πονο μας λέγοντας οι μεν Γερμανοί πως «υπάρχει χρόνος», οι δε Φινλανδοί πως είναι ζήτημα ημέρων...ή εβδομάδων για να λυθεί!

Σημαντική καθυστέρηση προκάλεσε και η ασυννενοησία ως προς τον όγκο και την προέλευση των ομολόγων με τα οποία θα συμμετείχαν οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, τα οποία επεκτάθηκαν αρχικά μέχρι τα ομόλογα που λήγουν μέχρι το 2024, αλλά κατόπιν αντιδράσεων από γαλλικές και βελγικές τράπεζες το εύρος «ξανακόντυνε» σε ομόλογα λήξης ως τον Ιούλιο του 2020.

 

Eurobank: "Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα η συμμετοχή ή μη στο rollover"

 

Μελέτη πάντως που δημοσίευσε η Eurobank καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πρόγραμμα ανταλλαγής των ομολόγων, παρά τις απώλειες που αυτό συνεπάγεται, είναι επωφελές για τους επενδυτές.

Εκτιμά ότι σε όρους καθαράς παρούσας αξίας οι απώλειες για τους επενδυτές, ανάλογα με τα ποια ομόλογα θα επιλέξουν (από τις 4 εναλλακτικές δυνατότητες που προσφέρονται), μπορεί να κυμανθούν από το 21% έως και το 41% ανάλογα με τη μέθοδο αποτίμησης που θα χρησιμοποιηθεί. Ωστόσο, όπως αναφέρει η τράπεζα, οι επενδυτές θα πρέπει να σταθμίσουν τις αρνητικές επιπτώσεις από τη μη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα, καθώς θα κατέχουν τίτλους η εμπορευσιμότητα των οποίων θα μειωθεί ακόμη περισσότερο σε σχέση με τα νέα ομόλογα. Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να αποδεχθούν μια πιο «μακροχρόνια» επένδυση με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται, με δεδομένο ότι τα νέα ομόλογα θα είναι 30ετούς διάρκειας

 

Το χειρότερο σενάριο

Παίρνοντας σαν μία εκδοχή το worst case scenario, σύμφωνα με το οποίο η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα θα παραμείνει στο 75% στην οποία την τοποθετούν οι νεώτερες εκτιμήσεις, το λογικό είναι πως το απαιτούμενο ποσό που θα περισσέψει από τα 135 δις. θα προέλθει είτε από την αύξηση της χρηματοδότησης μέσω του EFSF , είτε από περαιτέρω αποκρατικοποιήσεις.

Ή αλλιώς...η Σκύλα και η Χάρυβδη. Με τον μεν επικεφαλής του EFSF κ.Regling να χαρακτηρίζει χθες την Ελλάδα το «μαύρο πρόβατο» της Ευρωζώνης, αναφέροντας πως σε εμάς, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες των PIIGS, με τις οποίες μας συνέκρινε, "η στρατηγική της Ευρωζώνης δε δουλεύει", και τις δε αποκρατικοποιήσεις να αποτελούν έρμαιο της απαξίωσης του ΧΑ..

 

Δημήτρης Κώτσος

[email protected]