Επίσης η τελευταία κατά 10,1% μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και η πτώση από το 2004 όπου το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 5,1%, έχουν φέρει τον κλάδο σε κατάσταση ασφυξίας. Όμως και η «ελπίδα» που δημιουργήθηκε στον εργοληπτικό κόσμο για τα έργα που πρόκειται να γίνουν μέσω συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), παρέμεινε μόνο ως προσδοκία. Οι αργές διαδικασίες που ακολουθούνται στην υλοποίηση των Σ.Δ.Ι.Τ. κυρίως λόγω της δυσμενούς οικονομικής κατάστασης και των προβλημάτων στους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, δεν αφήνουν ελπίδες για διέξοδο από την κρίση.
Από την άλλη πλευρά δεν φαίνεται να υπάρχει εναλλακτική επιλογή για τις για τις εταιρίες, αφού η οικοδομή η οποία θα μπορούσε να παίξει αυτό το ρόλο, περνά δύσκολες μέρες, με το αγοραστικό ενδιαφέρον να είναι ανύπαρκτο και τη ζήτηση για την αγορά διαμερισμάτων έχει υποχωρήσει ακόμη και 60%.
Η νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στον κατασκευαστικό τομέα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι πριν από το 2004 αλλά και με το Γ΄ΚΠΣ δημιουργήθηκαν υψηλές προσδοκίες για την κατασκευή μεγάλου αριθμού μικρών και μεγάλων έργων, είχε ως αποτέλεσμα πολλές εταιρίες να προχωρήσουν σε επενδύσεις εκατοντάδων ευρώ για την αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον μεγάλο όγκο έργων που θα δημοπρατούνταν.
Τώρα όμως όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στέλεχος μεγάλου κατασκευαστικού Ομίλου «τα μηχανήματα μένουν στάσιμα τους τελευταίους μήνες, οι υποχρεώσεις των εταιριών μεγαλώνουν, ο τραπεζικός δανεισμός αυξάνεται και ο αριθμός του προσωπικού των εταιριών μειώνεται».
Η επιδείνωση του κλάδου έχει πλέον αρχίσει και αποτυπώνεται γλαφυρά και στους ισολογισμούς των εταιρειών, οι οποίες στρέφονται όλο και περισσότερο στον δανεισμό από τις τράπεζες. Σύμφωνα με στοιχεία του Συνδέσμου Τεχνικών Εταιριών (ΣΑΤΕ)ο οποίος αριθμεί συνολικά 700 μέλη, καλύπτει δηλαδή περίπου το 80% των εταιρειών του κλάδου, προκύπτουν τα εξής: Ο δείκτης «σύνολο υποχρεώσεων προς κύκλο εργασιών» το 2004 ήταν στο 35-40%. Το 2007 όμως εκτοξεύτηκε στο 60-65% για τις εταιρείες 3ης έως και 6ης τάξης του Μητρώου Εργοληπτικών Επιχειρήσεων (ΜΕΕΠ). Τέλος, σοβαρή επιδείνωση παρουσιάζει και ο δείκτης βιωσιμότητας (κεφάλαια προς υποχρεώσεις). Το 2006 σε 481 εταιρείες του ΜΕΕΠ (από τις 600 συνολικά) σχεδόν το 48% ήταν στο «κόκκινο». Το 2005 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν στο 39% και το 2004 στο 32%. Σε χειρότερη θέση πάντως βρίσκονται οι εταιρίες της 4ης τάξης (αφού το 51% αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα).
Ελένη Μπότα
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr