Η πλέον συνηθισμένη τακτική των τραπεζών είναι προβληματικά δάνεια του εξωτερικού «ελληνοποιούνται» αναχρηματοδοτούνται και δεν εμφανίζονται στον δείκτη μη εξυπηρετούμενων δανείων του ενοποιημένου ισολογισμού. Με βάση εκτιμήσεις και μόνο το ποσό αυτό μπορεί να αγγίζει και τα 7 με 8δις ευρώ. Η τακτική αυτή ακολουθείται κατά κόρον το τελευταίο διάστημα και αποτελεί μια ένδειξη ότι η πραγματική εικόνα των επισφαλειών είναι διαφορετική από αυτή που εμφανίζουν οι τράπεζες. Μια άλλη τακτική είναι η μεταφορά των δανείων σε εταιρίες εκτός ισολογισμού.
Σταδάνεια που έχουν εκδοθεί σε ξένο νόμισμα δηλαδή πλην του εθνικού νομίσματος της κάθε χώρας ορισμένοι τραπεζίτες εκτιμούν ότι έχουν υπάρξει πρακτικές ωραιοποίησηςενώ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι εποπτικές αρχές των χωρών των Βαλκανίων αντιμετωπίζουν διαφορετικά ίσως όχι εντυπωσιακά καθοριστικά τις επισφάλειες και την πολιτική προβλέψεων. Σε ορισμένες περιπτώσεις ακολουθούν τακτικές hedging δηλαδή αντιστάθμισης κινδύνων σε ορισμένα δανειακά τους χαρτοφυλάκια.
Όμως το ερώτημα που ανακύπτει είναι υπάρχει ορατός κίνδυνος ή απειλήγια τις ελληνικές τράπεζες που δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια; Οι περισσότεροι τραπεζίτες εκτιμούν και ίσως ορθά ότι επειδή η ανάπτυξη στα Βαλκάνια στηρίχθηκε στις ξένες επενδύσεις και στις ξένες τράπεζες οι οικονομίες δεν θα καταρρεύσουν. Ο διεθνής ή περιφερειακός πλούτος αναζητώντας ευκαιρίες στράφηκε στα Βαλκάνια πυροδοτώντας ανάπτυξη. Η ανάπτυξη των χωρών της νέας Ευρώπης , Βαλκάνια και Α. Ευρώπη δηλαδή προήλθε από την υποκίνηση των ξένων επενδυτών και τραπεζών.
Οι ξένες τράπεζες και μεταξύ αυτών και οι ελληνικές έχουν ζωτικά συμφέροντα και δεν θα αφήσουν τις χώρες της Α. Ευρώπης να υποστούν οικονομικό κραχ. Αυτή είναι όμως η μια πλευρά του νομίσματος σαφώς σοβαρή και πρωτεύουσα. Όμως υπάρχει και η άλλη πλευρά που απεικονίζεται ή καλύτερα δεν απεικονίζεται στους ισολογισμούς των τραπεζών. Λόγω της χαλαρότητας των εποπτικών αρχών στις χώρες των Βαλκανίων αλλά και της ευελιξίας που εμφανίζει ο ενοποιημένος ισολογισμός οι αλχημείες των τραπεζών στα δάνεια που έχουν χορηγήσει στα Βαλκάνια είναι μεγάλες όπως και τα προβλήματα.
Ξεκινώντας από την ρευστότητα είναι καταφανές ότι οι καταθέσεις είναι πολύ χαμηλότερες των δανείων άρα είναι προφανές ότι οι ανάγκες ρευστότητας δεν καλύπτονται μόνο μέσω αυτοτροφοδοτούμενων μηχανισμών αλλά και μέσω της «εξαγωγής ρευστότητας» από την Ελλάδα προς τα Βαλκάνια. Η επέκταση κυρίως στα νέα δάνεια σε Ρουμανία , Πολωνία , Βουλγαρία έχει περιοριστεί δραστικά ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις οι τράπεζες δεν χορηγούν νέα στεγαστικά ή νέα επιχειρηματικά. Η Εθνική τράπεζα εμφανίζει την μεγαλύτερη έκθεση στην Τουρκία που αντιστοιχείστο 19% των συνολικών της χορηγήσεων. Συνολικά στο εξωτερικό έχει διαθέσει πάνω από 16 διςευρώ. Ισχυρή παρουσία εμφανίζει και στην Βουλγαρία.
Το 13% των δανείων τηςAlpha bankέχει χορηγηθεί στο εξωτερικό ενώ την μεγαλύτερη έκθεση εμφανίζει στην Ρουμανία. Μεγάλη η έκθεση της Eurobank στο εξωτερικό έχει χορηγήσει το 26% των συνολικών δανείων της. Ρουμανία , Βουλγαρία και Πολωνία αποτελούν τις χώρες αιχμής. Επίσης και η Πειραιώς έχει διαθέσει περίπου το 20% των δανείων της στο εξωτερικό με Ρουμανία και Βουλγαρία να κατέχουν την μερίδα του λέοντος.
Πέτρος Λεωτσάκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr