Η προοπτική αναδιάρθρωσης των δανείων «αποτελεί τη μοναδική βιώσιμη και μακρόπνοη λύση στο σημερινό οικονομικό αδιέξοδο, το οποίο αντιμετωπίζει η ΔΙΑΣ» τονίζει η εταιρεία η οποία, προχώρησε σε υποβολή αιτήματος πτώχευσης, σε μια προσπάθεια τακτικού ελιγμού. «Αντιμέτωποι με την προοπτική της επικείμενης χρεοκοπίας, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΙΑΣ αποφάσισε να κηρύξει στάση πληρωμών και να καταθέσει αίτηση πτώχευσης προκειμένου να εξασφαλίσει προστασία από τους πιστωτές και να διαφυλάξει τα περιουσιακά στοιχεία της ΔΙΑΣ. Η ΔΙΑΣ πιστεύει ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης με τις τράπεζες αποτελεί τη μόνη βιώσιμη λύση για τη διασφάλιση του μέλλοντος της ΔΙΑΣ, των εργαζομένων και των συνεργατών της, και τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για έναν ισχυρό κλάδο ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας» δήλωσε η κυρία Anita Hamilton, συνέταιρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Linnaeus Capital Partners, του βασικού μετόχου της ΔΙΑΣ.

 

Στόχος της κίνησης είναι, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της «να διευκολύνει αυτές τις συζητήσεις και να έχει παράλληλα το όφελος της προστασίας έναντι των πιστωτών της». Υπογραμμίζει, δε, ότι «η αίτηση πτώχευσης δεν καθιστά απαγορευτική την επίτευξη συμφωνίας αναδιάρθρωσης με τους πιστωτές και την ανάκληση της αίτησης πτώχευσης της ΔΙΑΣ».

Σημειώνεται ότι μέχρι να εκδικαστεί η αίτηση πτώχευσης δεν μπορεί να υπάρξει κάποια μεταβολή των περιουσιακών στοιχείων της εταιρίας. Μάλιστα η ίδια σημειώνει ότι «αποσκοπώντας στη διευκόλυνση της επίτευξης της συμφωνίας αναδιάρθρωσης καταβάλλει κάθε προσπάθεια να διασφαλίσει πίστωση για την προμήθεια ιχθυοτροφών από τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις. Επιπροσθέτως, έχει τοποθετήσει εξειδικευμένη και διαφανή διοίκηση στην ΔΙΑΣ και έχει εκφράσει τη θέλησή της να προσφέρει τον έλεγχο του Διοικητικού Συμβουλίου στις Τράπεζες».

 

Οι τέσσερις ελληνικές συστημικές τράπεζες "κρατάνε στο χέρι" την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια, γεγονός που κάνει πολλούς στον κλάδο να θεωρούν ότι μέσα από μια αργόσυρτη διαδικασία, κάποιοι κύκλοι κοντά ή μέσα στις τράπεζες επιδιώκουν, για ίδιον όφελος, ένα ξεκαθάρισμα, με πώληση assets, αναδιάταξη δυνάμεων και βίαιη συγκέντρωση, ώστε να απομείνουν μία ή δύο εταιρίες. Στο πλαίσιο αυτό η ΔΙΑΣ αναδιατάσσει δυνάμεις, κερδίζει χρόνο με το αίτημα πτώχευσης ώστε να αμυνθείς το σκληρό αυτό παιχνίδι εξουσίας.

 

Σημειώνεται ότι οι τράπεζες στην εταιρεία Δίας ελέγχουν το 42,79% του μετοχικού κεφαλαίου και στη Σελόντα το 21% – πρόκειται αντίστοιχα για την τρίτη και τη δεύτερη σε μέγεθος εταιρεία. Την ίδια ώρα, στον Νηρέα- το νούμερο 1 του κλάδου- οι τράπεζες δεν ελέγχουν μετοχές, αλλά δάνεια 222 εκατ. ευρώ. Όπως όμως σημειώνουν στελέχη των εταιριών, αντί να επισπεύσουν την εξυγίανση και ανασυγκρότησητων επιχειρήσεων αυτών, καθυστερούν χαρακτηριστικά να αναλάβουν δράση ή παρακωλύουν τις διαδικασίες με την αδυναμία λήψης αποφάσεων. Από την πλευρά τους οι τράπεζες ζητούν από τους μετόχους να βάλουν χρήματα, καθώς υπάρχει έλλειμμα εμπιστοσύνης λόγω των αμαρτιών του παρελθόντος.

Τονίζεται ότι οι εργαζόμενοι της Δίας Ιχθυοκαλλιέργειες προ ημερών κατήγγειλαν την αδράνεια των πιστωτριών τραπεζών και των αρμόδιων κρατικών φορέων. Την ίδια ώρα κύκλοι ξένων επενδυτών, οι πόροι των οποίων θα προσέφεραν ανάσα σε επιχειρήσεις η ρευστότητα των οποίων βρίσκεται στο κόκκινο, ανησυχούν για τις εξελίξεις σε έναν πλέον εξωστρεφή κλάδο, ο οποίος θα μπορούσε να αποτελέσει την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας.

 

Προβληματίζονται, μάλιστα, από την ακολουθούμενη από τις τράπεζες πρακτική απραξίας, που ως δείχνουν τα πράγματα και επισημαίνουν οι παράγοντες της αγοράς θα οδηγήσει τις επιχειρήσεις σε λουκέτα και τους εργαζόμενους στο δρόμο. Το πλήθος των χαμένων θέσεων εργασίας, όπως αναφέρεται στις ζητήσεις των ειδικών, ανέρχεται σε τουλάχιστον 500 εργαζόμενους στην πλειονότητά τους σε επαρχιακές και νησιωτικές περιοχές όπου η ανεργία καλπάζει.

Τα ιχθυηρά αποτελούν το σημαντικότερο εξαγώγιμο ελληνικό προϊόν μετά το λάδι και την ελιά. Η Ελλάδα, μάλιστα, σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιπούρας και λαβρακίου παγκοσμίως με παραγωγή που ανήλθε στους 123.000 τόνους το 2013 και εξαγωγές που ξεπέρασαν τα €400 εκατ. το 2012. Ωστόσο, οι τρεις μεγαλύτερες επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιέργειας βρίσκονται εγκλωβισμένες στα δίχτυα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.

 

Γ.Α.