Στην ίδια ερώτηση το 2005 αν θα υπάρξουν συγχωνεύσεις και εξαγορές στις τράπεζες η απάντηση ήταν «όλοι μιλούν με όλους». Τέλη 2008 εκ νέου τίθεται η ίδια ερώτηση θα υπάρξει συγκέντρωση στον χώρο των τραπεζών και η απάντηση μάλλον προφανής «όλοι μιλούν με όλους».
Το ερώτημα που εγείρεται και ανακύπτει είναι μα καλά τι συζητούν οι τραπεζίτες 8 χρόνια και το κυριότερο αφού συζητούν γιατί δεν έχουν καταλήξει πουθενά; Η πραγματικότητα είναι ότι όντως οι τραπεζίτες μεταξύ τους συνομιλούν.
Όμως δεν καταλήγουν σε συμφωνίες καθώς κανείς τραπεζίτης και κανείς βασικός μέτοχος δεν είναι διατεθειμένος να απολέσει ούτε ένα εκατοστό από τις διεκδικήσεις του , του όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει. Η αλήθεια είναι ότι γενικά τα deals δεν τα θέλουν τα βασικά στελέχη του management.
Αυτοί πραγματοποιούν τις επαφές , αυτοί προσδιορίζουν τους όρους στην πλειονότητα των τραπεζών. Ρόλο κρίσιμο και καθοριστικό βεβαίως σε τράπεζες όπως η Alpha ή η Eurobank διαδραματίζουν,οι βασικοί μέτοχοι ο Γ Κωστόπουλος με 11% και η οικογένεια Λάτση με 43% περίπου αντίστοιχα. Τα στελέχη δεν επιθυμούν deals κυρίως γιατί δεν θέλουν να χάσουν τίποτε από αυτά που έχουν κερδίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Η απάντηση που δίνει κορυφαίο στέλεχος της αγοράς είναι απολύτως ενδεικτική «εντάξει μιλάμε κατά καιρούς αλλά γιατί να συμφωνήσουμε σε ένα dealαν δεν κερδίσουμε περισσότερα από αυτά που έχουμε.
Προσωπικά γιατί να δεχθώ ένα deal και να μου έρθει ως προϊστάμενος μου το στέλεχος της άλλης τράπεζας όταν εγώ θεωρώ ότι είμαι καλύτερος; Συν τοις άλλοις τα deals πάντα κρύβουν περιπέτειες οικονομικές , προκαλούν εντάσεις και μέχρι να προσαρμοστούν οι τράπεζες προς την κοινή πορεία έχουν περάσει τουλάχιστον 2 με 3 χρόνια». Η απάντηση αυτή δόθηκε ανεπίσημα και για τον λόγω αυτό δεν αναφέρεται η πηγή.
Ίσως αν ετίθετο η ίδια ερώτηση επίσημα η απάντηση θα ήτανκάπως έτσι « οι τραπεζίτες συνομιλούν και διερευνούν τις πιθανότητες για deals και λόγω της κρίσης ίσως έρθουν πιο κοντά». Η ουσία όμως από όλα αυτά είναι ότι συγχωνεύσεις και εξαγορές δεν έχουν υπάρξει μέχρι τώρα.
Με εξαίρεση την Proton bank η οποία πωλήθηκε για λόγους ανάγκης μέχρι τώρα ουσιαστικό deal δεν έχει υπάρξει εξαιρουμένων των περιπτώσεων της Emporiki και την Geniki Bank αλλά και των κινήσεων που έχει πραγματοποιήσει στο παρελθόν η Marfin.
Πέραν της άρνησης των βασικών στελεχών άλλοι λόγοι που λειτουργούν ανασταλτικά είναι 1) Οι αποτιμήσεις. Οι βασικοί μέτοχοι σε καμία περίπτωση δεν θα συναινούσαν σε deals σε αυτές τις τιμές
2)Λόγοι αντικειμενικοί το δίκτυο αλληλοεπικαλύπεται σε ορισμένες περιπτώσεις έως 40% άρα τεράστια κόστη θα προέκυπταν από το κλείσιμο καταστημάτων 3) Η μέχρι τώρα υψηλή κερδοφορία των τραπεζών έχει λειτουργήσει ανασταλτικά 4) Οι τραπεζίτες δεν εμπιστεύονται τους ισολογισμούς των άλλων λόγω της διεθνούς κρίσης
5) Το πακέτο οικονομικής στήριξης των τραπεζών επίσης μεταθέτει τα deals.
Ποιο είναι όμως το συμπέρασμα;
Συγχωνεύσεις στις ελληνικές τράπεζες είτε δεν μπορούν να υπάρξουν για πλείστους λόγους είτε αν υπάρξουν δεν θα πραγματοποιηθούν με φιλικό τρόπο αλλά με επιθετικές εξαγορές.
Βέβαια όλοι αποκηρύσσουν τις επιθετικές εξαγορές ωστόσο μάλλον φαντάζει μονόδρομος το οποίο όμως δεν είναι βέβαιο ότι οι τραπεζίτες θέλουν να ακολουθήσουν.
Τα τελευταία 8 χρόνια πάντως το δίλλημα deals , φιλική προσέγγιση ή επιθετικές εξαγορές απασχολεί τις τράπεζες και αποτελεί προτροπή της αγοράς να υπάρξει κάποια εξαγορά και να μην χρειαστούν άλλα 8 χρόνια συζητήσεων μεταξύ των τραπεζιτών ώστε κάτι να αλλάξει .
Πέτρος Λεωτσάκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr