Στο φόντο του δημόσιου διαλόγου, που αναπτύσσεται εσχάτως για το κατά πόσο οι Δήμοι, οι Περιφέρειες και οι φορείς και εταιρίες  που διαχειρίζονται είχαν επαρκείς προμήθειες αυτό που τονίζεται, με βάση πληροφορίες, από την πλευρά των Ελληνικών Αλυκών, είναι ότι υπάρχουν υπεραρκετές ποσότητες στις  επτά αλυκές της χώρας (Μεσολόγγι, Κίτρου, Καλλονής, Πολιχνίτου , Αγγελοχωρίου, Ν. Κεσσάνης, Μέσης) ικανές ακόμη και να καλύψουν και την πιο ακραία εκτόξευση ζήτησης. Βέβαια οι Ελληνικές Αλυκές, όπως αναφέρεται, πρέπει να δεχθούν παραγγελίες για να ανταποκριθούν με φορτία, ως άλλωστε συμβαίνει σε όλη την αλυσίδα αξίας και δεν έχουν ευθύνη να δουν ποιες και πού είναι οι ανάγκες για να τιε καλύψουν.

Υπενθυμίζεται ότι την αρχή τού 2021 τοποθετήθηκε νέα Διοίκηση. Μάλιστα κατά την διάρκεια τού 2021 υπήρξε δραστική αύξηση των υλοποιούμενων επενδύσεων οι οποίες αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου επενδυτικού σχεδίου.

Επιπλέον η παραγωγή και οι πωλήσεις ανήλθαν σε επίπεδα ρεκόρ, δημιουργώντας τις βάσεις για περαιτέρω ανάπτυξη της εταιρείας. Σύμφωνα με πληροφορίες τον περασμένο έτος καταγράφηκε αύξηση κατά 33% των πωλήσεων και της κερδοφορίας.

Αξίζει να σημειωθεί είναι παραγωγός πρωτογενούς θαλασσινού άλατος με την μέθοδο της εξάτμισης θαλασσινού νερού, χωρίς την χρήση χημικών ή άλλων πρόσθετων. Τα μόνα συστατικά είναι θαλασσινό νερό, ήλιος και αέρας, καθιστώντας τό τελικό προϊόν απόλυτα φυσικό και την μέθοδο παραγωγής βιώσιμη καί φιλική πρός τό περιβάλλον.

Στην Ελλάδα οι αλατοπηγικές δραστηριότητες είναι ενταγμένες στην εταιρία «Ελληνικές Αλυκές ΑΕ» που ανήκει στο κράτος. Πέρα από την παραγωγή που υπερβαίνει τους 220.00 τόνους οι «Ελληνικές Αλυκές ΑΕ»  αναπτύσσουν μια έντονα πράσινη δραστηριότητα.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει η εταιρία στον ιστότοπό της «η αλυκή αποτελεί ένα ευαίσθητο ημιτεχνητό οικοσύστημα που χαρακτηρίζεται από την έντονη ανταλλαγή ύλης με το περιβάλλον και τη μόνιμη εισαγωγή ενέργειας. Ένας μεγάλος αριθμός οργανισμών ολοκληρώνει ή συμπληρώνει εδώ τον βιολογικό του κύκλο, ενταγμένος στα διάφορα τροφικά επίπεδα. Ό,τι απομένει από αυτή τη βιολογική ανακύκλωση, η βραδύρρυθμα αποικοδομούμενη βιομάζα στον τυρφώδη πυθμένα της αλυκής, και ο βουβός διακανονισμός της ισορροπίας του οικοσυστήματος από μέρους των πουλιών: μετακινούνται από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, χρησιμοποιούν το χώρο και το δυναμικό των αλυκών προς κάλυψη των βιολογικών αναγκών τους, και τελικά μεταναστεύουν αλλού μια και οι περιπτώσεις μόνιμης διαβίωσης εδώ είναι ελάχιστες. Αυτή η συνεχής κινητικότητα αντιτίθεται έντονα στη φαινομενική ακινησία που χαρακτηρίζει την αλυκή και υπογραμμίζει την σημαντικότητα των επιτελούμενων βιολογικών διεργασιών. Υπ’ αυτή την έννοια, η αλυκή παύει να αποτελεί απλώς χώρο παραγωγής με στενά οικονομικά κριτήρια, αποτελώντας ταυτόχρονα ζωντανό μουσείο φυσικής ιστορίας» αναφέρεται σχετικά.

Γιώργος Αλεξάκης