Oλες οι ρυθμίσεις -είτε προς τα ασφαλιστικά ταμεία είτε προς την εφορία- έχουν κοινά χαρακτηριστικά: πολλές άτοκες δόσεις, χάρισμα προσαυξήσεων και λοιπών χρεώσεων και μικρές ελάχιστες καταβολές για την ένταξη στη διαδικασία. Είναι ένα μέτρο «έκτακτης ανάγκης» το οποίο ενεργοποιείται για να έρθουν έσοδα στα ταμεία του κράτους και των ασφαλιστικών ταμείων. Φαίνεται όμως ότι το μέτρο χάθηκε. Έχουν γίνει τρεις ρυθμίσεις ληξιπρόθεσμων χρεών στην εφορία μέσα στους τελευταίους μήνες ενώ είχε προηγηθεί άλλη μία το 2005. Για το ΙΚΑ, αυτή που εξαγγέλθηκε χθες ήταν η τέταρτη ρύθμιση μέσα στα τελευταία χρόνια. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;

Oτι κανένας φορολογούμενος και κανένας ασφαλισμένος, δεν είχε...κίνητρο να είναι συνεπής στις πληρωμές του. Μπορούσε κάλλιστα να κρατάει τα λεφτά στο ταμείο, να τα τοκίζει με τα υψηλά επιτόκια που κυριάρχησαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα και τώρα να τα επιστρέφει σε πολλές δόσεις στο κράτος μόνο και μόνο για να πάρει την πολυπόθητη ασφαλιστική ή φορολογική ενημερότητα.

Πλέον δεν μιλάμε για ρύθμιση χρεών αλλά για απορύθμιση της αγοράς. Το επιχείρημα ότι αυτή η ρύθμιση θα είναι η τελευταία, δεν γίνει πλέον πιστευτό από τις επιχειρήσεις της χώρας και το δημόσιο ταμείο διατρέχει έναν τεράστιο κίνδυνο: να σταματήσουν οι επιχειρήσεις να πληρώσουν.

Τ.Α

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr