Η προηγούμενη κυβέρνηση, θυμίζουμε, πως αντικατέστησε ολόκληρη την αρχή για να «απαλλαγεί» από τον αποφασιστικό και «ενοχλητικό» κ. Ζορμπά.
Στο έγγραφο περιγράφεται η ευθύνη της ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών, επί υπουργίας Γ. Αλογοσκούφη, που προχώρησε με τρόπο μη σύννομο, όπως λέει, στην έκδοση του συγκριμένου ομολόγου. Αναφέρει πως: «οι νομοθετικές προβλέψεις με βάση τις οποίες εκδόθηκε η κοινή υπουργική απόφαση (σ.σ. εννοεί τη απόφαση των υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη και Εθνικής Αμυνας, Ευάγ. Μεϊμεράκη) και εχώρησαν οι υπηρεσιακές πράξεις του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους καθιστούν την διαδικασία που ακολούθησε το υπουργείο Οικονομικών κατά τη σύναψη του επίμαχου ομολογιακού δανείου, ως μη ερειδομένη (βασισμένη) σε ορθή νομική βάση».
Υπενθυμίζεται πως όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των ομολόγων (ξεκίνησε με τα σταθερού εισοδήματος), ο τότε υπουργός Οικονομίας, κ. Γ. Αλογοσκούφης, έσπευσε να στρέψει την προσοχή της κοινής γνώμης και των εποπτικών αρχών λέγοντας πως «μερικοί άπληστοι χρηματιστές εκμεταλλεύονταν ανίδεες διοικήσεις ταμείων», ουσιαστικά αποπροσανατολίζοντας, όπως είπαν μερικοί, από τις κρυφές μίζες των δομημένων ομολόγων, καθώς εμπλέκονταν μεγάλες επενδυτικές τράπεζες (JP Morgan) με διασυνδέσεις στην κυβέρνηση και «θεσμικοί του εξωτερικού».
Τα βασικά σημεία του πορίσματος, το οποίο θα περιληφθεί στη δικογραφία της υπόθεσης (μαζί με άλλα δύο πορίσματα), καθώς είναι ακόμα σε εξέλιξη η δικαστική διερεύνηση έχουν ως εξής:
1. Το δημόσιο χρησιμοποίησε ένα παλαιό νόμο, του 1974 για να εκδοθεί το ομόλογο κρυφά και παρέκαμψε α) τον ΟΔΔΗΧ, τον οργανισμό δηλαδή που συστάθηκε με ειδικό νόμο το 1998 και αποκλειστικό σκοπό την διαχείριση του δημοσίου χρέους και β) τον ίδιο το νόμο που ρύθμιζε τα πάντα για τη χρηματοδότηση του δημοσίου.
2. Χρησιμοποιήθηκε διαφορετικό είδος χρηματοδότησης από αυτό που προέβλεπε άλλος νόμος (3433/7-2-2006) και εφαρμόζεται σε περιπτώσεις χρηματοδότησης των ενόπλων δυνάμεων με εμπιστευτικό χαρακτήρα. Πράγματι το είδος της χρηματοδότησης που επιλέχτηκε σε συνεργασία με την JP Morgan δεν ήταν «Schuldschein Darlehen», που είχε χρησιμοποιηθεί σε άλλες περιπτώσεις στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά άλλου τύπου.
3. Δεν υπήρχε συγκεκριμένο πρόγραμμα εξοπλισμών, όπως θα έπρεπε για να γίνει χρήση του παραπάνω νόμου. Η υπουργική απόφαση έλεγε γενικά και αόριστα για «χρηματοδότηση των απαιτήσεων διαφόρων εν εξελίξει προγραμμάτων του ΥΠΕΘΑ».
4. Σε ότι αφορά το θέμα των «μιζών», καταγράφεται μαρτυρία του Γ. Παπαμαρκάκη (επικεφαλής της εταιρείας North Asset Management, που αγόρασε το ομόλογο και το πούλησε με τεράστια κέρδη, αποδίδοντας μέρος των κερδών μέσω τραπεζών και υπεράκτιων εταιρειών, στην Ακρόπολις ΑΧΕ του Σ. Πρινιωτάκη), ο οποίος λέει πως όταν απευθύνθηκε στον Σ. Πρινιωτάκη για να επιστρέψει τα χρήματα της προμήθειας και να επιδιωχθεί ο συμβιβασμός με την προταθείσα επαναγορά του ομολόγου, ο Σ. Πρινιωτάκης απάντησε στον Παπαμαρκάκη ότι τα χρήματα αυτά είχαν ήδη «φυγαδευθεί» υπονοώντας προφανώς ότι είχαν περιέλθει σε τρίτους.
Χρ. Ιωάννου
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr