Ήδη σε σχέση με την πρώτη φάση του διαγωνισμού φαίνεται να μειώνεται το ενδιαφέρον, για μια εταιρία με «κρυμμένο» θησαυρό αλλά και πολλά προβλήματα.

Έτσι τρία είναι τα σχήματα, η Mytilineos, η κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ με την AD Holdings AG και η ιρλανδική Commodity & Mining Insight Ireland Ltd., που παραμένουν στο «παιχνίδι» από τα αρχικά έξι που ενδιαφέρθηκαν κατά τη πρώτη φάση της διαδικασίας, όπως ανέφερε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κ. Σκρέκας στη Βουλή κατά τη συζήτηση τροπολογίας που προβλέπει ότι δεν θα υπάρχουν κυρώσεις για αυθαίρετες κατασκευές σε γεωτεμάχια της ΛΑΡΚΟ. Επίσης στη ρύθμιση προβλέφθηκε παράταση στη διάρκεια της Ειδικής Διαχείρισης της εταιρίας ώστε να υπάρξει ο αναγκαίος χρόνος, αφενός για την ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας, που έχει προκηρυχθεί από την Ειδική Διαχείριση για τη διάθεση των μεταλλείων, αφετέρου για τη συνέχιση της λειτουργίας του συγκροτήματος της Λάρυμνας, μέχρι την ολοκλήρωση διαγωνιστικής διαδικασίας που διενεργεί το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου για λογαριασμό του Δημοσίου.

Στόχος πάντως της κυβέρνησης και βέβαια του ΤΑΙΠΕΔ είναι η δυνατή επίσπευση της διαδικασίας και η προκήρυξη έως τα μέσα Μαρτίου των δυο διαγωνισμών για την παραχώρηση των περιουσιακών στοιχείων και του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ.

Υπενθυμίζεται ότι ο πρώτος διαγωνισμός που διενεργεί ο Ειδικός Διαχειριστής αφορά στη μεταβίβαση των μεταλλείων Ευβοίας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας (περιοχή Αγ. Ιωάννης) και Καστοριάς, αποθεμάτων μεταλλευμάτων, υποπροϊόντων και ανακυκλώσιμων υλικών καθώς και αγροτεμαχίων.

Ο δεύτερος διαγωνισμός του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων αφορά στη μακροχρόνια μίσθωση του εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ και των μεταλλείων στη Λάρυμνα και το Λούτσι. Πρόκειται για εγκαταστάσεις και μεταλλευτικά δικαιώματα που ανήκουν στο δημόσιο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι προϋπόθεση για να προχωρήσει η δεύτερη φάση των διαγωνισμών είναι η αποσαφηνιση του καθεστώτος των εργαζόμενων, στους οποίους κοινοποιήθηκε η εκκίνηση της διαδικασίας απόλυσης από τον Ειδικό Διαχειριστή προξενώντας αντιδράσεις.

Ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι στόχος του ΤΑΙΠΕΔ είναι να παραδώσει στον επενδυτή το εργοστάσιο σε λειτουργία ώστε έτσι να μην απαξιωθεί και με ένα τμήμα του προσωπικού σε πλήρη διάθεση μέσα, προφανώς, από συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Αυτό όπως είναι αντιληπτό δημιθυργεί προβλήματα στην τοπική κοινωνία ενώ θα πρέπει να αναφέρει κανείς και το θέμα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που καταδίκασε τη χώρα μας σε εφάπαξ πρόστιμο ύψους 5,5 εκατ. ευρώ, καθώς επίσης και σε επιπλέον πρόστιμο ύψους 4,368 εκατ. ευρώ για κάθε εξάμηνο που η Ελλάδα δεν προχωρά σε ανάκτηση των παράνομων κρατικών ενισχύσεων προς τη βιομηχανία.

Αντιπολίτευση

 «Από το 2008 έως τις παραμονές των εκλογών του 2015, η τότε κυβέρνηση της ΝΔ έκανε επιλογές που κόστισαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην ΛΑΡΚΟ. Εκτός από τη μακρόχρονη δέσμευση χαμηλής τιμής του νικελίου, η κυβέρνηση διόρισε 240 συγγενείς και φίλους με πρωτοβουλίες τοπικών βουλευτών, ενώ η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου οδήγησε στην καταδίκη της χώρας απο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αναγκάζοντάς την να επιστρέψει 135 εκατομμύρια ευρώ, ως παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και πρώην υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να δώσει λύση για την μακροχρόνια βιωσιμότητα της ΛΑΡΚΟ.

Η ΛΑΡΚΟ χρωστούσε 250 εκατομμύρια στη ΔΕΗ. Γι’ αυτό κάναμε καινούργια συμφωνία μεταξύ ΛΑΡΚΟ και ΔΕΗ, ενώ παράλληλα προσπαθήσαμε να λύσουμε το ιδιοκτησιακό καθεστώς και να ξεχωρίσουμε την ιδιοκτησία της εταιρείας και αυτή που ανήκει στο Δημόσιο.

Το εναλλακτικό σχέδιο για τη ΛΑΡΚΟ εμπεριείχε το ιδιο το μετάλλευμα, προσθέτοντάς του αξία. Το δεύτερο ήταν ένας κύκλος επενδύσεων με μια μορφή στρατηγικού επενδυτή και συνεργασίας, όμως με δημόσια πλειοψηφία μετοχών στη ΛΑΡΚΟ. Το τρίτο σκέλος της παρέμβασής μας ήταν ένας νέος κύκλος επενδύσεων που χρειάζεται για το περιβάλλον ενώ το τέταρτο ήταν μία προσπάθεια ελέγχου του κοστολογίου της ΛΑΡΚΟ ώστε να υπάρξει μία βιώσιμη κατάσταση και να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας. Η μέριμνα μας ήταν να βρεθεί μία βιώσιμη λύση συμβατή με τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί από αυτή την  καταστροφική δεκαετία, λύση η οποία περνούσε μέσα από την επίλυση για το ρεύμα, την εισροή κεφαλαίων και την ανανέωση όλου του συστήματος.

Υπενθυμίζω ότι η Ε.Ε. έχει θέσει ως στόχο να επανέλθει στο 20% του ΑΕΠ ο βιομηχανικός τομέας, από το 14% που βρίσκονται σήμερα. Αυτό σημαίνει ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις χρειάζονται κατεπείγοντως μία στρατηγική αναβιομηχάνισης.

Η κυβέρνηση με σαφή τρόπο έχει κάνει γνωστή τη στρατηγική της που δεν είναι άλλη από την επιστροφή στο παραδοσιακό μοντέλο: κατασκευές, τουρισμός και real estate.  Αυτό αποτυπώνεται στους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης που είναι προσανατολισμένοι σε όλα τα έργα τα οποία προκηρύσσονται. Φαίνεται επίσης από τις αλλαγές που κάνουν στον αναπτυξιακό νόμο. Η στρατηγική της κυβέρνησης βρίσκεται στον αντίποδα της ευρωπαϊκής στρατηγικής που θέλει ανασυγκρότηση της βιομηχανίας. Δηλαδή, η στρατηγική της κυβέρνησης αποκλίνει από την Ευρωπαϊκή πολιτική και απομακρύνει την Ελλάδα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο Ανάπτυξης και Ευημερίας.

Με δεδομένο ότι το σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης που έχει εγκριθεί, περιλαμβάνει τόσους αστερίσκους και περιορισμούς, έχω το φόβο ότι η ροή των πόρων θα καθυστερήσει και το 2022. Είναι σαφές ότι αυτό το περίφημο Ταμείο, δεν έχει καμία προοπτική. Η Νέα Δημοκρατία έχει μία ισχυρή παράδοση στην κακοδιαχείριση και στην αξιοποίηση κρατικών επιχειρήσεων για ψηφοθηρικούς λόγους. Το αποτέλεσμα είναι μία πολύ μεγάλη αποτυχία για τον ελληνικό παραγωγικό ιστό».

Γιώργος Αλεξάκης