Πριν μία εβδομαδα είχαμε την Royal Bank of Scotland. Μετά από αλλεπάληλη κρατική στήριξη τελικά κρατικοποιήθηκε εντελώς.Το περίεργο δεν είναι αυτό, αλλά το ό,τι, υπό κρατική εγγύηση μπήκαν assets 300εκ. λιρών. Ναι σωστά το διαβάσατε. Από που και ως που; Την ύστατη ώρα περίμεναν να μας πουν πόσο ενδεχομένως μεγάλο μπορεί και να ήταν το πρόβλημα; Αυτό που κανονικά θα έπρεπε να μας υποψιάσει και να μας δημιουργήσει σύγκρυο, μάλλον περασε απαρατήρητο γιατί τους τελευταίους μήνεςτα δισεκατομύρια τα έχουμε συνηθίσει. Είναι κάτι σαν τα πεντοχίλιαρα που έγιναν πετσετάκια.
Δεν πέρασαν δυο μέρες και το κράτος μπήκε βασικός μέτοχος στη Lloyds Bank.Κάπως έτσι είχε ξεκινήσει και η RBS. Ποιός μας εγγυάται πως σε μερικούς μήνες το κράτος δεν θα αυξήσει τη συμμετοχή του και πως και εκεί δεν θα κληθεί να καλύψει assets δισεκατομμυρίων; Δηλαδή τοξικά που ή δεν έχουν σκάσει ακόμη ή τα γνωρίζουν, αλλά τα αποκαλύπτουν σταδιακά για να προλάβουν άλλα δυσάρεστα όπως κινήσεις πανικού και καταποντισμού των αγορών που φέρνουν με τη σειρά τους άλλα σοβαρά προβλήματα.
Η UBS συνεχίζει ακάθεκτη να σημειώνει βαρύτατες ζημιές. Μέχρι πότε; Κανείς δεν ξέρει.
H Citigroup πέρασε στο κράτος, όπου επίσης της είχε εγγυηθεί κοντά 300 δισ. δολάρια, ωστόσο πήγε από το κακό στο χειρότερο.
Η AIG τα ίδια. Αποκάλυψε πως αν δεν έπαιρνε βοήθεια θα τιναζόταν το σύστημα στον αέρα δίνοντας έναν πολυ ανησυχητικό κατάλογο των θυμάτων που ενδεχομένως θα συμπαρέσυρε. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τις Royal Bank of Scotland , Societe Generale SA, BNP Paribas SA, Banco Santender SA, Danske Bank A/S, Rabobank Group NV, Credit Logement SA και τη θυγατρική της Credit Agricole, Calyon. Δεν φθάνουν αυτές;
O Μπερνάκε το ήξερε. Μπορεί να το ήξερε και ο Τρισέ και ο Μπράουν και η Μέρκελ και ο Σαρκοζί. Εμείς δεν το ξέραμε. Ούτε τα ξέρουν ο αναλυτές που μας βομβαρδίζουν με εκθέσεις. Αυτές τις πληροφορίες τις γνωρίζουν μόνο τρεις τέσσερις άνθρωποι από κάθε διοίκηση. Για πρωτη φορά λειτούργησαν τόσο καλά τα Chinese Walls.
Χθες νέο σωσίβιο ζήτησε η Fannie Mae και ποιός αποκλείει πως σε λίγο θα ακολούθήσει η Feddie Mac. Εν τω μεταξύ κάθε τρείς και λίγο όλο και κάποια μικρή αμερικανική τράπεζα χρεοκοπεί.
Όσο για την Ευρώπη, η Ανατολική Ευρώπη μειάζει με πυρητιδαποθήκη που είναι έτοιμη να εκραγεί και το χειρότερο όλων είναι πως όλων τα βλέματα είναι στραμένα στους άλλοτε κολοσσούς, αλλά κανείς δεν έχει εικόνα για το τι συμβαίνει με μικρότερες τράπεζες παρά μόνο όταν θα βγάλουν τα αποτελέσματα τους.Θα έχουν όμως φροντίσει να φανερώσουν όλες τις ζημιές ή θα περάσουν αρκετές από αυτές στα τρίμηνα που έρχονται ακολουθώντας το παράδειγμα των μεγάλων που έβγαζαν τις ζημιές λίγες λίγες από το 2007 και μετά;
Να θυμηθούμε την Norbank; Μικρομεσαία τράπεζα που τον ανακοίνωνε σχέδια επέκτασης. Λίγο αργότερα ανακοίνωνε ζημιές 2,8 δισ. και αμέσως μετά σώθηκε από τα 13 δισ που τις έδωσε το κρατίδιο του Σλέσβιγκ -Χόλσταιν.
Έχουμε λοιπόν την εντύπωση λοιπόν πως ακόμη βαδίζουμε σε βαθύ σκοτάδι.Το δυστύχημα κατά την άποψη μας, είναι πως αν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο στις τράπεζες, όσα μέτρα στήριξης κι αν παίρνουν οι κεντρικές κυβερνήσεις είναι αποδυναμωμένα από την γέννηση τους, αφού ο κινητήριος μοχλός κίνησης του χρήματος είναι κοκκαλωμένος, δηλαδή δύσκαμπτος, για να μην πούμε άκαμπτος, γιατί μόνο αυτός ξέρει τα του οίκου του.
Και όλα αυτά, την ώρα που αρχίζουν να σκάνε τα εταιρικά δάνεια, τα καταναλωτικά δάνεια για τον πολύ απλό λόγο που είναι ότι η ανεργία αυξάνεται ταχύτατα, η κατανάλωση αναπόφευκτα μειώνεται ραγδαία και οι πάσης φύσεως επιχειρήσεις περικόπτουν παραγγελίες και παραγωγή. Όσα χρήματα κι αν προσπαθήσουν να ρίξουν τα κράτη, αν οι επιχειρήσεις στέκονται μακριά από κάθε επιχειρηματικό άνοιγμα, γλύφωντας τις πληγές τους,τότε δυστυχώς μπορεί να δούμε μεν μια προσωρινή αναλαμπή αλλά πισογύρισμα στη συνέχεια.
Θα αναφέρουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Tην Κίνα, της οποίας οι εξαγωγές σημείωσαν πτώση ρεκόρ κατά 25,7% τον Φεβρουάριο, γεγονός
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr