Σύμφωνα με το άρθρο του κ. Καραμούζη που δημοσιεύτηκε στη «Καθημερινή της Κυριακής», «ο τραπεζικός κλάδος στην Ελλάδα δέχεται τους τελευταίους μήνες μια πρωτοφανή σε ένταση και διάρκεια επίθεση απαξίωσης και ενοχοποίησης. Μια κοινωνία αγανακτισμένη, φοβισμένη, απογοητευμένη, χωρίς πυξίδα, χωρίς ηγετική καθοδήγηση και όραμα, χωρίς αντιστάσεις και κοινωνική συνοχή, σ ένα κλίμα κατάπτωσης αρχών και αξιών ψάχνει και καθοδηγείται όχι για ενωτικές λύσεις από τα αδιέξοδα, αλλά για εξεύρεση εξιλαστήριων θυμάτων και απόδοση ευθυνών.
Το πολιτικό σύστημα επιχειρεί να μεταφέρει το κέντρο βάρους των συζητήσεων και των ευθυνών για την τρέχουσα αρνητική συγκυρία, από την αποτυχία της πολιτικής, των θεσμών, του κράτους, τη δική μας συλλογική αποτυχία, κυρίως στις τράπεζες και το τραπεζικό σύστημα.
Σε μια εποχή, που ο τραπεζικός κλάδος απαιτεί καθαρό και συλλογικό λόγο, ηγετικές πρωτοβουλίες και ειλικρινή διάλογο με το κράτος αλλά κυρίως με την κοινωνία και τους φορείς της, η συλλογική δράση και έκφραση στον κλάδο έχει υποκατασταθεί από ατομικές στρατηγικές και επιδιώξεις.
Η ΟΤΟΕ σιωπά μπροστά στην πρωτοφανή επίθεση, προσδοκώντας κρατικοποιήσεις και μεγαλύτερη επιρροή, ικανοποιημένη, που οι κοινωνικοί τους εταίροι τιμωρούνται για την προσέγγισή τους στα εργασιακά θέματα. Αγνοούν κοντόφθαλμα ότι, αν ο κλάδος χάσει το δυναμισμό, την προοπτική και την κερδοφορία του, οι δυνατότητες για ένα καλύτερο αύριο θα έχουν χαθεί οριστικά».
Αναφέρει ακόμα ότι, « το περίφημο πακέτο των 28 δισεκ., οι τράπεζες δεν το έλαβαν δωρεάν. Οι τράπεζες πληρώνουν 10% ετησίως στο κράτος για τα αντλούμενα κεφάλαια και προσφέρουν εξασφαλίσεις και προμήθειες μέχρι 1% για τις εγγυήσεις και τις άλλες διευκολύνσεις που παρέχονται.Είναι γεγονός ότι η χρήση του πακέτου έχει γίνει μόνο κατά 20% - 25%. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι το ίδιο το Δημόσιο πληρώνει ακριβά για να δανειστεί στις διεθνείς αγορές, με spread ρεκόρ ύψους 2,0 και 2,5 εκατοστιαίων μονάδων πάνω από τη διατραπεζική αγορά. Έτσι το τελικό κόστος δανεισμού στις αγορές για τις Τράπεζες με την εγγύηση του Δημοσίου μπορεί να φθάσει και τις 3,5 με 4 εκατοστιαίες μονάδες, ύψος απαγορευτικό για χρηματοδοτήσεις.
Κατηγορούνται οι τράπεζες ότι δεν δίνουν δάνεια, ότι κάθονται πάνω στα 28 δις. Είναι σαν να κατηγορείς το φούρναρη ότι δεν θέλει να πουλάει ψωμί. Κατ' αρχάς, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα παρά την έλλειψη ρευστότητας εκταμίευσε 5,2 δισεκ. νέα δάνεια το Δ τρίμηνο 2008, σε αντίθεση με την αρνητική μεταβολή δανείων στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση!! Επιπλέον, οι εκταμιεύσεις του ΤΕΜΠΕ ξεπέρασαν το 1,8 δισεκ. παρότι το πρόγραμμα εκλαμβάνεται ατυχώς από τους πελάτες πιο πολύ ως εφάπαξ ενίσχυση παρά ως δάνειο προς επιστροφή.
Επίσης, όταν ξεκίνησε η κρίση, οι ξένες τράπεζες εγκατέλειψαν τη χρηματοδότηση των ελληνικών επιχειρήσεων, της ναυτιλίας και των μεγάλων έργων και το κενό γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί από τις ελληνικές τράπεζες παρά τις δυσκολίες. Τίθεται, λοιπόν, στα νέα διεθνή δεδομένα το στρατηγικό θέμα της διατήρησης της ελληνοκεντρικότητας του κέντρου λήψης των αποφάσεων στις τράπεζες σαν ασπίδα προστασίας απέναντι στις διακυμάνσεις και τις κρίσεις της διεθνούς οικονομίας».
Κρατικοποίηση
«Το χειρότερο, όμως, που μπορεί να συμβεί στη χώρα», γράφει ο κ. Καραμούζης, «είναι η κρατικοποίηση του βασικού κορμού του τραπεζικού μας συστήματος και η εσωστρέφειά του, έστω και αν αυτό παραμένει βασικά υγιές, η μετατροπή του σε δημόσιο οργανισμό, με κατευθυνόμενες χρηματοδοτήσεις σε κλάδους και επιχειρήσεις, που επιλέγει το πολιτικό σύστημα και τα οργανωμένα συμφέροντα χωρίς αξιολόγηση κινδύνων με χειραγώγηση των στελεχών, με αναξιοκρατία, με καλλιέργεια νοοτροπίας ανευθυνότητας των δανειζομένων. Τότε θα επικρατήσουν χαλαρές πρακτικές αποπληρωμής των υποχρεώσεων, πρακτικές, που θα γενικευθούν στην κοινωνία, πιέσεις να τα δώσουμε όλα, με αποτέλεσμα οι συνεπείς πελάτες (το 97% των πελατών μας) και στο τέλος οι φορολογούμενοι να κληθούν να πληρώνουν το λογαριασμό και το κονδύλι θα είναι δυσβάσταχτο για τη χώρα.
Η εμπε
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr