Αυτές τις τρεις ημέρες κάθε μεγάλο και μικρό λιμάνι από το Μέιν του Τέξας μέχρι τη Νέα Υόρκη παρέμεινε κλειστό διακόπτοντας κάθε εργασία παραλύοντας έτσι κάθε εμπορική δραστηριότητα τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε αρκετά άλλα μέρη του πλανήτη από τα οποία ξεκινούν και καταλήγουν κάθε είδους εμπορεύματα.

Τα αποτελέσματα μιας παρατεταμένης απεργίας στα λιμάνια των ΗΠΑ θα ήταν ολέθρια για την αμερικανική οικονομία. Κάθε μέρα απεργίας θα κόστιζε δισεκατομμύρια δολάρια, απειλώντας τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού σχεδόν στα πάντα. Από φρούτα μέχρι αυτοκίνητα. Και όλα αυτά σε απόσταση λίγων εβδομάδων από τις Αμερικανικές Προεδρικές Εκλογές.

 Ήταν ξεκάθαρο πλέον ότι η δύναμη του Συνδικάτου των Λιμενεργατών ήταν και είναι θηριώδης…

Αυτή η ζοφερή πρόβλεψη ώθησε τον Λευκό Οίκο, την δεύτερη κιόλας μέρα της απεργίας, να παρέμβει και να καλέσει τους εργοδότες να τα βρουν το ταχύτερο δυνατόν με τους λιμενεργάτες.

Έτσι οι δύο πλευρές κατέληξαν σε μια καταρχήν συμφωνία η οποία προβλέπει αυξήσεις των μισθών κατά 61,5% σε διάστημα έξι ετών. Αν και η συμφωνία αυτή απέχει σημαντικά από τις αυξήσεις της τάξης του 80% που ζητούσαν οι λιμενεργάτες δεν παύει να θεωρείται μια σημαντική νίκη.  

Χάρολντ Ντάγκετ – Το πρόσωπο κλειδί

Το πρόσωπο κλειδί πίσω, αλλά και μπρος από το Συνδικάτο Λιμενεργατών των ΗΠΑ είναι ο 78χρόνος Χάρολντ Ντάγκετ. Ο Ντάγκετ έχει αναδειχθεί μέσα από τις αποβάθρες και έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πλέον σημαίνοντες και ακριβοπληρωμένους ηγέτες συνδικάτου στις ΗΠΑ.

Η ετήσιες αποδοχές του φτάνουν το ένα εκατομμύριο δολάρια. Και παρά τις αναφορές για έναν τρόπο ζωής με πολυτελή αυτοκίνητα, μια έπαυλη στο Νιου Τζέρσεϊ και δεσμούς με ισχυρούς μαφιόζους, οι Αμερικανοί λιμενεργάτες έχουν ασπαστεί πλήρως τον Ντάγκετ. 

Ο Ντάγκετ, οι δηλώσεις του οποίου συνοδεύονται συνήθως από πολλές βρισιές και αρκετές χρυσές αλυσίδες στο λαιμό, όταν μιλάει συγκεντρώνει κοντά του περισσότερους από κάθε άλλο ηγέτη συνδικάτου στις ΗΠΑ.

Το ετήσιο εισόδημά του αγγίζει το ένα εκατομμύριο δολάρια και προέρχεται από διπλούς μισθούς που λαμβάνει από τον ILA, αλλά και από μια θέση επιτίμου Προέδρου που διατηρεί στην τοπική ένωση λιμενεργατών του Νιου Τζέρσεϊ, όπου ξεκίνησε την καριέρα του στην τελευταία μεγάλη απεργία των λιμανιών της Ανατολικής Ακτής το 1977.

Ο ομόλογός του στη Δυτική Ακτή, Γουίλιαμ Άνταμς, πρόεδρος της International Longshore & Warehouse Union, έχει ετήσιο μισθό 168.000 δολάρια, ενώ ο Shawn Fain των United Auto Workers πέρυσι έλαβε ετήσιο μισθό περίπου 200.000 δολάρια.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, μόνο οι ηγέτες των συνδικάτων που εκπροσωπούν ηθοποιούς του Χόλιγουντ και επαγγελματίες αθλητές έλαβαν υψηλότερη συνολική αποζημίωση από τον Ντάγκετ.

«Ο Ντάγκετ μπορεί ορισμένες φορές να δείχνει «πολύχρωμος», αλλά ξέρει για τι αγωνίζεται. Ξεκίνησε στις αποβάθρες όπως όλοι μας και μέχρι τώρα μας έχει πάει σε μέρη που δεν έχουμε πάει ποτέ μας», δηλώνει ο Κεν Ριλι, Αντιπρόεδρος του ILA με έδρα το Τσάρλεστον της Νότιας Καρολίνας.

Πριν από περίπου δύο δεκαετίες Εισαγγελείς ισχυρίστηκαν ότι η άνοδος του Ντάγκετ στην κορυφή του ILA διευκολύνθηκε από τους δεσμούς του με την οικογένεια Τζενοβέζε.  

Ο Ντάγκετ οδηγήθηκε στο δικαστήριο όπου αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση με τη μαφία κα τελικά αθωώθηκε το 2005. Μαζί με τον Ντάγκετ είχαν κατηγορηθεί ακόμη δύο άτομα. Ένας ακόμη αρχισυνδικαλιστής των λιμενεργατών και ο Λόρενς Ρίτσι ο οποίος φέρονταν ως σύνδεσμος του Ντάγκετ με την οικογένεια Τζενοβέζε.

Ο Λόρενς Ρίτσι, εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της δίκης και αργότερα βρέθηκε νεκρός στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου που ήταν σταθμευμένο σε ένα εστιατόριο στο Νιου Τζέρσεϊ.

«Είναι σκληρός άνθρωπος. Έχει περάσει πολλά», αναφέρει ο Τσαρλς Σίτον, πρόεδρος του ILA Local 1766, για τον Ντάγκετ. «Έχει μακρά πορεία στον συνδικαλισμό και κυρίως έχει αυτό που χρειάζεται. Ξέρει από που έρχεται και ξέρει που πηγαίνει».

Στο λιμάνι του Wilmington στη Βόρεια Καρολίνα, στην καρδιά της απεργίας,  ο Γκρέκ Ουάσιγκντον, Πρόεδρος του ILA Local 1426, όταν ρωτήθηκε πόσο καιρό σχεδίαζουν οι λιμενεργάτες να απεργήσουν απάντησε: «Μέχρι ο κ. Ντάγκετ να μας πει να κάνουμε κάτι άλλο».

Οι ιστορικές σχέσεις Λιμενεργατών, μαφίας και Αμερικανικού Κράτους

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, υπήρξαν συνεργασίες μεταξύ του στρατού των ΗΠΑ, της μαφίας και των λιμενεργατών. Η συνεργασία αυτή σχετίζονταν κυρίως με την προστασία των λιμανιών και τη διασφάλιση της ομαλής ροής των προμηθευτικών αλυσίδων.

Η μαφία, που είχε σημαντική επιρροή σε πολλές λιμενικές περιοχές, προσέφερε την υποστήριξή της στην εξασφάλιση των λιμανιών από πιθανές επιθέσεις ή δολιοφθορές, εν μέσω της πολεμικής αναστάτωσης.

Οι αρχές γνώριζαν ότι η χρήση της μαφίας θα μπορούσε να είναι ωφέλιμη για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στα λιμάνια, οπότε υπήρξε μια μορφή «συνεργασίας» για τον κοινό σκοπό.

Αυτή η συνεργασία, φυσικά, ήταν περίπλοκη και πολλές φορές αμφιλεγόμενη, καθώς η μαφία είχε παράνομες δραστηριότητες και η συμμετοχή της σε δημόσιες υποθέσεις προκάλεσε κινδύνους και ηθικά διλήμματα.

Ο στρατός των ΗΠΑ, η μαφία και οι λιμενεργάτες κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου συνεργάστηκαν στις εξής επιχειρήσεις:

«Operation Underworld»: Πρόκειται για μια μυστική επιχείρηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ που στόχευε στη συνεργασία με τη μαφία για την προστασία των λιμανιών και την πρόληψη δολιοφθορών. Η κυβέρνηση συνεργάστηκε με τον κακοποιό Σαμ Τζιανκάννα και άλλους ηγέτες της μαφίας για να διασφαλίσει την ασφάλεια των πλοίων και των εμπορευμάτων.

«Νέα Υόρκη»: Στη Νέα Υόρκη, οι λιμενεργάτες, πολλές φορές επηρεασμένοι από τη μαφία, είχαν κεντρικό ρόλο στη διαχείριση του φορτίου και της ασφάλειας των λιμανιών. Η μαφία συνεργάστηκε με τις αρχές για να αποτρέψει επιθέσεις και να διασφαλίσει τη ροή των προμηθειών.

«Σαν Φρανσίσκο»: Εκεί, η μαφία είχε σημαντική επιρροή στο λιμάνι και συνεργάστηκε με το στρατό και τις αρχές για να διασφαλίσει την ασφάλεια κατά τη διάρκεια των στρατηγικών μεταφορών και των επιβιβάσεων στρατιωτικών δυνάμεων.

«Συνδικαλιστικές Ενώσεις»: Οι συνδικαλιστικές ενώσεις των λιμενεργατών συχνά συνδέονταν με τη μαφία, και η συνεργασία αυτή βοήθησε στην αποφυγή απεργιών και διαταραχών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την πολεμική προσπάθεια.

Μετά τον πόλεμο, οι σχέσεις αυτές συνέχισαν να υπάρχουν, αν και οι αρχές ανέλαβαν δράση για να περιορίσουν τη διαφθορά και την επιρροή του οργανωμένου εγκλήματος.

Υπάρχουν ωστόσο ιστορικοί δεσμοί μεταξύ Αμερικανών λιμενεργατών και μαφίας, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Αυτοί οι δεσμοί περιλαμβάνουν:

«Διαφθορά και επιρροή»: Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των λιμενεργατών συχνά είχαν σχέση με την οργανωμένη εγκληματικότητα. Η μαφία επενέβαινε σε διάφορες δραστηριότητες, όπως η εκβίαση και η παραχώρηση εργασίας, προσφέροντας προστασία και υποστήριξη σε αντάλλαγμα για επιρροή.

«Λιμάνια και φορτία»: Τα λιμάνια ήταν στρατηγικής σημασίας, και η μαφία ήθελε να ελέγχει τις δραστηριότητες εκεί για να αποκομίσει κέρδη από τις επιχειρήσεις μεταφορών και εμπορίου.

«Επιχειρήσεις και απεργίες»: Σε περιόδους απεργιών ή κοινωνικών αναταραχών, η μαφία συχνά έπαιρνε μέρος για να διασφαλίσει τη συνέχιση της εργασίας ή να καταπνίξει τις εξεγέρσεις, χρησιμοποιώντας βία ή εκβιασμό.

Αυτοί οι ιστορικοί δεσμοί έχουν αφήσει ένα διαρκές αποτύπωμα στην ιστορία των λιμενεργατών και των συνδικάτων στις ΗΠΑ.

Σήμερα, οι σχέσεις μεταξύ των συνδικάτων των λιμενεργατών στις ΗΠΑ και της μαφίας δεν είναι τόσο σαφείς όσο στο παρελθόν. Αν και οι συνδικαλιστικές ενώσεις έχουν ιστορικά αντιμετωπίσει ζητήματα διαφθοράς και επιρροής του οργανωμένου εγκλήματος, τώρα είναι περισσότερο ρυθμισμένες και ελέγχονται από τις αρχές.

Πολλές από αυτές τις ενώσεις έχουν υιοθετήσει προγράμματα διαφάνειας και ηθικής, προκειμένου να απομακρυνθούν από τις παλιές πρακτικές και να ενισχύσουν τη νομιμότητά τους. Οι αμερικανικές αρχές, μέσω του FBI και άλλων υπηρεσιών, παρακολουθούν στενά τις δραστηριότητες των συνδικάτων για να αποτρέψουν την επιρροή του οργανωμένου εγκλήματος.

Γιώργος Σκορδίλης

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr