Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr
![Reporter.gr on Google News](/images/google%20news/reporter%20news%20300x100.png)
«Το μοντέλο της ανάπτυξης που μας έφερε ως εδώ έχει πλέον εξαντλήσει τη δυναμική του», συνέχισε. «Η διεθνής κρίση ξεκίνησε από τον χρηματοπιστωτικό τομέα, η διάχυσή της όμως στην πραγματική οικονομία και η μακροοικονομική συρρίκνωση έχουν δημιουργήσει ένα φαύλο κύκλο αρνητικών αλληλεπιδράσεων»
Ο κ. Προβόπουλος ζήτησε την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται σε εκκρεμότητα τα τελευταία χρόνια, αλλά και τη λήψη άμεσων μέτρων και πρότεινε την υιοθέτηση μίας στρατηγικής η οποία θα κινείται σε τρεις άξονες, για την άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης και την επίσπευση της ανάκαμψης.
Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας επέρριψε ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας «στο διαχρονικό εφησυχασμό και τη διστακτικότητα της οικονομικής πολιτικής να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις». Πρόσθεσε ότι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης που εμφάνιζε τα τελευταία χρόνια η ελληνική οικονομία στηρίζονταν σε συγκυριακούς παράγοντες και ανέφερε ότι «προκοπή και ευημερία δεν γίνεται με τον υπερδανεισμό και τη συσσώρευση χρεών».
Ο ίδιος επεσήμανε ότι η παρούσα κρίση μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για την αλλαγή του υφιστάμενου καταναλωτικού προτύπου που ανάδειξε την κατανάλωση ως την υπέρτατη κοινωνική αξία.
Συνέστησε την άμεση προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που βρίσκονται σε εκκρεμότητα τα τελευταία χρόνια. Πρόσθεσε όμως ότι ασφαλώς χρειάζονται και άμεσα μέτρα. Πρότεινε την υιοθέτηση ενός συνολικού σχεδίου, το οποίο θα πρέπει να αποβλέπει όχι μόνο στη θεραπεία των δημοσιονομικών ανισορροπιών αλλά και των χρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών, που σταθερά τροφοδοτούν και διογκώνουν τα εσωτερικά και εξωτερικά μας ελλείμματα.
Η πολιτική αυτή θα έχει δύο προτεραιότητες. Πρώτον, τη δημοσιονομική προσαρμογή, κυρίως με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα και δεύτερον, την τόνωση της επιχειρηματικότητας, της εξωστρέφειας και της ανταγωνιστικότητας, με τολμηρές διαρθρωτικές παρεμβάσεις.
Μεγάλο βάρος πέφτει βεβαίως στη δημοσιονομική πολιτική, η οποία, όπως είπε, καλείται να θεραπεύσει χρόνιες αγκυλώσεις και υστερήσεις. Επεσήμανε δε ότι λόγω και των λανθασμένων επιλογών του παρελθόντος, η δημοσιονομική πειθαρχία είναι σήμερα απολύτως αναγκαία όχι μόνο για να τηρηθούν οι κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά, κυρίως, για να εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη στις αγορές και να βελτιωθούν οι όροι εξωτερικού δανεισμού.
Ο κ. Προβόπουλος αναφέρθηκε επίσης στις διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας (τα μεγάλα ελλείμματα του δημόσιου τομέα και των εξωτερικών συναλλαγών και την αναποτελεσματική λειτουργία του ευρύτερου δημόσιου τομέα μεταξύ άλλων) και παρουσίασε τους βασικούς άξονες για την «άμβλυνση των αρνητικών επιπτώσεων της κρίσης, την επίσπευση της ανάκαμψης και την παγίωση στο μέλλον υψηλών και σταθερών ρυθμών ανάπτυξης».
Όπως σημείωσε η στρατηγική αυτή θα πρέπει να βασίζεται στους ακόλουθους άξονες:
- Γρήγορη και γενναία διόρθωση του δημοσιονομικού ελλείμματος, ώστε να μηδενιστεί το 2012. Αυτό είναι εφικτό, εάν συλληφθεί μέρος της τεράστιας φοροδιαφυγής και, κυρίως, εάν επιτευχθεί ουσιαστική περιστολή της σπατάλης και βελτίωση της αποτελεσματικότητας των κρατικών δαπανών.
- Εφαρμογή πλέγματος μεταρρυθμίσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, προκειμένου να τιθασευτεί το δημόσιο χρέος. Χρειάζονται σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα (της τάξης του 4,5-5% του ΑΕΠ), ώστε να επιτευχθεί ουσιαστική μείωση του λόγου του χρέους προς το ΑΕΠ στο επίπεδο αναφοράς της Συνθήκης του Μάαστριχτ (60%) μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, π.χ. εντός 10 ετών. Αυτό είναι απαραίτητο και για να καλύπτονται στο μέλλον οι πρόσθετες δαπάνες, τις οποίες θα συνεπάγεται η προϊούσα γήρανση του πληθυσμού. Στην εξάλειψη των ελλειμμάτων μπορούν να συμβάλουν η καθιέρωση αριθμητικών ορίων για τις δαπάνες, η ενίσχυση της διαφάνειας και της ποιότητας των δημοσιονομικών στατιστικών, ο περιορισμός της φοροδιαφυγής και της συνακόλουθης εισφοροδιαφυγής.
- Εκτεταμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης μέσω των επενδύσεων, την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης