Αφορμή γι αυτές τις σκέψεις αποτέλεσαν μία σειρά περιστατικών τα οποία μου δημιούργησαν μεγάλη ανησυχία.

Κατ αρχήν, άκουσα σε ένα ραδιόφωνο τον Υπουργό Υγείας μας να λέει πως στα νοσοκομεία δεν υπάρχουν πλέον ράτζα. Μας προέτρεψε, να  ξεχάσουμε την εικόνα των παλιών καλών στρατιωτικών ή προσκοπικών ράτζων και να προσγειωθούμε στην σύγχρονη πραγματικότητα. Αυτά που βλέπουμε στους διαδρόμους των νοσοκομείων, μας είπε ο κ. Αβραμόπουλος, είναι κρεβάτια, νέας τεχνολογίας, πλήρως εξοπλισμένα, τα οποία ο ίδιος βάπτισε Επικουρικά Κρεβάτια. Σωστά το διαβάσατε. ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ. Σαν τον Ιησού λοιπόν που άγγιξε τον άρτο και τα ψάρια στην Κανά, έτσι και ο κ. Αβραμόπουλος, άγγιξε τους διαδρόμους των Νοσοκομείων, μετατρέποντας τους σε Επικουρικούς Θαλάμους Νοσηλείας, με Επικουρικά Κρεβάτια.

Αλλά δεν φθάνει αυτό. Κάθε κυβέρνηση έχει το θαυματοποιό της. Η δική μας όμως μάλλον έχει περισσότερους.

Ακούγαμε προχτές τον υπουργό Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη, να αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας τις εισπρακτικές εταιρείες που δημιουργήθηκαν και δούλευαν αρκετά συχνά με αγενή έως και αποτρόπαιο τρόπο για λογαριασμό των τραπεζών. Θα εισηγηθεί είπε, την κατάργηση τους και θα τις μετατρέψει σε ένα απλό back office που απλά θα ενοχλεί τους κακοπληρωτές.

Δεν πρόφθασε να στεγνώσει το μελάνι και ως του θαύματος ακούσαμε χθες τον κ. Παπαθανασίου, να λέει πως οι ανείσπραχτες οφειλές ύψους πολλών δισ. προς την εφορία, θα μαζευτούν με την βοήθεια «οικονομικών συμβούλων». Αυτό κι αν είναι άγγιγμα με το μαγικό ραβδάκι.

Με μία κίνηση οι λαομίσητες εισπρακτικές εταιρείες βαπτίστηκαν οικονομικοί σύμβουλοι. Και εάν με τις τράπεζες που στο κάτω-κάτω ήταν ιδιωτικές εταιρείες έκαναν ότι έκαναν αλλά κάπου στο βάθος είχαν και το φόβο της δικαιοσύνης, φανταστείτε τι έχουμε να περάσουμε τώρα που θα δρουν ανενόχλητες για λογαριασμό του κράτους.

Όσο για τα περιβόητα μέτρα που αναγγέλθηκαν, είναι για το θεαθήναι, έπιασαν την υψηλή φορολογική βάση, γιατί την κατώτερη την είχαν πια ξεκάνει. Αυτά που θα εισπράξουν τόσο από την εφάπαξ εισφορά  και θα εξοικονομήσουν από το πάγωμα μισθών αντιστοιχούν κοντά στο 0,3% του ΑΕΠ.  Ποιος σώφρων θεωρεί πως αυτά είναι μέτρα για την αντιμετώπιση της Κρίσης; Γιατί να μην αναρωτιόμαστε λοιπόν πως μας θεωρούν ηλίθιους; Και το χειρότερο θεωρούν και τους Ευρωπαίους ηλίθιους.

Μήπως ξέρουν πόση θα είναι η ανάπτυξη φέτος; Μήπως ξέρουν ποιό θα είναι το μέγεθος της φούσκας των ακάλυπτων επιταγών και γραμματίων, τα «ελληνικά subprimes», όπως τα χαρακτήρισε κορυφαίος αναλυτής; Μήπως ξέρουν πόσες μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι στο κόκκινο; Μήπως ξέρουν πόσες απολύσεις θα γίνουν και πόσες εταιρείες θα βάλουν λουκέτο;

Το μόνο που ξέρουμε είναι πως για μία άλλη φορά, πάρθηκαν μέτρα για λαϊκή κατανάλωση με ορίζοντα τις εκλογές. Αλλά είπαμε, το γαρ πολύ του έρωτος γεννά παραφροσύνη.

Τάκης Λαϊνάς
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr