Φθάνοντας αισίως το 2009 με τα ρευστά πολιτικά δρώμενα απαιτούνται ισχυροί καταλύτες ώστε να υπάρξει ριζική αλλαγή του τραπεζικού χάρτη. Το γεγονός ότι έως τώρα δεν υπήρξαν deals προκύπτει ότι η αγορά δεν τα είχε ανάγκη. Ποιοι θα είναι οι καταλύτες και ποιοι μπορεί να ανατρέψουν το υφιστάμενο τραπεζικό σκηνικό;
Με βάση συγκλίνουσες εκτιμήσεις τραπεζιτών 7 αναμένεται να είναι οι βασικοί καταλύτες για deals:
1) H MIG και ο Α. Βγενόπουλος καθώς αν καταφέρει να συγκεντρώσει το Φθινόπωρο τα 5 δισ. ευρώ ή θα κινηθεί επιθετικά δηλαδή θα υιοθετηθούν τακτικές επιθετικών εξαγορών ή θα επιδιώξει να συμμετάσχει σε αυξήσεις κεφαλαίου τραπεζών που θα υλοποιήσουν προγράμματα κεφαλαιακών ενισχύσεων.
2) Οι σχεδιαζόμενες αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών. Οι διοικήσεις θα αποφασίσουν αν θέλουν νέο μέτοχο στον μετοχικό τους κεφάλαιο ο οποίος και θα καλύψει μια αύξηση κεφαλαίου ή διατήρηση των υφιστάμενων ισορροπιών.
3) Ο ρόλος της Εθνικής και του δημοσίου είναι καταλυτικός. Δεν μπορεί να υπάρξει deal στις μεγάλες τράπεζες αν η πολιτική εξουσία αλλά και η Εθνική τράπεζα δεν συναινέσουν.
4) Ο ρόλος των βασικών μετόχων των μεγάλων τραπεζών επίσης θεωρείται μείζονος σημασίας. Οι βασικοί μέτοχοι θα κληθούν προσεχώς να αποφασίσουν αυτονομία ή συμμαχία;
5) Οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των τραπεζιτών και των μετόχων που παρά την φαινομενική καλή εικόνα κρύβουν ίντριγκες.
6) Τα βασικά στελέχη του management δεν επιθυμούν deals. Οι σχέσεις Εθνικής με την Eurobank έχουν περάσει πολλές διακυμάνσεις όπως και της Alpha με την Marfin.
7) Στις μικρότερες τράπεζες δημιουργούνται ευνοϊκότερες συνθήκες για deals αν και εκεί τα εμπόδια δεν είναι μικρά.
Ο ρόλος Βγενόπουλου
Η διοίκηση Βγενόπουλου υποστηρίζει ένθερμα ότι το φθινόπωρο το επενδυτικό σχήμα που θα συσταθεί και θα ενεργοποιηθεί με στόχο να συγκεντρώσει τα 5 δισ. ευρώ με την συμμετοχή μεγάλων διεθνών επενδυτών θα αποδειχθεί ο καταλύτης. Είναι προφανές ότι αν συγνετρωθούν τα 5 δισ. ευρώ η MIG χωρίς καμιά αμφιβολία θα κινηθεί επιθετικότερα διερευνώντας ώστε άμεσα να υλοποιήσει το στρατηγικό της σχέδιο για εξαγορές στον χώρο των τραπεζών. Στην περίπτωση που θα συγκεντρωθούν τα 5 δισ. ευρώ προς τα πού θα μπορούσε να κινηθεί η Marfin;
Στο επιτελείο της Marfin δύο βασικές στρατηγικές υπάρχουν. Η μια υποστηρίζει ότι η MIG θα πρέπει να κινηθεί στο εξωτερικό και να προχωρήσει σε μια μεγάλη εξαγορά τράπεζας στην Κεντρική Ευρώπη η οποία θα έχει ισχυρεί παρουσία στα Βαλκάνια. Η άλλη πλευρά εκτιμά ότι ένα deal στην Ελλάδα θα έδινε πολλαπλασιαστική ισχύ στον όμιλο καθώς αυτομάτως θα δημιουργούσε οικονομίες κλίμακας και οφέλη στους μετόχους. Η λύση του εξωτερικού είναι προφανώς πιο ουδέτερη ωστόσο εμφανίζει οφέλη καθώς η Marfin θα αποκτήσει το έλεγχο μιας μεγάλης τράπεζας που δυνητικά και μεσοπρόθεσμα θα ενισχύσει κεφάλαια , κερδοφορία και ενοποιημένα μεγέθη συνολικά. Η λύση της εξαγοράς στο εσωτερικό είναι προφανές ότι αν πραγματοποιόταν θα προκαλούσε ντόμινο κινήσεων και αλλαγών στον τραπεζικό χάρτη. Για να επιτευχθεί μια συμφωνία όμως απαιτείται η συναίνεση και των δύο πλευρών. Η MIG ανέκαθεν επιθυμούσε deals με 3 τράπεζες. Την Alpha, την Πειραιώς και την Κύπρου. Με την Alpha είχε υπάρξει στο παρελθόν μια απόπειρα μέσω του Centaurus που δεν απέδωσε ενώ η τελευταία κίνηση του IRF της Αγγελικής Φράγκου θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως μια επενδυτική κίνηση που δεν έκρυβε σκοπιμότητες. Το IRF πούλησε την επενδυτική συμμετοχή στην Alpha bank.
Η πλευρά της Marfin επιθυμεί την Alpha αλλά η κορυφή της διοικητικής πυραμίδας της τράπεζας μάλλον δε επιθυμεί συμφωνίες με τον όμιλο της Marfin. H δεύτερη εναλλακτική λύση είναι η Πειραιώς με την οποία όμως έχουν υπογράψει άτυπη συμφωνία μη επίθεσης που λήγει έως το τέλος του 2010. Η συμφωνία αυτή έχει τηρηθεί και προφανώς θα τηρηθεί έως το τέλος. Η τρίτη εναλλακτική λύση είναι η Κύπρου που όμως τα θεσμικά όργανα της Κύπρου είχαν μπλοκάρει τα σχέδια της Marfin στο παρελθόν. H αλλαγή έδρας της Marfin αν υπάρξει ουσιαστικ
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr