Αναλυτικότερα ο πρόεδρος της Μυτιληναίος τόνισε τις απειλές από την αυτοαπομόνωση των ΗΠΑ, η παγκόσμια ανέλιξη της Κίνας, η αδράνεια της ΕΕ, «αλλά και μια σειρά κρίσεων στις γειτονικές, εν τη ευρεία έννοια, χώρες όπως η Ρωσία, η Ουκρανία και η Ρωσία, αλλά και στην ίδια την Ευρώπη, με το Brexit και την ιταλική δημοσιονομική ανταρσία».
Μιλώντας από το βήμα εκδήλωσης, που διοργάνωσαν ο ΣΕΒ και ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ), ο κ.Μυτιληναίος είπε χαρακτηριστικά: «Μέσα σε αυτό, το ραγδαία μεταβαλλόμενο πλαίσιο, θα πρέπει όλοι οι θεσμοί και οι κοινωνικοί εταίροι, ο ΣΕΒ, ο ΣΕΒΕ, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) και κάθε εταιρεία να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις.
Ο προβληματισμός όλων μας ίσως να είναι η αφετηρία για τη δημιουργία μιας παραγωγικής δυναμικής, που θα επιτρέψει τον σχεδιασμό μιας βέλτιστης πορείας, οδηγώντας μας κατά το δυνατόν στην αποφυγή του ρίσκου, με τελικό στόχο την ανάπτυξη».
"Να μη χάσουμε τον στόχο "
Σε ό,τι αφορά την ελληνική οικονομία, ο Ευ. Μυτιληναίος εξέφρασε την πεποίθηση ότι σε μια χώρα που στην περίοδο της κρίσης έχασε το 25% του ΑΕΠ της, μια ανάπτυξη 1,5%-2% δεν είναι αρκετή για την αντιστροφή της οικονομικής κατάστασης, ούτε για την αντιμετώπιση καίριων προβλημάτων, όπως η βιωσιμότητα του χρέους και η διατήρηση του πλεονάσματος.
«Χρειάζεται η σωστή αντιμετώπιση θεμελιωδών μεγεθών της οικονομίας, που ακόμη δεν έχουν αναταχθεί, όπως το υψηλό μερίδιο 69% της γενικής κατανάλωσης στο ΑΕΠ, το ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο, κατά 21 δισ. ευρώ ετησίως και η χαμηλή ανταγωνιστικότητα σε μια σειρά από κρίσιμους δείκτες στην προσέλκυση επενδύσεων.
Επίσης, η μακρά προεκλογική περίοδος δεν πρέπει επ΄ ουδενί να συνοδευτεί από απώλεια συγκέντρωσης στον στόχο, που δεν είναι άλλος από τη συνέχιση και εντατικοποίηση των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων και η ομαλή και πετυχμένη μετάβαση προς την κανονικότητα και τις αγορές» είπε χαρακτηριστικά.
Ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ διερωτήθηκε ακόμη ποια θα είναι η επόμενη μέρα για την Ελλάδα και επισήμανε την ανάγκη αναπτυξιακών πολιτικών με απολύτως μετρήσιμους στόχους.
Οπως είπε, «παρόλο που όλοι έχουμε ανάγκη να σκεφτούμε λίγο πιο αισιόδοξα, επί της ουσίας πορευόμαστε ακόμα χωρίς βιομηχανική πολιτική, παρότι ευαγγελιζόμαστε όλοι την παραγωγική ανασυγκρότηση.
Δεν μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο για το 12% συνεισφορά της βιομηχανίας στο ΑΕΠ, τη στιγμή που η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο το 20%.
Η ΕΕ κινείται ήδη στο industry 4.0, αλλά όλοι γνωρίζουμε ότι τα αντίστοιχα παραδείγματα στην Ελλάδα είναι ακόμη πολύ περιορισμένα».
Κατά τον ίδιο, οι επιχειρηματίες προσβλέπουν σε πρόσφορο έδαφος για να ανθίσουν οι επιχειρήσεις και να αποκτήσει η παραγωγή πρωτεύοντα ρόλο, ενώ προσδοκούν ένα εθνικό μακροπρόθεσμο σχέδιο υποδομών, που να εστιάζει στην επόμενη γενιά.
"Βιομηχανική ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται χωρίς ενεργό παρουσία της περιφέρειας"
Ο κ.Μυτιληναίος διερωτήθηκε μήπως ήρθε η ώρα να επανέλθει το όραμα για την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης σε πρωτεύουσα των Βαλκανίων.
«'Οταν ξεκίνησα να έρχομαι στη Θεσσαλονίκη στι αρχές της δεκαετίας του '90, έπαιζε πάρα πολύ το σκηνικό της πρωτεύουσας των Βαλκανίων, το οποίο κι εγώ το ήθελα πάρα πολύ (...) Δυστυχώς τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά, κυρίως στα Βαλκάνια με τους πολέμους και όλο και αυτό το όνειρο πέταξε.
Μήπως είναι τώρα ώρα να επανέλθει; Και να πραγματοποιηθεί αυτή τη φορά;» διερωτήθηκε.
Πρόσθεσε ότι βιομηχανική ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την ενεργό παρουσία της περιφέρειας και υπενθύμισε ότι ο ΣΕΒ, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) ξεκίνησε μεγάλη μελέτη χαρτογράφησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας που παραμένει στη χώρα μετά την κρίση -και στη Βόρεια Ελλάδα. «Η Θεσσαλονίκη και γενικότερα η Βόρεια Ελλάδα (...)μπορούν να συνεισφέρουν ουσιαστικά σε ένα νέο μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης, που θα μας βάλει στη σωστή τροχιά με παραγωγικές επενδύσεις βασισμένες σε συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Για ολοκληρωμένη βιομηχανική πολιτική, αναπόσταστο και μείζον ζήτημα είναι η περιφερειακή στρατηγική.
Η εθνική ανάπτυξη και η σύγκλιση με τις ευρωπαϊκές επιδόσεις περνά μέσα από την ανάπτυξη της περιφέρειας (...)Θα γυρίσουμε ως ΣΕΒ ολόκληρη τη χώρα» είπε.
"Η κάλπη των ευρωεκλογών μπορεί να βγάλει τέρατα"
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ στις εξελίξεις στο διεθνές σκηνικό: «Δώστε μεγάλη σημασία στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, η κάλπη μπορεί να βγάλει τέρατα.
Τα λαϊκιστικά κόμματα αυξάνονται σε όλη την ΕΕ. Σε οκτώ ευρωπαϊκές χώρες τα συναντάμε πλέον ως μέλη κυβερνήσεων (Ιταλία, Πολωνία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Αυστρία, Λετονία, Σλοβακία, ακόμη και στην Ελλάδα την περίοδο Βαρουφάκη), ενώ σε άλλες τρεις χώρες (Ισπανία, Λιθουανία και Δανία) υπάρχουν κυβερνήσεις, που στηρίζονται στην εξουσία από ένα λαϊκίστικο κόμμα. (...)Είναι προφανής η ευρωπαϊκή δυστοκία στη λήψη σοβαρών πολιτικών αποφάσεων, που θα οδηγούσαν στην ευρωπαϊκή ενοποίηση για να ξεπεραστεί αυτή η κρίση» υπογράμμισε.
"Ο τραμπισμός φοβάμαι πως θα διαρκέσει περισσότερο από τον Trump"
«Η πιο ριζική αλλαγή όμως, που επηρεάζει το διεθνώς περιβάλλον, γίνεται στις ΗΠΑ, όπου η φιλοσοφία του Trump για "America first" στηρίζεται στην πιο σημαντική αμερικανική αξία, την ανεξαρτησία, μια λέξη που χάνει το νόημά της, αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση σημαίνει έναν ιδιότυπο απομονωτισμό» σημείωσε και υποστήριξε ότι όλο αυτό δημιουργεί κλίμα παγκόσμιας αβεβαιότητας. Πρόσθεσε ότι η αμερικανική εσωστρέφεια έχει δημιουργήσει κενό ισχύος, που μοιραία προκαλεί άνοδο της Κίνας, με αποτέλεσμα η τελευταία να αναλαμβάνει πλέον να γίνει ο υπέρμαχος της παγκοσμιοποίησης στην Ευρασία και όχι μόνο.
Κατά τον κ. Μυτιληναίο, οι Αμερικανοί δεν βλέπουν πλέον παραπέρα από την Κίνα, καθώς για αυτούς δεν υπάρχει πια η Ευρώπη, ενώ η Ρωσία είναι μικρή δύναμη.
«Το δίκαιο του ισχυρού, η αδιαφορία προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και η αδιαφορία συμμόρφωσης προς το διεθνές σύστημα εμπορίου διαμορφώνουν τα "φαινόμενα τραμπισμού", που οδηγούν σε αυστηρές εθνικιστικές επιλογές και πολύ φοβάμαι ότι ο τραμπισμός ως πολιτική κατεύθυνση θα διαρκέσει περισσότερο από τον ίδιο τον Trump» είπε χαρακτηριστικά.
Οι κυρώσεις αντικαθιστούν τις πολεμικές συγκρούσεις. Αλλά πόσο αντέχει ο κόσμος αυτή την πολιτική;
Εξέφρασε δε την πεποίθηση ότι η επιβολή εμπορικών κυρώσεων αντικαθιστά πλέον τις πολεμικές συγκρούσεις.
«Οι κυρώσεις σταδιακά γίνονται σκληρότερες και το ερώτημα είναι κατά πόσο ο κόσμος και οι ίδιες οι ΗΠΑ αντέχουν αυτή την πολιτική και ποιο είναι το όριο για την επιβολή κυρώσεων (...) Σε αντίθεση με αυτό που οι αγορές είχαν πετύχει μέχρι πρότινος, την αυτορύθμιση μέχρι κάποιο βαθμό, πλέον επιτρέπουμε στην πολιτική να επηρεάζει τη λειτουργία της αγοράς (...) Με τον πολιτικής προέλευσης εμπορικό προστατευτισμό και τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, θα πρέπει να αναμένουμε πρόσθετες προκλήσεις στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού (...) Παράλληλα, τo διεθνές εμπόριο θα ακολουθήσει κανόνες που θεσπίζονται στο πλαίσιο περιφερειακών και διμερών εμπορικών συμφωνιών, όπως αυτές που θέλει να κάνει η Βρετανία τώρα» προέβλεψε.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr