Κάποιοι μπορεί να ισχυρίζονται ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο γερμανικός «γίγαντας» δεν θα αφεθεί στη μοίρα ενός… bail in, χωρίς όμως και να εφαρμοστεί ένα ξεκάθαρο μοντέλο bail out (με χρήματα κρατικά, φορολογούμενων), ή ότι οι ιταλικές τράπεζες θα τύχουν κάποιους είδους ευνοϊκής μεταχείρισης ώστε να μην βρεθούν ενώπιον «κουρέματος» των ομολογιούχων της πλειοψηφίας του retail που έχουν επενδύσει σε αυτές.
Ουδείς όμως «βάζει το χέρι του στη φωτιά» ότι μια παράκαμψη της οδηγίας BRRD για την εξυγίανση των τραπεζών που ισχύει από 1/1/16 και η οποία προβλέπει ότι οι πιστωτές των τραπεζών (μέτοχοι, ομολογιούχοι, καταθέτες), και όχι πλέον οι φορολογούμενοι, θα καλύπτουν τις ανάγκες των τραπεζών σε κεφάλαια, θα ισχύσει και για τις τράπεζες των μικρών και αδύναμων χωρών, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα.
Κάποιες πλευρές σημειώνουν ότι οι ζυμώσεις για τις γερμανικές ή τις ιταλικές τράπεζες ουδόλως σημαίνουν ότι «κλείνει το παράθυρο» για την εφαρμογή του bail in στις ελληνικές τράπεζες, εφόσον αυτές αντιμετωπίσουν νέες κεφαλαιακές ανάγκες.
Μάλιστα, νέες ΑΜΚ μπορούν να προκύψουν όχι μόνο από τις «τρύπες» των «κόκκινων» δανείων, αλλά και γιατί οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις αποτελούν σχεδόν το 35% της δομής των εποπτικών κεφαλαίων των ελληνικών τραπεζών. Βέβαια, το «μείζον θέμα» είναι η δραστική μείωση των «κόκκινων» δανείων τους μέχρι τα τέλη του 2019, όπου και οι 4 συστημικές θα πρέπει να περιορίσουν τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (NPEs) κατά 35% - 40% και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια (NPLs) κατά 40% - 45%, ή αλλιώς κατά 41 δισ. ευρώ (μείωση 40%) από τα 108 δισ. ευρώ σήμερα (ρυθμίσεις και αναδιαρθρώσεις οφειλών, πωλήσεις δανείων, ρευστοποίηση εξασφαλίσεων κ.λπ.). Αναμφίβολα πρόκειται για φιλόδοξο στόχο που προϋποθέτει και ανάκαμψη της οικονομίας ώστε οι δανειολήπτες να ενισχύσουν τη δυνατότητα ανταπόκρισης στα χρέη τους.
Σημειώνεται μάλιστα, ότι οι ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν και πάλι μέσα στο 2017 αντιμέτωπες με νέα stress tests από την ΕΚΤ, που μένει να φανούν «τι λογαριασμό θα βγάλουν»…
Σε περίπτωση που καταλογιστούν νέες κεφαλαιακές ανάγκες, εγείρεται το ερώτημα κατά πόσο είναι εφικτό να εξευρεθούν νέα κεφάλαια από τις αγορές, όταν οι υφιστάμενοι μέτοχοι δεν δείχνουν, για την ώρα τουλάχιστον, διατεθειμένοι να ξαναβάλουν κεφάλαια, ιδίως μετά το dilution που υπέστησαν στιες τελευταίες ΑΜΚ, έβαλαν κεφάλαια 5,3 δις. ευρώ στις ελληνικές τράπεζες, με το σκεπτικό ότι η επένδυσή τους θα αποδώσει κέρδη χάρη στη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.
Άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος των «φρέσκων μετόχων» είναι τα βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα και υψηλού ρίσκου hedge funds, εκπρόσωποι των οποίων, κάποιοι έστω εξ αυτών, έστειλαν αν μη τι άλλο αρνητικά μηνύματα στους τραπεζίτες κατά τη διάρκεια των επαφών που είχαν στο Λονδίνο μέσα στον Σεπτέμβριο., θεωρώντας ότι σε αυτή τη συγκυρία η Ελλάδα είναι «μη επενδύσιμη».
Γιώργος Παπακωνσταντίνου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr