Τα Credit Default Swaps επίσης διευρύνονταισε όλη την Ευρώπη λόγω της αύξησης του ρίσκου χώρας , περισσότερα ασφάλιστρα πρέπει να πληρώνουν οι επενδυτές που κατέχουν ομόλογα χωρών της Ευρώπης. Όμως η σχέση των spreads των ομολόγων με τις ελληνικές τράπεζες δεν είναι τόσο καθοριστική όσο προβάλλεται από τους τραπεζίτες. Γιατί ενδιαφέρονται οι τραπεζίτες για τα spreads γιατί απλά υποστηρίζουν ότι εφόσον το δημόσιο δανείζεται πλέον ακριβότερα π.χ. στο 5,6% στην 5ετία οι τράπεζες θα δανείζονται ακόμη υψηλότερα. Όμως η προσέγγιση αυτή ενώ είναι ορθή δεν αποτυπώνει πλήρως την πραγματικότητα. Τι πραγματικά συμβαίνει;
Το 80% με 85% της ρευστότητας τους οι τράπεζες το βρίσκουν από τις καταθέσεις. Τα επιτόκια προθεσμίας μειώνονται και τείνουν να προσεγγίσουν το 5,8% κατά μέσο όρο ή το 5% στο σύνολο των καταθέσεων. Το υπόλοιπο 15% με 20% της ρευστότητας οι τράπεζες το αντλούν μέσω της ΕΚΤ χρησιμοποιώντας ως εγγυήσεις τιτλοποιούμενα δάνεια , καλυμμένες ομολογίες κ.α. και πληρώνοντας ένας επιτόκιο 2%.
Η μόνη κατηγορία ρευστότητας που συνδέεται με τα spreads έως τώρα είναι το σκέλος της ρευστότητας των 8 δις ευρώ που όμως εκ νέου χρησιμοποιούνται οι εκδόσεις ως εγγυήσεις στην ΕΚΤ. Απλά οι τράπεζες μπορούν να μειώσουν τα επιτόκια τους ωστόσο δεν το κάνουν επιθετικότερα γιατί απλά θέλουν να διασφαλίσουν ότι θα επιτύχουν κέρδη το 2009 μια χρονιά που όλοι προβλέπουν ότι τα κέρδη θα υποχωρήσουν χωρίς να προσδιορίζεται το πόσο θα μειωθούν.
Πέτρος Λεωτσάκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr