Όποια τράπεζα δυνητικά θα εμπλεκόταν σε deals ουσιαστικά θα το έπραττε με γνώμονα την επίλυση των προβλημάτων της.
Μπορεί οι συγχωνεύσεις να παρουσιάζονται ως λύσεις για την δημιουργία εθνικών πρωταθλητών αλλά εν προκειμένω σε αυτή την συγκυρία απλά θα αποτελούν διέξοδα στα αδιέξοδα ορισμένων τραπεζών.
Είναι προφανές ότι τα σενάρια για deals θα πρέπει να αξιολογούνται στην πραγματική τους διάσταση.
Π.χ. το 2006 αν συγχωνεύονταν δύο ελληνικές τράπεζες η αγορά θα αντιδρούσε θετικά γιατί εκείνη την περίοδο υπήρχαν αναπτυξιακές προοπτικές.
Αυτή την περίοδο μια συγχώνευση θα εκληφθεί ως στοιχείο αδυναμίας και κατά το πιθανότερο θα αντιδράσει αρνητικά.
Σε αντίθεση με την Ευρώπη ή τις ΗΠΑ οι συγχωνεύσεις στις τράπεζες αντιμετωπίζονται θετικά για τον απλό λόγο ότι η επενδυτική κοινότητα γνωρίζει τα τεράστια προβλήματα π.χ. των επενδυτικών εταιριών και τραπεζών και κάθε λύση που διασφαλίζει τους μετόχους αντιμετωπίζεται θετικά.
Στην Ελλάδα όλες οι τράπεζες εμφανίζονται ή έτσι δηλώνουν οι διοικήσεις τους ότι είναι ισχυρές χρηματοοικονομικά.
Συγχωνεύσεις στην Ελλάδα αυτή την συγκυρία δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν για 4 βασικούς λόγους
1)Ο πρώτος λόγος σχετίζεται με την αντιμετώπιση της αγοράς και πως θα εκλάβει μια συγχώνευση
2)Οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις έχουν καταβαραθρωθεί. Ποιος μέτοχος θα συμφωνήσει να ανταλλάξει μετοχές ή να λάβει μετρητά σε αυτές τις τιμές;
3)Οι σχέσεις μεταξύ των τραπεζών παρά του αντιθέτου λεχθέντα δεν είναι καλές
4)Σε μια περίοδο επιβράδυνσης οι εξαγορές που απαιτούν χρόνο για να υλοποιηθούν , να ομογενοποιηθούν συστήματα , να κλείσουν καταστήματα , να υπάρξει εθελούσια έξοδος δεν θα προσδώσει αναπτυξιακή προοπτική άμεσα τουλάχιστον. Θα απαιτηθούν 1 με 2 χρόνια εσωτερικών διεργασιών ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες ως τότε όμως το 1 συν 1 δεν θα ισούται με 2 αλλά είναι αμφίβολο αν θα ισοδυναμεί με 1,5.
Π. Λεωτσάκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr