<Οι αντοχές για τις 30 ελληνικές χρηματιστηριακές εταιρίες εξαντλούνται όσο διαρκεί αυτή η μέση ημερήσια αξία συναλλαγών στο Χρηματιστήριο Αθηνών που δεν ξεπερνά τα 30 εκατ. ευρώ>. Αυτό δηλώνει ο πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ Σπύρος Κυρίτσης και υπογραμμίζει <ήδη από την αρχή του 2018 έκλεισαν άλλες 2 χρηματιστηριακές εταρίες( Guardian Trust και Ατλας) ενώ με την σημερινή κατάσταση του τζίρου πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να επιβιώσουν και οι 30 χρηματιστηριακές ενώ υπάρχουν και 16 μέλη εξ αποστάσεως(remote members) που δραστηριοποιούνται στο Χρηματιστήριο της Αθήνας>. Σε ερώτηση του reporter ποιά θα έπρεπε να είναι η μέση ημερήσια αξία συναλλαγών για να μπορέσουν να επιβιώσουν τα μέλη του ΣΜΕΧΑ ο κ. Κυρίτσης αναφέρει τα εξής:< σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε ο ημερήσιος τζίρος του Χρηματιστηρίου να διαπραγματεύεται πάνω από τα 60 εκατ. με 70 εκατ. ευρώ. Αλλά όπως αντιλαμβάνεσθαι με την αδράνεια που παρουσιάζουν τα ξένα χαρτοφυλάκια πολύ δύσκολα θα υπάρξει άνοδος του τζίρου>. Το επόμενο ερώτημα που θέσαμε στο κ. Κυρίτση είναι πως επιβιώνουν τελικά τόσες χρηματιστηριακές στη πιό ρηχή αγορά της Ευρώπης και μάλιστα χωρίς να υπάρχουν εξαγορές και συγχωνεύσεις μεταξύ των μελών. Ο πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ ήταν σαφής στην απάντησή του: <Επειδή στη πλειοψηφία τους οι χρηματιστηριακές εταιρίες λειτουργούν με οικογενειακό χαρακτήρα. Εργάζονται τα μέλη των οικογενειών ενώ όσες απολύσεις ή οικονομίες κλίμακος έπρεπε να γίνουν πραγματοποιήθηκαν την τριετία 2011-2013 που είχε κορυφωθεί και η πολυετής ύφεση στη χώρα μας>

 

Το 1/3 των χρηματιστηριακών λειτουργεί σήμερα από το 1999 με πάνω από 3500 χαμένες θέσεις εργασίας

 

Σήμερα λειτουργούν 30 ελληνικές χρηματιστηριακές όταν το 1999 είχαν λειτουργία 91 χρηματιστηριακές. Υπολογίζεται ότι το 60% των εργαζομένων που είχαν ξεπεράσει τις 6.000 το 1999 στις χρηματιστηριακές εταιρείες είχε απολυθεί μεταξύ 2000-2009, εξαιτίας του αναιμικού τζίρου της αγοράς και του μεγάλου αριθμού των εταιρειών του κλάδου. Σήμερα σε μία χρηματιστηριακή εταιρεία υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες εργαζομένων. Από τη μία είναι οι αντικριστές (dealers), δηλαδή τα στελέχη που βρίσκονται μπροστά στα μόνιτορ και έχουν ως ευθύνη να εκτελούν τις εντολές αγοράς και πώλησης μετοχών που δέχονται από τους πελάτες τους. Οι αντικριστές στην πλειοψηφία τους αμείβονται με βασικό μισθό από τη χρηματιστηριακή. Η δεύτερη κατηγορία εργαζομένων είναι οι brokers (μεσίτες) που αποτελούν τους ενδιάμεσους μεταξύ των ειδικών διαπραγματευτών (dealers) και των αντισυμβαλλομένων - πελατών τους. Το κέρδος τους προέρχεται από τη χρέωση των πελατών τους για τις υπηρεσίες τους. Να διευκρινίσουμε ότι η πλειονότητα των brokers προήλθε από τις χιλιάδες ΑΕΛΔΕ που είχαν δημιουργηθεί από το 1999 και μετά όπου και μετέφεραν τα χαρτοφυλάκιά τους σε χρηματιστηριακές εταιρείες προκειμένου να επιβιώσουν επαγγελματικά.  Οι περισσότερες από τις μικρές χρηματιστηριακές διατηρούνται εν ζωή είτε με πολύ λίγους ιδιώτες πελάτες, είτε διότι οι βασικοί μέτοχοι δεν επιθυμούν να τις κλείσουν και συχνά χρηματοδοτούν τη δραστηριότητά τους. Ο στόχος των ελληνικών χρηματιστηριακών είναι κοινός: να μειωθούν τα κόστη, καθώς οι ιδιωτικές χρηματιστηριακές κρατούν μόνο τη διαβίβαση εντολών και μεταφέρουν το κοστοβόρο κομμάτι υπηρεσιών, όπως είναι το ταμείο τίτλων και η εκκαθάριση, στις μεγάλες χρηματιστηριακές που είναι θυγατρικές τραπεζών. Την επίσπευση των συμμαχιών προωθούν κυρίως οι μικρές οικογενειακές χρηματιστηριακές που συζητούν με θυγατρικές τραπεζών και προσφέρουν ένα χαρτοφυλάκιο πελατών αξίας από 5 έως 30 εκατ. ευρώ.  Σημαντικά μερίδια αγοράς κατέχουν τα remote members (μέλη εξ αποστάσεως) όπως είναι η Citigroup, η UBS, η Credit Suisse, η Deutsche Bank, η Βank of America και η Société Générale.

 

Ανέστης Ντόκας