Ο μηχανισμός αυτός  με μεταβατικό χαρακτήρα,  έως ότου εφαρμοστεί στην Ελλάδα το ενιαίο, για όλη την ΕΕ,   μοντέλο  της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, κρίθηκε ως ο πλέον κατάλληλος  για να ανοίξει  και στην Ελλάδα η αγορά ηλεκτρικής ενέργειας σε  υγιείς βάσεις και κυρίως για την ανάπτυξη του ανύπαρκτου μέχρι σήμερα ανταγωνισμού. Ιδίως, όταν η συγκεκριμένη αγορά υπέστη δυσφήμιση από τη δραστηριοποίηση αναξιόπιστων  παρόχων  που το μόνο που πέτυχαν ήταν να υπονομεύσουν  το ρόλο των ανεξάρτητων  προμηθευτών και να ταλαιπωρήσουν χιλιάδες καταναλωτές.  Δεν θα πρέπει να διαφεύγει το γεγονός, ότι ενώ τυπικά η αγορά ηλεκτρισμού άρχισε να απελευθερώνεται  από το 2001 και εδώ και μία επταετία    το σύνολο των καταναλωτών,  θεωρητικά  πάντα, μπορεί να επιλέγει τον προμηθευτή του, η ΔΕΗ  ως προμηθευτής, συνεχίζει να ελέγχει το 98% της αγοράς, αφού κανείς άλλος δεν μπορεί να έχει πρόσβαση σε  μίγμα ηλεκτροπαραγωγής αντίστοιχο με της ΔΕΗ.

 

Αυτός είναι ο λόγος που  ο όλος σχεδιασμός για το άνοιγμα της αγοράς και της πρόσβασης και άλλων προμηθευτών πλην της ΔΕΗ στις φθηνές  πηγές προμήθειας,  αναδείχθηκε σε προαπαιτούμενο,  βάσει του τελευταίου μνημονίου   για τη λήψη της δόσης του δανείου. Στην όλη διαδικασία, σημαντικός θα είναι ο ρόλος της ΡΑΕ,  η οποία όλο το προηγούμενο διάστημα σε συνεργασία με τους διαχειριστές της αγοράς, που είναι ο ΑΔΜΗΕ και ο ΛΑΓΗΕ, όπως και με πανεπιστημιακά ιδρύματα, επεξεργάστηκε  τις λεπτομέρειες για τη διενέργεια των διαγωνισμών.

 

            Το ζητούμενο στην όλη διαδικασία είναι οι τιμές εκκίνησης για τις δημοπρασίες που θα διενεργούνται. Για το κρίσιμο αυτό στοιχείο ο σχεδιασμός προβλέπει ότι αυτές θα είναι ρυθμιζόμενες από τη ΡΑΕ και θα αποφασιστούν μετά από διαπραγμάτευση της Αρχής με τις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.  Η ΔΕΗ από την πλευρά της,  δε δείχνει να έχει αντιρρήσεις για την όλη διαδικασία. Αρκεί,  όπως αναφέρουν ανώτατα στελέχη της,  οι τιμές  εκκίνησης να αντανακλούν το πραγματικό της  κόστος συν ένα εύλογο κέρδος ενώ η ηλεκτρική ενέργεια που θα αποκτάται από τους εναλλακτικούς προμηθευτές, να μεταπωλείται σε όλες τις κατηγορίες των καταναλωτών, δηλαδή οικιακούς, εμπορικούς, βιομηχανικούς κλπ.

 

            Έτσι, αυτό που ενδιαφέρει όσους θέλουν να επεκταθούν  στη  δραστηριότητα  αυτή, αλλά και τους καταναλωτές, είναι το κατώφλι των τιμών με το οποίο θα ξεκινούν οι δημοπρασίες. Και αυτό επειδή η ΔΕΗ προβάλλει  δικά της κοστολογικά στοιχεία για την παραγόμενη ενέργεια, στους λιγνιτικούς σταθμούς για παράδειγμα και  τα οποία  δύσκολα μπορεί να γίνει  αποδεκτό  ότι ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ήδη η ΡΑΕ με τη βοήθεια εξειδικευμένων συμβούλων (Ernst &Young) , πραγματοποιεί μελέτη για τον προσδιορισμό του εύλογου κόστους σε επιμέρους μονάδες παραγωγής, ώστε να διαπιστώσει κατά πόσο  αυτό είναι  συγκρίσιμο με το κόστος μονάδων  με τα ίδια καύσιμα και αντίστοιχα χαρακτηριστικά, οι οποίες  λειτουργούν σε άλλες χώρες. Έτσι εκτιμάται ότι οι τιμές εκκίνησης για τις δημοπρασίες του Σεπτεμβρίου θα είναι αυτές που θα αντανακλούν πραγματικά και όχι θεωρητικά κόστη, τα οποία μέχρι πρόσφατα η ΔΕΗ εμφάνιζε, αρνούμενη κάθε συζήτηση και διαπραγμάτευση επί πραγματικών  δεδομένων. Διαφορετικά θα χαθεί η ευκαιρία της μεταβατικής φάσης για ένα μικρό έστω  άνοιγμα της αγοράς, όχι μόνο για όσους δραστηριοποιούνται στην προμήθεια, αλλά και για την ίδια τη ΔΕΗ, η οποία θα πρέπει να προσγειωθεί ανώμαλα στο πλήρες άνοιγμα της αγοράς με την εφαρμογή του ενιαίου μοντέλου.