Η ρότα φαίνεται ότι έχει τραβηχτεί με το ελληνικό χρηματιστήριο να έχει βάλει στόχο να γυρίσει το χρόνο πίσω, αποκαλύπτοντας το μέγεθος του προβλήματος της ελληνικής οικονομίας σε όλο του το μεγαλείο. Ο 20αρης υποχωρεί κάτω από τις 400 μονάδες, για πρώτη φορά από τον Απρίλιο του 1995, καθώς καταγράφει απώλειες που ξεπερνούν το 4%.

Στο ταμπλό η κατάσταση μόνο εμπιστοσύνη δεν εμπνέει για να τοποθετηθεί κανείς στα χαμηλά 15ετίας, παρά το γεγονός ότι ο δείκτης διαμορφώνεται κάτω ακόμη και από τις 910 μονάδες. Οι τραπεζικές μετοχές στο «κόκκινο» με απώλειες κοντά 4%, πλην της Κύπρου, η οποία αποζημιώνει αυτούς που πίστεψαν ότι τα επίπεδα του 1,01 ευρώ ήταν τα ιστορικά της χαμηλά. Η αντίδραση που επιχείρησε νωρίτερα η ΔΕΗ έπεσε και πάλι στο κενό ρίχνοντας τη μετοχή κάνω από τα 6 ευρώ, ενώ το στήριγμα της ΕΕΕΚ εξαϋλώθηκε. Η ΕΤΕ κάτω και από τα 3,35 ευρώ πλησιάζοντας επικίνδυνα τα 3 δις. ευρώ στην κεφαλαιοποίηση της (3,2 δις.).

Μέχρι πριν λίγο καιρό μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού παρείχαν μόχλευση για ελληνικές μετοχές και ομόλογα 1,5 φορές στα κεφάλαια των πελατών τους. Όμως, οι συνεχείς υποβαθμίσεις από τους ξένους οίκους αξιολόγησης και η κατάσταση στην Ευρώπη η μόχλευση αυτή περιορίστηκε. Οι τράπεζες του εξωτερικού μηδένισαν την παροχή margin, ενώ όσοι δεν διέθεταν την απαραίτητη ρευστότητα, αναγκάστηκαν να ρευστοποιήσουν μέρος της θέσης που είχαν στο Χ.Α., πιέζοντας τις τιμές ακόμη χαμηλότερα.

Παράλληλα, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, η πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου κατά τις τελευταίες ημέρες, και μάλιστα εν μέσω απαγόρευσης του short selling, αποδίδεται κυρίως στις έντονες ρευστοποιήσεις διαθεσίμων που παρατηρούνται από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα οποία αναζητούν απεγνωσμένα ρευστό. Αν και η ζημίες με τις οποίες ρευστοποιούν τα διαθέσιμα είναι πολύ μεγάλες, ωστόσο η μαύρη τρύπα η οποία έως το τέλος του έτους αναμένεται να αγγίξει τα 3,5 δισ. ευρώ, δεν αφήνει περιθώρια γι' άλλες λύσεις. Η κατάσταση επιδεινώνεται αν αναλογιστεί μάλιστα κανείς και το γεγονός ότι οι εισφορές λόγω της ανεργίας έχουν υποχωρήσει δραματικά, ενώ η αξιοποίηση των ακινήτων σε μία “νεκρή αγορά” δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε βήμα.