Ο απόλυτος και αιφνιδιαστικός χαρακτήρας που λαμβάνει τις τελευταίες ημέρες η εφαρμογή του σκεπτικού του SSM, δημιουργεί και εύλογα ερωτηματικά για το κατά πόσον έχουμε, ενδεχομένως, να κάνουμε με μία συντονισμένη επιχείρηση αφελληνισμού των ελληνικών τραπεζών, υπό την πίεση lobby επενδυτών που μπήκαν στην τελευταία αύξηση μετοχικού κεφαλαίου των τραπεζών και επιδιώκουν να διευρύνουν τον έλεγχό τους στις ελληνικές τράπεζες χωρίς να προβούν σε νέες αγορές μετοχών. Δηλαδή, έχοντας βάλει μερικά δισ. ευρώ να ελέγξουν περιουσιακά assets και ενεργητικό που ξεπερνά συνολικά τα 300 δισ. ευρώ.

Σαφώς δεν γίνεται λόγος για μακροπρόθεσμους επενδυτές που έχουν στηρίξει τις ελληνικές τράπεζες και στην προηγούμενη ανακεφαλαιοποίησή τους, όπως π.χ. είναι η περίπτωση του Prem Watsa στη EUROBANK. Ο λόγος γίνεται για «επιθετικά» funds που δεν έχουν μακροπρόθεσμο ορίζοντα και τοποθετήθηκαν στην ελληνική τραπεζική αγορά με την προσδοκία να αποκομίσουν γρήγορα κέρδη από τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.

Τα funds αυτά, με ισχυρό lobbying σε Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη, έχουν καταγράψει απώλειες από τη συρρίκνωση των κεφαλαιοποιήσεων των ελληνικών τραπεζών μετά την ανακεφαλαιοποίηση του Δεκεμβρίου 2015 και παράλληλα δεν έχουν δει να κινείται ενεργά η διαχείριση της «πίτας» των «κόκκινων» δανείων, ύψους άνω των 100 δις. ευρώ, από την οποία προσδοκούν τεράστια κέρδη.

Ενδεικτική των πιέσεων και των «αψιμαχιών» των funds – μετόχων των ελληνικών τραπεζών, ήδη από τις αρχές του 2016, είναι η στάση που έχει τηρήσει ο J. Paulson, επικεφαλής του ομώνυμου fund, που έχει αποκτήσει θέση ισχύος στην Τράπεζα ΠΕΡΑΙΩΣ (λέγεται ότι ελέγχει άμεσα και έμμεσα το 20% της τράπεζας). Ο ίδιος είχε δηλώσει ανοιχτά την εμπιστοσύνη του στον πρώην διευθύνονται σύμβουλο της Πειραιώς, Α. Θωμόπουλο, ενώ οι πληροφορίες τον θέλουν σε μόνιμη σύγκρουση με τον πρόεδρο Μ. Σάλλα, μπλοκάροντας τελευταίως και την επιλογή του Χρ. Παπαδόπουλου, προερχόμενου από τη Standard Chartered, για τη θέση του νέου διευθύνοντος συμβούλου.

Και εάν η περίπτωση της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ θα μπορούσε να θεωρηθεί διένεξη μεταξύ υφιστάμενης διοίκησης και νέου μεγαλομετόχου (με τη σφραγίδα, πάντως, του SSM που απέρριψε την επιλογή Παπαδόπουλου), οι αιφνίδιες εξελίξεις στο ΤΧΣ, δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά για τον απώτερο στόχο ελέγχου του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

Ενώ αυτές τις ημέρες ο ΤΧΣ θα παρέδιδε στις τράπεζες τα αποτελέσματα της μελέτης της Spencer Stuart που ανέλαβε την αξιολόγηση των τραπεζικών διοικήσεων, αιφνιδιαστικά στα μέσα της περασμένης εβδομάδας, ζητήθηκε η παραίτηση της διοίκησης του ΤΧΣ. Το περίεργο, βεβαίως, είναι πώς κρίνονται ανεπαρκή στελέχη που αφενός έχουν λάβει πρότερη έγκριση, αφετέρου ολοκλήρωσαν σημαντικό έργο για την ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος.

Παράλληλα, απομένει έργο να γίνει βάσει των επιταγών του μνημονίου και η «καρατόμηση» της διοίκησης του ΤΧΣ έρχεται σε μία κρίσιμη χρονικά στιγμή ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης. Όλα τα παραπάνω παραπέμπουν σε πρόθεση να διαμορφωθεί ένας νέος ρόλος για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μέσω του οποίου θα μπορεί να ελεγχθεί από τον ξένο παράγοντα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Και μέσω αυτού το σύνολο των ελληνικών επιχειρήσεων, αλλά και των λοιπών περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr