Η μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την περικοπή του γιγαντιαίου χρέους της χώρας σε επίπεδο που οι αγορές θα το θεωρούν ασφαλές και βιώσιμο στο μακροπρόθεσμο διάστημα. Πολλοί αναλυτές τονίζουν ότι ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ της Ελλάδας πρέπει να μειωθεί κάτω του 100% και κάποιοι «δείχνουν» το 80%, ενώ οι κανόνες της ΕΕ το ορίζουν κανονικά στο 60%.

Δεν είναι ξεκάθαρο εάν η συμβολή των 50 δις ευρώ που περιμένει η ΕΕ από τον ιδιωτικό τομέα έχουν να κάνουν αποκλειστικά με μειώσεις του χρέους της Ελλάδας και μόνο. Και εάν όντως έχουν να κάνουν ολοκληρωτικά με αυτό, το ελληνικό χρέος θα μειωθεί στο 130% περίπου το 2014.

Επίσης, εάν υποθέσει κανείς πως η Ελλάδα όντως καταφέρει να πετύχει τον πολύ φιλόδοξο στόχο των ιδιωτικοποιήσεων της τάξης των 50 δις ευρώ μέχρι το 2015, κάτι που ενέχει σημαντικό… εκτελεστικό ρίσκο έτσι κι αλλιώς, και μετά χρησιμοποιήσει όλα αυτά τα χρήματα για να μειώσει το χρέος της, τότε θα αγγίξει το 110-115% του ΑΕΠ. Οπως σημειώνει και η Unicredit, κάτι τέτοιο θα μεώσει το χρέος της χώρας, όμως δεν θα το φέρει σε βιώσιμο επίπεδο.

Σύμφωνα με την RBS, μετά από σχεδόν τρεις μήνες διαπραγματεύσεων και προσπαθειών για το περίφημο νέο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, το ελληνικό φορτίο του χρέους στην καλύτερη περίπτωση θα μειωθεί κατά 10% έως 20% του ΑΕΠ και θα εξακολουθεί να θεωρείται ως ένα μη βιώσιμο επίπεδο. Σύμφωνα με την RBS, η Ελλάδα θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει μία ισχυρή κρίση, κυρίως σε ότι αφορά της τριμηνιαίες αξιολογήσεις του ΔΝΤ, ενώ οι αμφιβολίες σχετικά με την πορεία της οικονομίας και την ικανότητα άντλησης εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις, θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν

Οπως επισημαίνει και ο στρατηγικός αναλυτής της Lloyds Eric Wand, η Ελλάδα συνεχίζει να αντιμετωπίζει ένα γιγαντιαίο χρέος το οποίο πρέπει να μειώσει εν μέσω οικονομικής ύφεσης, και αυτό είναι λογικό να οδηγεί τους περισσότερους αναλυτές και οικονομολόγους στην εκτίμηση ότι στο μέλλον και μέσα στα επόμενα ένα με δύο χρόνια, θα υπάρξει περαιτέρω και πιο ισχυρή αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καθώς το σημερινό «υπονοούμενο» haircut της τάξης του 21% στην συμμετοχή των ιδιωτών, δεν οδηγεί στην ουσία που είναι η σημαντική μείωση του ελληνικού χρέους.

Την ίδια στιγμή, ένας σημαντικός παράγοντας στην όλη εξίσωση της κρίσης της Ελλάδας είναι η οικονομική ανάπτυξη η οποία βοηθά και στην μείωση του μεγέθους του χρέους σε σχέση με την οικονομία αλλά και βελτιώνει την δημοσιονομική θέση της Ελλάδας μέσω των φορολογικών εσόδων.

Μέχρι τώρα, τα νούμερα για την Ελλάδα είναι έντονα αρνητικά, με την ύφεση το 2010 να αγγίζει το 4,5% και το ΔΝΤ να εκτιμά πως φέτος θα βρεθεί στο 3,9%.

Οπως σημειώνουν οι αναλυτές, το νέο σχέδιο της Ευρώπης δεν αρκεί για να στηρίξει την οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, και η χώρα αφού δεν έχει το «όπλο» της υποτίμησης του νομίμασματός της, θα χρειαστεί να δουλέψει πάρα πολλά χρόνια για να καταφέρει εκείνα τα κέρδη στην παραγωγικότητα τα οποία θα οδηγήσουν στην βελτίωση της οικονομικής της ανταγωνιστικότητας. Οπως σημειώνει και η ING, με το νέο σχέδιο έγιναν κάποια απαραίτητα βήματα, όμως δεν αρκούν. Οπως προσθέτει ο οικονομολόγος του οίκου κ. Martin van Vliet, είναι εξαιρετικά πιθανό πως θα υπάρξει στο κοντινό μέλλον μία περαιτέρω «ασκηση» διαγραφής του ελληνικού χρέους προς τους πιστωτές της Ελλάδας, αφού το νέο πακέτο διάσωσης δεν εγγυάται με τίποτα πως άρχισε το τέλος της κρίσης.