Στο σενάριο των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια, εξετάζεται η πιθανότητα η πραγματική αύξηση του ΑΕΠ να είναι 0,2% χαμηλότερη των εκτιμήσεων το 2010 και 0,1% το 2011. Ο πληθωρισμός θεωρείται και στα δύο χρόνια ότι θα είναι 0,5% χαμηλότερα των εκτιμήσεων.

 

Στο σενάριο των υψηλών επιτοκίων, όλες οι παράμετροι που ισχύουν στο πρώτο σενάριο διατηρούνται, αλλά υπάρχει η υπόθεση μιας περαιτέρω αύξησης των spreads κατά 100 μονάδες βάσης, ενώ το επιτόκιο του ομολόγου αναφοράς (Bund) από 3,3% σήμερα, στο 4,5% το 2014.

 

Από τη σύγκριση των δύο ανωτέρω σεναρίων προκύπτει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για εκτροχιασμό του ΠΣΑ προκύπτει από το σενάριο μιας χαμηλής οικονομικής ανάπτυξης και ότι η ανάπτυξη είναι πολύ πιο σημαντικός παράγοντας για την δημοσιονομική προσαρμογή απ’ ότι η αύξηση των spread καθώς θα έθετε εν αμφιβόλω το στόχο της μείωσης του ελλείμματος κατά 4% το 2010 και θα ανάγκαζε την κυβέρνηση να κάνει νέες προσαρμογές στο ΠΣΑ στα επόμενα χρόνια.

 

Επίσης ο οίκος επισημαίνει ότι το ονομαστικό ΑΕΠ της χώρας το 2009 ήταν 237,5 δις. ευρώ αντί 240 δις. που ήταν οι εκτιμήσεις της κυβέρνησης, γεγονός που ανεβάζει το έλλειμμα στο 12,9% του ΑΕΠ, γεγονός που σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να καλύψει και το πρόσθετο 0,2%.

 

Από τα παραπάνω, προκύπτει το συμπέρασμα ότι ακόμη κι αν η κυβέρνηση καταφέρει να αποφύγει τις επιπτώσεις από το σκόπελο των υψηλών επιτοκίων για την αναχρηματοδότηση του χρέους, αυτό δεν σημαίνει ότι τα δημοσιονομικά προβλήματα τελείωσαν. Επομένως ο αναλυτής του οίκου θεωρεί ότι η κυβέρνηση θα πρέπει εκτός από το να πετύχει μια ικανοποιητική διαχείριση των δημοσίων οικονομικών, η μεγαλύτερη πρόκληση θα είναι να διατηρηθεί η μακροχρόνια ανάπτυξη της οικονομίας σε ικανοποιητικά επίπεδα, μέσω της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των εξαγωγών και στην ενίσχυση της παραγωγικής δυναμικής της χώρας.