Οι ήρωες σ’ αυτό το έργο οπλισμένοι με τα τρομερά όπλα των λέξεων και των σιωπών, κατάφορτοι από τα βδελυρά οράματα της μνήμης και του παρελθόντος τους, περιδεείς και ανοίκειοι, αναδεικνύονται σε πραγματικά είδωλα τραγικών προσώπων καθώς ακινητοποιούνται ή παρελαύνουν στη μέση της ορχήστρας του θεάτρου που ξαναθυμίζει τις ιαχές της ανθρώπινης κωμωδίας.