Υπάρχουν επτά αμφιλεγόμενες πολιτείες, οι λεγόμενες Swing States, στις οποίες υπάρχει διαφορετικός αριθμός εκλεκτόρων, αναλόγως με το μέγεθος του πληθυσμού. Η Πενσυλβάνια έχει τον μεγαλύτερο αριθμό εκλεκτόρων (19) και θεωρείται επομένως στρατηγικά η σημαντικότερη από τις αμφιλεγόμενες πολιτείες για αμφότερες τις πλευρές.
Ρυθμιστικός παράγοντας οι πολωνικής προέλευσης ψηφοφόροι στην Πενσυλβάνια
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στις φετινές εκλογές, όποιος μεταξύ Χάρις και Τραμπ κερδίσει την Πενσυλβάνια θα συγκεντρώνει μεγάλη πιθανότητα να κερδίσει την κούρσα για τον Λευκό Οίκο. Τραμπ και Χάρις έχουν πολύ μικρή διαφορά στη συγκεκριμένη πολιτεία με βάση τις δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευτεί. Σε άλλες προηγείται η Δημοκρατική, σε άλλες ο Ρεπουμπλικανός. Ωστόσο η Χάρις εκτιμάται ότι έχει ένα δυνατό «Άσο» στο μανίκι στην Πεσνυλβάνια: Τους ψηφοφόρους με πολωνικές ρίζες.
Αμερικανοί πολωνικής καταγωγής έχουν συνήθως μεγαλύτερη συμμετοχή στις εκάστοτε εκλογικές διαδικασίες. Στις εκλογές του 2012 για παράδειγμα αποτέλεσαν το 10% του εκλογικού σώματος της Πενσυλβάνια παρά το γεγονός ότι πληθυσμιακά ήταν μόλις το 3,2% της πολιτείας, καθώς εγγράφονται πιο μαζικά στους εκλογικούς καταλόγους, σε σύγκριση με άλλες κοινωνικές και εθνοτικές ομάδες. Στην ψήφο τους έπαιζε πάντοτε ρόλο το δέσιμό τους με την χώρα των προγόνων τους. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οι Αμερικανοπολωνοί ψήφιζαν με αντικομμουνιστικά και αντισοβιετικά κίνητρα. Τη δεκαετία του 60 ψήφισαν για παράδειγμα υπέρ του Τζον Φ. Κένεντι, ενώ τη δεκαετία του 80 ψήφιζαν τον Ρόναλντ Ρέιγκαν. Το 1996 ψήφισαν υπέρ του Μπιλ Κλίντον, λόγω της υπόσχεσης του Δημοκρατικού να προωθήσει την ένταξη της Πολωνίας στο ΝΑΤΟ, όπως και έγινε.
Οι πολωνικής προέλευσης εκλογείς τάσσονται συνήθως υπέρ ενός ισχυρού ΝΑΤΟ, το οποίο έχει αποκτήσει ξανά βαρύτητα λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Το γεγονός ότι ο Τραμπ συμφωνεί σε πολλά σημεία με τον Ρώσο πρόεδρο, στον οποίο μάλιστα παρείχε, όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, Covid-Test κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενδέχεται να στρέψει τους ψηφοφόρους πολωνικής προέλευσης εναντίον του. Μπορεί το 2016 το αμερικανοπολωνικό εκλογικό κοινό να ψήφισε υπέρ του Τραμπ, ωστόσο τότε δεν είχε υπάρξει ακόμη γενικευμένη σύρραξη μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονιστεί ότι ο υποψήφιος που κέρδιζε την εμπιστοσύνη της συγκεκριμένης εκλογικής ομάδας στην Πενσυλβάνια κέρδιζε μέχρι στιγμής πάντα τις εκλογές.
Αυτή τη στιγμή ζούνε στην πολιτεία 900.000 ψηφοφόροι πολωνικής προέλευσης και αποτελούν το 6%(!) του εκλογικού σώματος της πολιτείας. Oι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ο Τραμπ προηγείται στην Πενσυλβάνια μπορεί να διαψευστούν, καθώς δεν λαμβάνουν απαραίτητα υπόψη τα άνισα ποσοστά συμμετοχής μεταξύ των κοινωνικών και εθνοτικών ομάδων που συμμετέχουν στις έρευνες. Ως εκ τούτου, οι πιθανότητες νίκης της Χάρις στην σημαντικότερη αμφιλεγόμενη πολιτεία ίσως να είναι καλύτερες από εκείνες που φαίνονται.
Φυσικά δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως οι σημερινοί ψηφοφόροι πολωνικής προέλευσης ενδέχεται να μην νιώθουν πλέον ισχυρό συναισθηματικό δέσιμο με την χώρα προέλευσης των προγόνων τους και ότι πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο «ρήξης» με το μέχρι στιγμής ιστορικό προηγούμενο.
Πρέπει το ΝΑΤΟ να φοβάται τον Τραμπ;
Παρόλα αυτά, η αμφισβήτηση του ΝΑΤΟ από τον Τραμπ ενδέχεται να μην βρει εφαρμογή στην εξωτερική του πολιτική, σε περίπτωση που εκλεγεί. Ο Τραμπ παρά το γεγονός ότι επιχείρησε να χρησιμοποιήσει το 2020 τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι για να «αμαυρώσει» την οικογένεια του Τζο Μπάιντεν, παρείχε κατά την προεδρία του στην Ουκρανία όπλα, τα οποία προηγουμένως τους είχε αρνηθεί ο πρόεδρος Ομπάμα. Επιπλέον, ο νέος γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, δήλωσε αισιόδοξος πως θα βρεθεί ένας κώδικας συνεννόησης με τον Τραμπ, εφόσον εκλεγεί.
Η ατζέντα του δημόσιου διαλόγου θα καθορίσει το εκλογικό αποτέλεσμα
Φυσικά η τελική επικράτηση ή μη της Χάρις δεν θα εξαρτηθεί μόνο από τους ψηφοφόρους πολωνικής προέλευσης, καθώς υπάρχουν κι άλλα ζητήματα που απασχολούν τις ΗΠΑ ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου: Αμβλώσεις, μετανάστευση, οικονομία, οι τυφώνες «Χέλενι» και «Μίλτον».
Στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής αυτή τη στιγμή η συζήτηση επικεντρώνεται παραπάνω στον πόλεμο της Γάζας παρά στο Ουκρανικό. Αυτό ευνοεί τον Τραμπ, καθώς πολλοί αραβικής προέλευσης ψηφοφόροι είναι απογοητευμένοι από τη στάση των Δημοκρατικών για τα γεγονότα της Γάζας, η οποία μπορεί να οδηγήσει ψηφοφόρους που τη προηγούμενη φορά στήριξαν τον Μπάιντεν είτε στην αποχή, είτε στη παροχή ψήφου υπέρ μίας τρίτης υποψηφιότητας.
Επιπλέον η Χάρις έχει μεγαλύτερη ανάγκη την Πενσυλβάνια από τον Τραμπ, καθώς ο Ρεπουμπλικανός ενδέχεται να είναι σε θέση να καλύψει το κενό εκλεκτόρων που θα έχανε στη συγκεκριμένη πολιτεία με διάφορες πολιτείες του Νότου. Η Χάρις αντιθέτως έχει μάλλον πιο περιορισμένες εναλλακτικές επιλογές.
Τέλος, η Χάρις έχει να αντιμετωπίσει και την διχογνωμία που επικρατεί στην καθοριστική πολιτεία αναφορικά με τη χρήση του fracking (υδραυλική ρωγμάτωση-μέθοδος εξόρυξης φυσικού αερίου). Παρά το γεγονός ότι η Δημοκρατική είχε παλαιότερα εκφραστεί εναντίον της χρήσης του, πλέον έχει αναθεωρήσει στα πλαίσια της προεκλογικής της εκστρατείας, γεγονός που επιβεβαιώνει τη βαρύτητα που παίζει η Πενσυλβάνια στην εκστρατεία της για τον Λευκό Οίκο.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr