Πρόκειται για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια προς χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ένα πρόβλημα που θα βγει προσεχώς επιτακτικά στο προσκήνιο, καθώς η εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από τις ΜμΕ είναι μεγάλη και τα δάνεια προς αυτές πολύ λιγότερο εξασφαλισμένα σε σχέση με των μεγάλων επιχειρήσεων.
Την ίδια στιγμή, η μεγάλη διάσπαση των δανείων σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις καθιστά πολύ δύσκολη τη διαχείρισή τους, τη στιγμή που το συγκεκριμένο κομμάτι της αγοράς χρειάζεται επειγόντως νέες χρηματοδοτήσεις στις οποίες, με τα σημερινά δεδομένα, δεν έχει πρόσβαση.
Και όλα αυτά, όταν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις απασχολείται πολύ μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού της χώρας, με προφανείς συνέπειες στην έξαρση της ανεργίας. Τα δάνεια προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις αντιστοιχούν στο 20% του συνόλου των επιχειρηματικών χορηγήσεων των τραπεζών. Πρόκειται για δάνεια που υπολογίζονται σε 25 – 30 δισ. ευρώ και τα οποία αφενός χρήζουν ευρέων ρυθμίσεων στη μεγάλη τους πλειοψηφία, αφετέρου υπάρχει ανάγκη νέων χρηματοδοτήσεων δεδομένου ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη «ραχοκοκαλιά» της ελληνικής οικονομίας.
Στο σύνολο των δανείων αυτών, ωστόσο, περίπου 15-20 δισ. ευρώ υπολογίζονται ως επισφαλή, ενώ πρέπει να υπολογιστεί ότι έχουν γίνει ρυθμίσεις δανείων που δεν λειτουργούν ή και ότι οι πραγματικές εξασφαλίσεις των τραπεζών είναι πολύ χαμηλές (15% - 20% των δανείων).
Το κομμάτι αυτό του ελληνικού επιχειρηματικού χάρτη έχει πληγεί περισσότερο από την παρατεταμένη κρίση, με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να σημειώνουν συρρίκνωση του κύκλου εργασιών της τάξης του 35% την τελευταία επταετία, έναντι πτώσης 15% στον υπόλοιπο εταιρικό τομέα). Για την αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, αλλά και των αναγκαίων νέων χρηματοδοτήσεων, όπως επίσης και της ανασύστασης του χάρτη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι θα πρέπει να υπάρξει καταρχάς σωστός διαχωρισμός τους σε κλάδους.
Στη συνέχεια δε, να υπάρξει συστηματική συνεννόηση με τους ιδιοκτήτες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προκειμένου να κατανοηθεί η ανάγκη δημιουργίας μεγαλύτερων σχημάτων, τα οποία θα αξιοποιούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε επιχείρησης και θα μπορούν να σταθούν στον ανταγωνισμό των μεγαλύτερων επιχειρήσεων.
Οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι η συνένωση μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα πρέπει να υπάρξει πρωταρχικά στον κλάδο του τουρισμού και της αγροτικής παραγωγής-βιομηχανίας, αλλά και στους τομείς τεχνολογίας και ενέργειας.
Οι τραπεζίτες επισημαίνουν ότι ο δρόμος της εξυγίανσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν μπορεί να περάσει μέσα από πωλήσεις δανείων σε funds, καθώς αυτά δεν έχουν μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή στρατηγική. Αντιθέτως, η διαχείριση των προβληματικών μικρομεσαίων επιχειρηματικών δανείων πρέπει να γίνει από τις τράπεζες σε συνεργασία με την Πολιτεία.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr