Την παροχή εγγυήσεων με τη μορφή ελληνικών τραπεζικών μετοχών για να διασφαλιστεί το επόμενο πακέτο βοήθειας προς την Αθήνα εξετάζει η Ευρωζώνη, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας «Handelsblatt».

Επικαλούμενη ευρωπαϊκές διπλωματικές πηγές η γερμανική εφημερίδα αναφέρει ότι πρόκειται για πρόταση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (EFSF) Κλάους Ρέγκλινγκ, την οποία έχει ήδη προτείνει στους ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών και θα συζητηθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ελληνική κυβέρνηση θα διαθέσει στις χώρες της Ευρωζώνης ως εγγύηση τα κρατικοποιημένα μερίδια των ελληνικών τραπεζών, τα οποία θα προκύψουν από τη μερική κρατικοποίησή τους σε αντάλλαγμα προς τις ενισχύσεις ύψους 20 δισ. ευρώ που προβλέπονται για τις τράπεζες στο δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας.

Διάσωση της Ελλάδας ή των τραπεζών; Αυτό θα είναι το δίλλημα των Ευρωπαίων μετά την ελληνική χρεοκοπία

Ιδιαίτερα ζοφερό σκιαγραφεί το μέλλον της Ευρώπης νέα ανάλυση της Wall Street Journal, υποστηρίζοντας ότι σύντομα οι ηγέτες θα βρεθούν να επιλέξουν ανάμεσα στη διάσωση της Ελλάδας ή των τραπεζών τους.
Τις επιπτώσεις μίας ελληνικής χρεοκοπίας πιθανόν να τις δούμε σύντομα, την ώρα μάλιστα που οι τράπεζες της Γηραιάς Ηπείρου φαίνονται ιδιαίτερα εύθραυστες. Σύμφωνα μάλιστα με στοιχεία που επικαλείται η WSJ το συνολικό άνοιγμα των ευρωπαϊκών τραπεζών στην Ελλάδα (μέσω τραπεζικών ομολόγων κ.α.) ανέρχεται σε 94 δισ. ευρώ, με τα γαλλικά ιδρύματα να έχουν έκθεση 40 δισ. ευρώ και τα γερμανικά 24 δισ. ευρώ.
Σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας οι Ευρωπαίοι πρέπει να καλύψουν τις τράπεζες καθώς αυτές θα πρέπει να αναγνωρίσουν τις πραγματικές τους θέσεις στην Ελλάδα. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα ήταν πιθανό να χρηματοδοτηθεί κατ' ευθείαν από τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Ωστόσο το πλεονέκτημα της ελληνικής διάσωσης θα ήταν ότι σε αυτή οι χώρες εμπλέκονται ως επί το πλείστον με υποσχέσεις και εγγυήσεις και όχι με το πραγματικό χρήμα των φορολογουμένων.
Η επιλογή θα φέρει την ευρωζώνη προ των ευθυνών της χωρίζοντας την σε τρεις κατηγορίες. Αυτούς που θα ζητούν τη στήριξη των τραπεζών με εθνικά κονδύλια, αυτούς που θα ενθαρρύνουν την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα και αυτούς που θα ελπίζουν σε παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.