Κάθε φορά που ένας διεθνής tour operator καταρρέει, συνηθίζουμε στην Ελλάδα να συζητάμε το κατά πόσο είναι σκόπιμο ή όχι οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις να διαθέτουν ασφαλιστική κάλυψη, ώστε να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της αθέτησης πληρωμών πελατών τους.
Αυτό, εξάλλου, συνέβη πριν από μερικά χρόνια, μετά την κατάρρευση του βρετανικού Thomas Cook, ο οποίος προκάλεσε μία μεγάλη «μαύρη τρύπα» στις συναλλαγές του, μεταξύ άλλων και με Έλληνες ξενοδόχους, αφήνοντας ακάλυπτους περίπου 3 εκατ. τουρίστες στη χώρα.
Κάτι ανάλογο ίσχυσε και φέτος με την κατάρρευση ενός εκ των μεγαλύτερων ταξιδιωτικών ομίλων στην Ευρώπη, του γερμανικού FTI Group. Το ίδιο ενδεχομένως θα επαναληφθεί εφόσον υπάρξουν παρόμοιες εξελίξεις με κάποιον άλλον διεθνή tour operator.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το σημαντικό για τον Έλληνα ξενοδόχο είναι να δρα προληπτικά, ώστε να προλαμβάνει δυσάρεστες καταστάσεις και όχι να καλείται εκ των υστέρων να αντιμετωπίσει ένα πιστωτικό κίνδυνο, που μπορεί να τον πλήξει σοβαρότατα οικονομικά.
Μοναδική λύση στο πρόβλημα προσφέρει η ασφάλιση των ξενοδόχων έναντι των πιστώσεων που παρέχουν στους tour operators.
Επί της ουσίας, οι ξενοδόχοι μπορούν να καλυφθούν μέσω ενός προγράμματος ασφάλισης πιστώσεων, ώστε σε περίπτωση οικονομικής αδυναμίας ταξιδιωτικών πρακτόρων, να είναι σε θέση να εισπράξουν τα οφειλόμενα και να μην υποστούν τις συνέπειες των μη εξυπηρετούμενων συναλλαγών.
Η εν λόγω ασφάλιση αποκτά μάλιστα ιδιαίτερη σημασία και αξία στις περιπτώσεις κάλυψης πιστώσεων προς τουριστικές επιχειρήσεις οι οποίες έχουν μεγάλη πελατειακή και οικονομική εξάρτηση από διεθνείς συνεργασίες. Η κατάσταση περιπλέκεται εφόσον η έλευση του πιστωτικού κινδύνου καταγραφεί εν μέσω τουριστικής περιόδου, καθότι τότε ο ξενοδόχος, μην έχοντας περιθώρια αντίδρασης, οδηγείται σε οικονομικό αδιέξοδο.
Γεγονός είναι ότι, σε αρκετές περιπτώσεις η ανάγκη χορήγησης πιστωτικών ορίων διαμορφώνεται σε ιδιαιτέρως υψηλά επίπεδα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις η Πολιτεία θα μπορούσε ενδεχομένως να αναλάβει ρόλο ώστε να καταστεί δυνατή η παροχή των πιστωτικών ορίων που έχουν ανάγκη οι εν λόγω ασφαλισμένοι.
Στην πράξη αυτό θα σήμαινε ότι, το Κράτος θα ασκούσε ρόλο πολύτιμου “συνασφαλιστή”, δεδομένου ότι:
Ο τουρισμός λογίζεται «βαριά» βιομηχανία για την Ελλάδα και οι συναλλαγές του υπολογίζονται ετησίως σε πολλά δισ. ευρώ. Ο πιστωτικός κίνδυνος προς αξιολόγηση είναι περίπλοκος.
Η κάλυψή του αφορά πιστώσεις οι οποίες χορηγούνται κυρίως στο εξωτερικό, σε tour operators οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε περισσότερες της μίας χώρας και η πιστοληπτική τους δε αξιολόγηση χαρακτηρίζεται ιδιαιτέρως σύνθετη.
Σε κοινοτικό επίπεδο υφίσταται νομοθεσία που υποχρεώνει τον tour operator να διαθέτει ασφαλιστική κάλυψη.
Όμως, αυτή επί της ουσίας δεν λογίζεται ως ασφάλιση πιστώσεων προς όφελος των ξενοδόχων.
Οι συμβάσεις των tour operators αφορούν ασφαλίσεις αστικής ευθύνης, που ουσιαστικά δεν καλύπτουν τον εμπορικό κίνδυνο του συνεργαζόμενου ξενοδόχου αφού το προς ασφάλιση ποσό αφορά σε ένα συμβολικό ποσό το οποίο, τη δύσκολη στιγμή, θα πρέπει να μοιραστεί σε πολλούς προμηθευτές (όχι μόνο ξενοδόχους) προσφέροντας έτσι ελάχιστη προστασία.
Οι θεσμικοί εκπρόσωποι της ξενοδοχειακής αγοράς στην Ελλάδα ζητούν από την Πολιτεία να υπάρξει κάποιου είδους ασφαλιστική κάλυψη, η οποία να τους εξασφαλίζει οικονομικά σε περίπτωση αφερεγγυότητας ξένων tour operators.
Ωστόσο, το Κράτος δεν μπορεί να ασκήσει μόνο του το ρόλο της ασφαλιστικής εταιρείας, καθώς δεν διαθέτει άμεσα την τεχνογνωσία. Επιπλέον, η ασφαλιστική αγορά ήδη διαθέτει αρκετά εργαλεία τα οποία έχει πραγματικά ανάγκη ο Έλληνας ξενοδόχος.
Το ιδεατό είναι να υπάρξει πλήρης εξασφάλιση των απαιτούμενων κεφαλαιακών ανοιγμάτων, με τη σχετική υπηρεσία να παρέχεται στα όρια που επιθυμεί κάθε ξενοδοχειακή επιχείρηση. Και στο πλαίσιο αυτό θα ήταν σκόπιμο η ελληνική ασφαλιστική αγορά να συμπράξει με την Πολιτεία για τη δημιουργία ενός σύγχρονου μηχανισμού αντιμετώπισης ανάλογων έκτακτων καταστάσεων.
Η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος (ΕΑΕΕ) θέλει να συμβάλει στη λύση
Η ΕΑΕΕ είχε κατά το παρελθόν ανοίξει ένα δίαυλο επικοινωνίας με την Πολιτεία προς αναζήτηση λύσης, ικανής να εξασφαλίσει πλήρως τον Έλληνα επιχειρηματία ο οποίος δραστηριοποιείται στην τουριστική αγορά.
Η πρόσκληση - πρόταση του κλάδου παραμένει ανοιχτή. Στο μεταξύ βέβαια η ασφαλιστική αγορά παρέχει λύσεις μέσω της ασφάλισης πιστώσεων, οι οποίες διασφαλίζουν σε σημαντικό βαθμό κάθε τουριστική επιχείρηση που συναλλάσσεται με ταξιδιωτικούς πράκτορες, τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού.
Η ασφάλιση πιστώσεων αποτελεί το πλέον ενδεδειγμένο εργαλείο άσκησης ανάλογων πολιτικών σε αυτό τον ευαίσθητο κλάδο της οικονομίας, διότι εκτός από την προστασία έναντι της αφερεγγυότητας των tour operators, οι περισσότεροι εκ των οποίων στο εξωτερικό, η έγκαιρη πρόληψη της πιστοληπτικής αξιολόγησής τους που παρέχουν οι Ασφαλιστές Πιστώσεων αποβαίνει πολύτιμη.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr