Οι προβλέψεις αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν, καθώς μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο μέρος των ρωσικών εξαγωγών ενέργειας συνεχίζει να ρέει δυτικά και οι σινορωσικοί ενεργειακοί δεσμοί δεν αποτελούν απειλή για την ενεργειακή ασφάλεια της Ε.Ε.

Η Ρωσία, παρά τις προσπάθειές της, δεν ήταν σε θέση να ενισχύσει επαρκώς το εμπόριο και τις επενδύσεις με την Κίνα, μεταξύ άλλων στις βιομηχανίες των υδρογονανθράκων.

Σίγουρα, η Ρωσία έχει κάνει πολλές συμφωνίες με την Κίνα, οι οποίες, όταν εφαρμοστούν, θα μπορούσαν να απογειώσουν το εμπόριο στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο. Αλλά η κατασκευή των δύο αγωγών φυσικού που στόχευαν στο να μεταφέρουν φυσικό αέριο από τη Σιβηρία σε περιοχές της Κίνας, αναβλήθηκε για τη δεκαετία του 2020.

Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα για τη Μόσχα, οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έχουν δημιουργήσει αμφιβολίες σχετικά με την κερδοφορία αυτών των έργων, και οι ρωσικές ενεργειακές εταιρείες, περιορισμένες από το καθεστώς των δυτικών κυρώσεων, επίσης παλεύουν να αναπτύξουν κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ανατολική Σιβηρία.

Η Ρωσία λοιπόν βρίσκει έτσι τον εαυτό της ως μια από τους πολλούς παραγωγούς -συμπεριλαμβανομένης της Αγκόλα, της Ισημερινής Γουινέας, του Ιράκ, του Τουρκμενιστάν, και ίσως, σύντομα, του Ιράν- οι οποίοι βοηθούν την Κίνα να διαφοροποιήσει τις ενεργειακές της πηγές, ενώ το Πεκίνο συνεχίζει να διατηρεί τις συμφωνίες του με τους παραδοσιακούς προμηθευτές στην Αραβική χερσόνησο και στη Νοτιοανατολική Ασία.

Στην ουσία, αντί να παίζει την Ευρώπη εμπλεκόμενη με την Κίνα, η Ρωσία όλο και περισσότερο εξαρτάται από την Κίνα.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr