«Η κρουαζιέρα είναι μια πλήρως παγκοσμιοποιημένη βιομηχανία, που λειτουργεί σε όλες τις περιοχές της γης και αναπτύσσεται 20% ταχύτερα από τον γενικό τουρισμό. Ως τώρα έχει επιδείξει μεγάλη αντοχή στις οικονομικές και γεωπολιτικές αναταράξεις της περιόδου που διανύουμε. Είναι εντυπωσιακό ότι από το κραχ του 2008 μέχρι σήμερα αυξήθηκε κατά 48%, παρά την αργή ανάκαμψη, που μεσολάβησε στις ώριμες αγορές της, δηλαδή αυτές της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης» σημείωσε ο κ. Στυλιανόπουλος και συμπλήρωσε:

 

«Είναι τόσο ορμητική η επίθεση προσφοράς κλινών στην Κίνα, που μπορεί να φέρει ένα νέο αναπτυξιακό κύμα στην Μεσόγειο, όταν η εκεί αγορά θα αρχίσει να ωριμάζει και να ζητά κρουαζιέρες στην Ευρώπη. Αυτό δεν θα αργήσει, γιατί η Κινεζική αγορά ήδη άρχισε να παράγει 700.000 επιβάτες ετησίως μέσα σε σχετικά ελάχιστο διάστημα και αν συγκριθεί με τα μεγέθη των ώριμων αγορών της Ευρώπης, είναι εμφανές ότι πλησιάζει γρήγορα. Για παράδειγμα, η Ιταλική αγορά, που στηρίζει έναν εθνικό κλάδο κρουαζιέρας στην χώρα αυτή παράγει γύρω στους 800.000 επιβάτες ετησίως. Χώρες όπως η Ελλάδα, που βρίσκονται ψηλά στις προτιμήσεις των Κινέζων, πρέπει να το λάβουν αυτό πολύ σοβαρά υπ’ όψιν» ανέφερε ο κ. Στυλιανόπουλος.

 

Σωστή αξιοποίηση κονδυλίων

 

«Πρέπει λοιπόν στο σκεπτικό των μελλοντικών προγραμμάτων να υπάρξουν κίνητρα για μια ευρύτερη ομαδοποίηση των αποδεκτών που μοιράζονται μια περιοχή και μεθοδεύσεις που να προάγουν μια ιεράρχηση προτεραιότητων με συλλογικά κριτίρια. Η άποψη μου είναι ότι ο συνήθης τρόπος που γίνεται η διαχείριση των διάφορων κοινοτικών κονδυλίων πολύ συχνά δεν φέρνει ουσιαστικά αποτελέσματα.

Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές σε προγράμματα που αφορούν προωθητικές ενέργειες, όπου συχνά γίνεται μια επιφανειακή διαχείριση με αδύναμη τεχνοκρατική βάση. Για να το πώ και πιο καθαρά, συχνά ο στόχος δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η τυπική εκπλήρωση των προαπαιτούμενων για την απορρόφηση των κονδυλίων» υπογράμμισε.

 

Στόχος τα clusters

Ωστόσο ο Ανδρέας Στυλιανόπολος σημείωσε ότι απαιτείται συνεργασία με όμορες χώρες, ειδικά στην περιοχή της Αδριατικής, που αποτελεί ενότητα με το Ιόνιο αλλά και συντονισμένες ενέργειες από γειτονικές περιφέρειες της χώρας ειδικά στη Δυτική Ακτή της Ελλάδας. Μάλιστα εκεί επικέντρωσε τη δυναμική του κλάδου λόγω της μείωσης προσεγγίσεων στην Τουρκία λόγω των γεωπολιτικών δεδομένων.

 

«Το λογικό στην περίπτωση της περιοχής Ιονίου-Αδριατικής θα ήταν, ανεξάρτητα σε ποιά χώρα ή διοικητική Περιφέρεια ανήκει κάθε προορισμός της, αναπτυξιακά να αντιμετωπίζεται ως μέρος ενός ενιαίου cluster. Μιας ενότητας δηλαδή που αποτελεί το σωστό υπόβαθρο για την εφαρμογή προγραμμάτων ανάπτυξης κρουαζιέρας.»

 

Μάλιστα υπογράμμισε ότι «για την Ελλάδα σήμερα υπάρχει μια διάσταση που καθιστά ακόμη πιο αναγκαία την αναπτυξιακή ομαδοποίηση του Ιονίου με την Αδριατική. Η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια πολύ αδυνατισμένη εμπορικά περιοχή λόγω των συγκυριών που ανέφερα στην αρχή της ομιλίας μου. Τα τελευταία χρόνια όλο το βάρος της κρουαζιέρας έπεσε στο δίδυμο Ελλάδας – Τουρκίας, πράγμα ούτως ή άλλως οριακό για την εμπορικότητα της. Τώρα όμως που βγήκε και η Τουρκία προσωρινά εκτός παιχνιδιού, προκύπτει ένα μεγάλο εμπορικό πρόβλημα για τις εταιρείες και τώρα ψάχνουν το πως θα το ξεπεράσουν.»