Σε ότι αφορά την δημοσιονομική πολιτική, η Ελλάδα είναι πιθανώς σε μία πολύ πιο δύσκολη θέση από ότι είναι πολλές άλλες χώρες. Ομως, πόσο σημαντικό είναι το default risk; Ενας τρόπος να απαντηθεί αυτό είναι το να κοιτάξουμε στο αναμενόμενο βάρος των τόκων που πληρώνει και θα πληρώνει η Ελλάδα και να δούμε εάν αυτό είναι όντως δυσβάσταχτο.

Οι τόκοι του χρέους αναμένεται να φτάσουν στο 4,8% του ΑΕΠ το 2011, θα είναι δηλαδή σχεδόν διπλάσιοι σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωζώνης. Όμως, για την Ιταλία θα είναι στο 4,1% του ΑΕΠ το 2011. Αυτά λοιπόν τα νούμερα, τονίζει ο οίκος, είναι πολύ χαμηλότερα από τα υψηλά που εμφάνισαν πολλές οικονομίες τα τελευταία 30 χρόνια. Για παράδειγμα, έφτασαν στο 10,7% του ΑΕΠ για την Ιταλία το 1993, στο 10,1% για την Ελλάδα το 1994, στο 6,8% για τη Δανία το 1985, στο 6,1% για την Πορτογαλία το 1986, στο 4,7% για τη Σουηδία το 1994, στο 4,6% για τις ΗΠΑ το 1991 και στο 4,2% για τη Βρετανία το 1982. Οπως υπογραμμίζει η Nomura, καμία από αυτές τις χώρες δεν χρεοκόπησε!

Μπορεί τα ελλείμματα να πλησιάζουν ιστορικά υψηλά, όμως τα επιτόκια είναι στα χαμηλά, κάτι που εξηγεί το γιατί το βάρος αυτό δεν είναι δυσβάσταχτο. Τα spreads των χωρών ήταν πολύ μεγαλύτερα στην δεκαέτια του ’90 όμως αυτό βασιζόταν στην αβεβαιότητα συμμετοχής στην νομισματική ένωση. Δεν είναι πιθανό η Ελλαδα να φύγει από την νομισματική ένωση. Θα ήταν πολύ χειρότερα τα πράγματα γι αυτήν εάν το έκανε. Επίσης, κανείςδεν θα πρέπει να εκλαμβάνει την προσπάθεια της Κομισιόν να κρατήσει τα κριτήρια του Μάαστριχτ ζωντανά ως οποιουδήποτε είδους προειδοποίηση χρεοκοπίας. Τέλος, η Nomura τονίζει πως ένα άλλο θέμα για την Ελλάδα είναι ο τραπεζικός της κλάδος. Οπως σημειώνει ο οίκος, όμως οι τράπεζες της χώρας δεν έχουν βιώσει ιδιαίτερες πιέσεις και το ΔΝΤ δεν έχει αναφέρει καν πως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αποτελεί πηγή αδυναμίας.

Κ.Ε.